Arno & Charlotte travel the world
  • Blog
  • About
  • Contact

Nederland - deel III - 6 juni 2017

6/6/2017

0 Comments

 

Nederland – We’re back! – 6 juni 2017

Na een lange vlucht werden we in het Nederlands verwelkomd. Dat was wel eventjes geleden! Toen onze bagage eindelijk was aangekomen werden we verrast door David en de hele familie: onze ouders, Eer, Mir & Bert met de kids en balonnen! Echt een heel warm onthaal.

Picture
Picture

We reden met z’n allen naar Voorschoten en ploften neer. En toen begon het grote verrassingsfeest. Een voor een druppelden vrienden binnen en wij wisten natuurlijk van niets! Wat een verrassing, geweldig dat jullie er allemaal waren!

Einde avond doken we voor het eerst weer ons Nederlandse bedje in. We’re back!

0 Comments

Brazilië - deel II - blogpost 2 - 27 mei t/m 5 juni 2017

6/5/2017

0 Comments

 

Brazilië – Rio de Janeiro – 27 mei t/m 5 juni 2017

Vanuit de bus zagen we de eindeloze buitenwijken en de bekende favela’s van Rio voorbij schieten. Hier wil je ’s avonds niet rondlopen! Aangekomen op het busstation pakten we dus maar meteen een taxi naar huize Fiep. Na de zoveelste tunnel rijd je ineens het rijke Rio binnen, dat van Copacabana en Ipanema. We keken om en we zagen de iconische “Cristo Redentor”! We werden voor de deur afgezet en zagen Fiep in de lift! Dat is lang geleden! Met Fiep, Ro en de kleine Reinier werd er al snel een biertje geproost. Toen de kleine op bed lag gingen wij met de babyfoon op stap naar het food festival op het pleintje om de hoek. We aten funky gekleurde burgers en dronken lekkere IPA biertjes.

Na een heerlijk Hollands yoghurt-ontbijtje liepen we met z’n allen naar Ipanema beach. Dankzij zeemist zagen we geen hand voor ogen. De grote weg langs het strand is op zondag voor de helft autovrij en er werd druk gerend, gefietst en geskate. We zagen nogal veel blote billen, neptieten en veel te bruine afgetrainde Brazilianen.

Na een lunch thuis en Reinier z’n siësta struinden we over de zondagsmarkt op een pleintje om de hoek. Het was een leuk marktje en voordat we het wisten waren we een (houten) toekan en vissen en een setje badmatten rijker. Snel maar weer gaan dus.

Picture
Picture
Picture
Picture

Arno bouwde thuis een groot duplo kasteel en was behoorlijk trots! ;) ’s Avonds kwam er een grote pan rendang op tafel, wat een feest.

Picture

De volgende ochtend stapten wij op de fiets. Het zicht was nog steeds niet top, dus gingen we maar een beetje rondfietsen en Havaianas voor de hele familie inslaan. En we fietsten het beroemde strand van Copacabana af. Na Copacabana keerden we terug naar Ipanema, maar het zicht werd er helaas niet beter op. Dan maar een rondje op de fiets door het hippe wijkje Leblon en weer terug naar huis.

Picture
Picture

Het was Ro z’n laatste avondje in Rio, want hij zou morgen off shore gaan voor zijn werk. Met z’n vieren aten we bij Garota de Ipanema, vernoemd naar het beroemde liedje over het meisje van Ipanema. Na super lekkere kabeljauwballetjes kwam een kleine barbecue met fantastisch vlees op tafel. Dit smaakte zo goed! Hier zouden we hopelijk nog een keertje terugkomen.

Picture

Weer werden we potverdorie wakker met dikke mist. We hingen ’s ochtends thuis rond. Reinier brabbelt vooral ‘Hua’ en kruipt druk rond. Het weer werd beter, dus we gingen op pad! Na een snel bezoekje aan Ipanema beach met het beste uitzicht tot nu toe pakten we de metro (ijskist) naar het centrum.

Picture

We dwaalden een beetje door het centrum over het hoofdplein “Praça Alagoas” waaraan o.a. het protserige operagebouw ligt en de bibliotheek die helaas volledig in de steigers stond.

Picture
Picture

We belandden op een ander plein met daaraan een oud klooster. Onderweg naar de Catedral de São Sebastião liepen we langs het hoofdkantoor van Petrobras (een cool gebouw) en in de verte zagen we de Cristo.

Picture
Picture

De grote kegelvormige kathedraal was echt een verrassing. Het gebouw heeft een communistische uitstraling en ziet er indrukwekkend uit.

Picture
Picture

Ook binnen kijk je je ogen uit. Vanaf het plafond lopen 4 enorme  glas in lood ramen helemaal tot aan de grond en in het midden van de kathedraal zweeft een groot kruis in de lucht. Echt een bezoekje waard.

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

We gingen op zoek naar de bekende betegelde trappen en zagen onderweg het gele toeristentreintje dat we straks zouden nemen al voorbij komen. We liepen langs de grote Braziliaanse held Senna en een mooi kerkje, maar toen waren we even verdwaald. We belandden aan de rand van een beetje grimmige favela.

Picture
Picture
Picture

We vonden de weg en liepen door gezellige rommelige straatjes naar de trappen.

Picture
Picture

De trappen zijn een kustproject van een artiest en er zijn tegeltjes van overal over de wereld in verwerkt.

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

We zagen overal Nederlandse tegels, en dat zijn de mooiste!

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

We liepen omhoog naar de grote Braziliaanse vlag bovenaan de trappen.

Picture
Picture

Eenmaal weer beneden en na een korte stop bij Arno z’n favoriete winkel pakten we het gele treintje naar de wijk Santa Teresa, een leuk boheems wijkje in Rio. Het treinritje ging steil omhoog en was leuk!

Picture
Picture
Picture
Picture

We vonden dit wijkje al meteen leuk. We liepen een tijdje door de kleine straatjes en zagen overal leuke kleine restaurantjes en boetiekjes.

Picture
Picture

Ook zagen we overal vette muurschilderingen.

Picture
Picture
Picture
Picture

Het wijkje is klein en al snel hadden we alles wel een beetje gezien. Toen het treintje aankwam werden alle bankjes omgeklapt, werd de elektriciteitsverbinding omgedraaid en stapte de chauffeur aan de andere kant in. We konden weer naar beneden!

Picture
Picture

Via het hoofdplein liepen we terug naar de metro die ons weer naar Ipanema bracht. Vanavond kookten we voor onze host een traditionele pasta bolognese en met deze pan konden we nog wel een paar dagen vooruit (oeps).

Volgens Fiep konden we hele mooie vogels zien in de  Jardim Botânico, dus daar gingen we heen. We liepen door de cactustuin en verderop zagen we mooie apen. En toen brak er een hoop herrie los bovenin de bomen; een grote groep toekans en verschillende soorten. Ze zaten best hoog, maar toch konden we de felle kleuren van deze mooie beesten goed zien.

Picture
Picture
Picture
Picture

We liepen naar de vijver met grote waterlelies en zagen hier ook twee capybara’s, en zo groot hadden ze we nog niet eerder gezien! 

Picture
Picture

De tuin is groot, goed onderhouden en we vonden het hier mooi en erg relaxed! En overal waar we liepen verschenen nieuwsgierige apies.

Picture
Picture

Na een korte stop in de orchideeëntuin liepen we naar de trots van de tuinen: het 750 meter lange pad met aan beide zijden 134 meter hoge palmbomen, ook wel de ‘avenue of royal palms’.

Picture
Picture
Picture

We struinden nog wat rond door de tuinen en toen was het wel eens tijd om weer te gaan.

Picture
Picture

We stapten op de fiets en namen een d-tour rondom het grote “Lagoa Rodrigo de Freitos”. We zagen roeiers over het meer glijden, terwijl het avondlicht op de rotsen en flatgebouwen aan de overkant viel.

Picture
Picture
Picture
Picture

Na deze verrassend leuke dag warmden we weer gewoon ons pastaatje op en kletsten we bij met Fiep.

De wekker ging en de lucht was blauw! We stapten snel op onze fietsjes en lieten Fiep en de kleine man thuis achter. Na een best lange fietstocht langs het strand van Copacabana en via tunnels onder bergen door stonden we aan de voet van de Suikerbroodberg (“Pão de Açúcar”). Dit is een van de bekendste landmarks van Rio. De eerste helft van de trip omhoog (naar de top van de Urca rots) gingen we lopen. Vanaf daar konden we al mooi verschillende baaien van Rio zien liggen.

Picture

Redelijk oververhit stapten we daar in de tweede kabelbaan die ons naar de Suikerbroodberg bracht; een 396 meter hoge granieten rots.

Picture

En wat een uitzicht hadden we hier! Eindelijk konden we van bovenaf zien wat een bijzondere en vette stad Rio is.

Picture
Picture

Je ziet hoe de stad op en om de vele heuvels heen is gebouwd. En natuurlijk hoe mooi de Cristo over de stad heen kijkt. Overal zie je baaien met prachtige witte strandjes.

Picture
Picture
Picture

En Copacabana beach is echt lang!

Picture

Ondanks de mist in het noorden zagen we mooi het centrum, een groot fort en de bergen aan de horizon liggen.

Picture
Picture
Picture
Picture

We zagen het vliegveld liggen en om de paar minuten kwam er een vliegtuig vlak over de stad en langs de bergen aan om te landen, een spectaculair gezicht.

We maakten nog wat laatste fotootjes vanaf een ander uitzichtpunt en pakten toen weer de kabelbaan naar beneden. Wauw dit was vet en ons wachten op goed weer werd beloond. 

Picture
Picture

Over de boulevard van Copacabana fietsten we terug naar Ipanema.

Vanaf het strand van Ipanema zagen we dan eindelijk de rotsen Dois Irmãos prachtig liggen!

Picture
Picture

We gingen even gezellig met Fiep en Reinier lunchen thuis en wilden nog even in het middagzonnetje op het strand liggen. Maar omdat het hier om 17:30 uur al donker is was de zon al bijna weg! Maar we zouden nog wel wat stranduurtjes pakken.

‘s Ochtends zaten we gezellig met onze kleine vriend aan de duplo en werkten we tussendoor ons blog een beetje bij. Einde ochtend vertrokken we naar  Niterói, een klein stadje aan de overkant van het water waar het bekende MAC museum staat. Met de metro bereikten we het centrum en van daar liepen we naar de pier. Een grote ferry bracht ons naar de overkant, een kort maar mooi bootritje. We lieten Rio achter ons en voeren langs de enorme brug die Rio met Niteroi verbindt: de “President Costa e Silva Bridge”. Deze brug is meer dan 13 km lang en daarmee een van de langste bruggen ter wereld.

Picture

Onderweg zagen we grote container- en marineschepen met op de achtergrond de Suikerbroodberg.

Picture

Met een strakblauwe hemel bereikten we het museum dat is gebouwd door de Braziliaanse architect Oscar Niemeyer. Deze creatie is zeker een bezoekje waard. De witte ‘schotel’ is gebouwd op een uitstekend stuk rots, een uniek gezicht.

Picture

Vlakbij het museum staat een oud klooster op een eilandje en op de achtergrond zagen we de Cristo boven Rio uittorenen. Wat een mooie plek en wat hadden we mazzel met het weer.

Picture
Picture

We moesten dit witte kunstwerk natuurlijk even goed van dichtbij bekijken!

Picture
Picture

Nadat we een hoop foto’s hadden gemaakt gingen we even naar binnen. De helft van het museum was gesloten, maar het uitzicht vanuit het museum vonden wij erg cool.

Picture
Picture

Nog even een laatste fotootje dan.

Picture

Tijdens ons boottochtje terug naar Rio ging de zon al bijna onder.

Picture

Langs het water liepen we via de Olympische boulevard naar het “Museu do Amanhã” (het ‘museum van morgen’), het futuristische gebouw aan het Maua plein.

Picture

Ook in Rio vind je de welbekende letters, zo hier “Rio te amo”.

Picture
Picture
Picture

Onderweg terug naar de metro vonden we het geweldige tentje “Opus” waar we een pilsje dronken, een van de lekkerste broodjes vlees ooit aten en een gezellig praatje maakten met een paar Brazilianen.

Hop naar de metro en thuis een visje maken voor Fiep! De vis viel een beetje tegen (niet de beste keuze in Rio…), maar dat mocht de pret niet drukken.

Picture
Picture

We hadden nog één topattractie van Rio te gaan, en dat was natuurlijk met het treintje omhoog naar de Cristo! In de hoop op opklaringen stapten we met een hele horde toeristen op het treintje.

We kwamen boven bij het beeld, wat een gigantisch ding!

Picture

Het is een heel mooie plekje hier voor uitzichten over de stad, maar helaas was het best wel mistig.

Picture
Picture
Picture

De site zelf is echt een complete chaos. Het staat propvol mensen die selfies proberen te maken. Snel wegwezen dus!

Picture
Picture

Na een trein- en busritje gingen we naar huis voor een catch up met Fiep. We hadden zin in een borrel en stapten de fiets op naar het hippe wijkje Leblon. Deze wijk zit vol leuke tentjes en het was hier een gezellige boel! Einde avond crashten we thuis, we waren stiekem best kapot. Morgen, onze een-na-laatste-dag, zouden we dus even lekker op het strand gaan liggen!

Het was stralend weer en wij vertrokken naar Ipanema beach. We regelden stoeltjes en waren klaar voor wat vermaak. Zelfs Arno vond het hier op het strand geweldig.

Picture
Picture
Picture

Je gelooft niet wat er allemaal langs komt: heel veel blote billen, heel veel verkopers, heel veel caipirinhas en heel veel afgetrainde mensen! Wij werden op onze wenken bediend door onze strandman ‘the terminator’ en zaten al snel ook zelf aan de  caipirinhas. Sjezus, wat is het hier chill!

Picture

’s Middags verlieten we het strand en stapten we op de fiets naar de paardenrenbaan. Hier hadden we afgesproken met Fiep en haar vrienden Kiki en Harmen die ook een tijdje in Rio wonen. We keken een aantal rondes, gokten een paar keer, maar helaas geen geluk vandaag. Dan maar een borreltje drinken in de buurt!

Picture
Picture

Om onze allerlaatste avond van de reis (holy shit!) te vieren keerden we met z’n tweetjes terug naar het restaurantje met de fantastische barbecue. Een gezellig avondje met wederom heerlijk vlees en een Braziliaans biertje.

Picture

Onze laatste dag brak aan. De tasjes stonden klaar voor vertrek en we wilden nog een paar uurtjes op het strand doorbrengen. Geen blauwe hemel vandaag, maar Arno legde nog wel een mooie Braziliaanse dame vast.

Picture
Picture

Het was tijd om afscheid te nemen van Fiep en de kleine man. Geweldig om jullie te zien en een stukje van jullie Rio avontuur mee te maken! Tot over een paar maandjes in Nederland. De uber bracht ons naar de airport en we wierpen een laatste blik op deze mooie stad. En toen stapten we de blauwe kist in op naar huis, met een lach en een traan.

Picture
Picture
0 Comments

Brazilië - deel II - blogpost 1 - 16 mei t/m 27 mei 2017

5/27/2017

0 Comments

 

Brazilië – Foz do Iguaçu naar Paraty – 16 mei t/m 18 mei 2017

We besloten een dagje eerder dan gepland te vertrekken, want in Foz do Iguaçu is verder niet zoveel te beleven.

Picture

De volgende middag startten we onze reis naar onze volgende bestemming: Paraty. Eerst stond de lange busrit naar Sao Paulo op de planning. Deze zou 15 uur duren, maar werd 17 uur!

Behoorlijk gaar reden we Sao Paulo binnen; een van de grootste steden ter wereld. We zagen eindeloze flatgebouwen.

Picture
Picture

We waren zeker nog niet op bestemming en hadden nog 6 uur bussen te gaan naar Paraty. Halverwege de rit bereikten we de kust. We zagen hele mooie kleine verlaten strandjes en heel veel eilandjes, maar met het droevige grijze weer zag alles er een beetje somber uit. Eindelijk reden we dan na 28 uur reizen Paraty binnen, in de stromende regen.

Brazilië – Paraty – 18 mei t/m 22 mei 2017

In het Maracuja Hostel werden we warm ontvangen door de eigenaar Rafael. Het hostel heeft een heel gezellige overdekt terras en een buitenkeuken gelegen aan een riviertje. Het was rustig en wij vonden het heerlijk. De volgende ochtend kwam het nog steeds met bakken uit de hemel, maar een fantastisch ontbijt maakte veel goed. Met dit slechte weer waagden wij ons maar aan het blog. Nu we weer aan de kust waren beland gingen we op zoek naar verse vis en die vonden we! We doken ’s avonds de keuken in en toverden een heel lekker visje op tafel. Ondertussen regende het nog steeds…

Het was de volgende ochtend grijs, maar droog! Snel ontbijten dus en op pad.

Picture
Picture

Al snel liepen we het koloniale oude centrum in. Dit gedeelte van Paraty bestaat uit schattige smalle kasseien straatjes en mooie koloniale huizen met overal kleuren en bewerkingen op de muren.

En in deze huizen zitten allemaal leuke kleine winkeltjes. Al snel waren we 5 hoeden en wat houten bootjes rijker.

Picture
Picture

Het is echt een openlucht museum en misschien wel het mooiste koloniale plaatsje dat we op onze reis hadden gezien.

Picture
Picture

We liepen door naar het kerkje en de haven, waar rijen bootjes aangemeerd lagen.

Picture
Picture
Picture

De rest van de middag genoten we van de rest van het dorpje en wandelden we nog een tijdje langs de vele witte huisjes.

Picture
Picture
Picture

Op het centrale plein was het een gezellige boel, de terrassen zaten vol met Brazilianen.

Picture

We staken ook nog even de rivier over die vlakbij uitmondt in de zee. Met tassen vol cadeautjes voor het thuisfront liepen we via de gezellige straatjes terug naar het hostel.

Picture
Picture

Onderweg haalden weer een lekkere vis en die smaakte nog veel beter dan de vorige! Er was een groepje luidruchtige Brazilianen uit Rio aangekomen en het werd een gezellig avondje met een hoop geleuter. En we moesten steeds maar weer  de Braziliaanse drank cachaca proberen…(vies!).

Picture
Picture

We doken ’s ochtends nog even het dorpje in en Arno kocht een nieuwe bril (die op de foto is het net niet geworden).

De rest van de dag kletsten we met onze gezellige host en probeerden we zoveel mogelijk het blog bij te werken. En we belden ook nog even met het thuisfront.

Picture

Helaas vandaag geen vis, want op zondag worden die niet gevangen!

Picture
Picture

Tijd om Paraty te verlaten. Ondanks het lullige weer hebben we hier een toptijd gehad!

Brazilië – Paraty naar Ilha Grande – 22 mei 2017

Het was weer slecht weer toen wij de bus pakten die ons langs de kust naar Angra dos Reis zou brengen.

Picture
Picture

In Angra dos Reis stapten we op een groot zeilschip naar Ilha Grande, onze een-na-laatste bestemming van de trip!

We passeerden allemaal mooie kleine eilandjes en voeren af op het grote Ilha Grande.

Picture
Picture

Het eiland is één grote jungle met overal om het eiland mooie wilde stranden. We zagen ook meteen “Pico do Papagayo” (‘Parrot Peak’).

Picture
Picture

Na een uurtje varen meerden we aan in het haventje van het enige stadje op het eiland; Vila do Abraão.

Picture
Picture

Brazilië – Ilha Grande – 22 mei t/m 27 mei 2017

Het weer klaarde op en het zonnetje begon te schijnen, we waren aangekomen in het paradijs! We liepen over de zandweggetjes en vonden ons chille hotel. ’s Avonds liepen we een rondje en hadden al snel het hele dorp van binnen en van buiten gezien.

Picture

Op dit eiland vind je geen echte wegen en geen motorvoertuigen (op de vuilniswagen na). Alles is alleen bereikbaar via paden door de jungle of natuurlijk per boot. Wij wilden wel wat zien en verlieten vroeg het nog uitgestorven Vila do Abraão.

Picture

We doken het oerwoud in en het was even aanpoten, want onze beentjes waren niet zo veel meer gewend. We liepen langs het oude aquaduct, dat nog steeds in gebruik is.

Picture
Picture

Na een warm wandelingetje kwamen we aan bij de Feiticeira waterval. Best een mooi plekje!

We wilden heel graag de zee in en liepen snel door naar het Feiticeira strandje. We kwamen op een klein strandje waar met hoog water (nu dus) niet zoveel van overblijft.

Picture
Picture

We lagen binnen een minuut al in de zee en die was koud!

Via dezelfde weg liepen we terug en onderweg zagen we allemaal verschillende aapies.

Picture

Terug in Vila do Abraão wandelden we nog wat door dit gezellige dorpje.

Picture
Picture
Picture
Picture

De volgende dag waagden we ons aan een nieuwe jungletocht, deze keer de andere kant op naar het strandje Lopes Mendez. Het was mooi weer en het strand van Vila do Abraão lag er mooi bij.

Picture

Na een uurtje wandelen kwamen we oververhit aan op het mooie strandje Palmas. Aan dit strandje wonen een handvol lokale mensen en staan vier huisjes en een klein kerkje.

Picture
Picture
Picture

Na een laatste klim door de jungle liepen we met onze blote voetjes het prachtige witte strand van Lopes Mendez op. Hier konden we wel eventjes chillen, zelfs Arno!

Picture

Vanaf het brede strand zie je de groene heuvels van het eiland.

Picture
Picture

De zee was hier veel helderder dan aan de andere kant van het eiland. Na twee uurtjes zonnebaden en een kleine siësta gingen de sportschoentjes weer aan.

Picture
Picture
Picture

We kwamen onderweg terug langs een plekje vanaf waar we door het groen heen Vila do Abraão zagen liggen.

We waren kapot toen we terug waren! Maar we sprongen snel onder de douche en vonden een lege pizzeria waar we Ajax – Manchester konden zien. Met een Heineken biertje in de hand zagen we Ajax ten onder gaan tegen het grote Manchester. We maakten in het hotel plannen voor de volgende dag en waren blij dat we wat tijd hadden op dit heerlijke eiland.

Daar gingen we weer, en weer een andere kant op. De bestemming voor vandaag was het dorpje en strandje Dois Rios. Zoals de naam al zegt monden twee rivieren bij dit plaatsje uit in de zee. In het begin van de 20e eeuw was hier in Dois Rios een leprakolonie gevestigd en later werd Dois Rios een gevangenisoord.

Picture

In 1994 is de gevangenis gesloten en het gebouw is nu een museum. We liepen over het pad waarover vroeger de gevangenen van Vila do Abraão naar Dois Rios liepen, een lange hete tocht. We liepen het dorpje binnen en bezochten het museum en de oude gevangenis, maar hadden het snel al gezien.

Picture

Om de hoek was het strand en dit was echt een paradijs! Het strand ligt in een prachtige baai en hier was niemand te bekennen!

Picture
Picture
Picture
Picture

We liepen een stukje over het strand en kwamen aan bij de plek waar een van de twee rivieren uitmondt in de zee en stonden met onze voetjes ineens in zoet water. Wat is dit een mooie plek!

We lagen even in het zonnetje en koelden af in de zee.

Picture
Picture

De gympies gingen weer aan en we namen afscheid van Dois Rios. Via het dorpje en de weg met torenhoge palmbomen liepen we weer terug.

Onderweg hoorden we overal brulapen, maar deze keer zagen we ze wel van heel erg dichtbij! Ze kwamen gezellig met z’n drieën bij elkaar zitten brullen en ons bestuderen. Heel cool!

Picture

Terwijl de zon onderging trakteerden wij onszelf op een heerlijke caipirinha bij het hippe tentje Cafe do Mar. Genieten in stoeltjes op het strand onder een enorme boom vol lampionnetjes!

Picture
Picture

Onze laatste dag alweer op Ilha Grande. Arno had dagenlang geprobeerd Lot over te halen om Pico do Papagaio te beklimmen, maar Lot had wel genoeg gelopen, niet gelukt dus... We liepen wel het korte Circuito do Abraão en namen een duik bij een klein strandje in de buurt.

’s Middags haalden we wat biertjes en gingen lekker aan het strand zitten. Het zonnetje ging onder en het strand stroomde vol met hele grote krabben.

Picture

We verlieten vandaag dit mooi plekje en begonnen onze trip naar de allerlaatste bestemming van onze reis: Rio de Janeiro! De grote ferry bracht ons naar de overkant en weer was het een mooi boottochtje.

Picture
Picture
0 Comments

Argentinië - deel VII - 16 mei 2017

5/16/2017

0 Comments

 

Argentinië – Cataratas del Iguazú – 16 mei 2017

In de vroege ochtend gingen we op weg naar de Argentijnse zijde van de watervallen; de “Cataratas del Iguazú”. Het was een prachtige dag! Voor de zevende en laatste keer gingen we Argentinië binnen en al snel waren we op bestemming. Aan deze kant vind je meerdere circuits, zowel onder- als bovenaan de watervallen. Wij besloten eerst direct het treintje in te stappen dat ons naar de Garganta del Diablo zou brengen.

Picture
Picture

We staken via board walks de enorme rivier over en vonden het hier nu al mooi, vooral de stilte van het water en het oerwoud om ons heen.

Picture

De  board walk bracht ons naar een fantastisch plekje; we stonden op een plateau pal bovenaan de reusachtige Garganta del Diablo.

Picture
Picture

Vanaf hier zie je de enorme watermassa die naar beneden stort, en je staat er met je neus bovenop. Wat een plek!

Picture
Picture
Picture

Na een fotoshoot en een natuurlijke douche liepen we via de board walks terug naar het treintje. Onderweg zagen we hele mooie blauw met gele vogels.

Na het treinritje begonnen we aan de ‘grote loup’. Dit hoog gelegen circuit van board walks leidt je langs een hele reeks watervallen.

Picture
Picture
Picture

Bij alle miradors stopten we een tijdje en genoten van de geweldige mooie natuur om ons heen en uiteraard van de watervallen!

Picture
Picture
Picture

Na de mooie grote loup waagden we ons ook nog aan de kleine loup en dat bleek een goede keuze! Dit circuit van board walks is lager en geeft weer hele andere uitzichten op de watervallen. We zagen vanaf hier ook weer de gigantische Gargante.

Picture

Een stukje verderop werden we weer met een nieuw en mooi uitzicht getrakteerd met palmbomen op de voorgrond.

Picture

We volgden het pad en kwamen nu op een prachtplek. En hier verscheen een regenboog!

Picture

Dit is ook de plek waar de toeristenboot de waterval induikt en het zag er best spectaculair uit.

Picture
Picture

We kwamen de Amerikaanse familie die we vanochtend in de bus hadden ontmoet weer tegen en liepen samen nog wat door het park. Een deel van het gezin woont in Brazilië en ze gaven ons nog wat goede tips voor ons laatste deel van de reis. We namen afscheid, wierpen een laatste blik op de falls en gingen toen richting uitgang. De Argentijnse kant van de falls vonden we toch wel een stuk indrukwekkender dan de Braziliaanse kant. We staken voor de laatste keer in Zuid-Amerika een grens over en waren al snel weer in ons hostel.

0 Comments

Brazilië - deel I - 15 mei t/m 16 mei 2017

5/16/2017

0 Comments

 

Brazilië – Foz do Iguaçu & Cataratas do Iguaçu – 15 mei t/m 16 mei 2017

We reden met meerdere bussen door Foz do Iguaçu richting ons trendy hostel Poesia. We vonden Foz do Iguaçu niet heel charmant en een stuk groter dan we hadden verwacht. Na maanden Spaans gehoord en gesproken te hebben moesten we omschakelen naar het voor ons nog niet zo goed verstaanbare Portugees. Na aankomst in ons hostel gingen we meteen met de bus door naar de Braziliaanse kant van de wereldberoemde “Cataratas do Iguaçu”, oftewel de Iguazu watervallen. Al snel zagen we dit prachtige natuurwonder verschijnen.

Picture

We zagen overal watervallen die langs enorme rotswanden naar beneden stortten. Wat een prachtig gezicht, en het meest spectaculaire gedeelte moest nog komen!

Picture

We liepen verder en in de verte verscheen de “Garganta del Diablo”, de grootste van de Iguazu watervallen. Wat een geweldige watermassa!

Picture
Picture
Picture

We stopten bij verschillende mooie uitzichtpunten en af en toe liep er gezellig een coati met ons mee.

Picture

Via een board walk over het water liepen we naar een punt vanaf waar we echt een prachtig uitzicht hadden.

Picture
Picture

Het was een maandag en een holiday in Brazilië en daardoor gelukkig helemaal niet druk. Mazzel dus!

Picture
Picture
Picture

De lucht trok open en het werd mooi blauw. Deze watervallen zijn waanzinnig!

Picture
Picture
Picture
Picture

We gingen ook nog een toren op om het spektakel van bovenaf te aanschouwen. En ook dit uitzicht viel niet tegen. We verheugden ons nu al op het zien van de watervallen van de Argentijnse zijde de volgende dag.

Picture
Picture

Terug in het hostel relaxten we wat en kookten een happie.

0 Comments

Paraguay - 11 mei t/m 15 mei 2017

5/15/2017

0 Comments

 

Paraguay – Asuncion – 11 mei t/m 13 mei 2017

Na een prima vlucht waren we weer in de tropen en dat voelden we! We vertrokken met een gammele en propvolle bus naar het oude centrum, maar we vonden het heerlijk om weer een beetje in back to basic Zuid-Amerika te zijn. Wel begonnen alle valuta ons een beetje te duizelen en deze Paraguayaanse loempia’s (guarani) zijn geen feest; 5.500 guarani in 1 euro!

In ons hostel Panambi werden we warm onthaald door de eigenaar Marcos. Hij gaf ons direct een privé tour door de stad, best wel exceptioneel! We hadden een hele leuke kamer in een oud sfeervol huis met hoge plafonds.

Picture

In Lido Bar, een fenomeen in Asuncion, aten we lekkere kip met een Heineken biertje. Het viel ons meteen op dat veel mensen hier Guarani, de plaatselijke taal, spreken en we verstonden er niets van! In grote delen van het land wordt deze taal gesproken. Door het Guarani hebben de mensen ook weer een heel ander Spaans accent met een gekke “r”.

Picture

Met hulp van Marcos regelden we voor zaterdag bustickets naar Encarnacion, gelegen in het zuidoosten van Paraguay. In deze regio bevinden zich de beroemdste jezuïeten missionaris nederzettingen van Zuid-Amerika. Langs de “Ruta Jesuitica” kun je deze 18e eeuwse nederzettingen bezoeken.

De rest van de middag struinden we wat door Asuncion. We liepen het hele oude centrum door. Over Plaza de los Heroes en langs het Panteon de los Heroes. Dit laatste gebouw is misschien wel het bekendste van Asuncion, maar staat nu helemaal in de steigers. Het pleintje staat vol bomen en is populair onder de locals.

Picture
Picture
Picture
Picture

Bij Lido Bar aten we binnen aan de bar een soort lekkere kroket! Deze tent zit ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat stampensvol, echt een topplek! En alleen maar locals. Sowieso hebben we in Asuncion geen toerist gezien.

De Paraguayaanse vlag is bijna gelijk aan de Nederlandse vlag en we zagen overal om ons heen rood-wit-blauwe vlaggen hangen! We kwamen erachter dat gedurende de hele maand mei de Paraguayaanse onafhankelijkheid wordt gevierd en daarom hing de hele stad vol vlaggen. Feels like home… sort of ;).

Picture
Picture

We liepen via de drukke straat Palma, waar het stikt van de kraampjes, door naar Casa de la Independencia. In dit gebouw uit 1811 werden de plannen voor het bereiken van onafhankelijkheid beraamd.

Picture
Picture

We liepen via Plaza de Armas met daaraan het Cabildo waar tot 2004 het nationale congres zetelde.

Daarna gingen we door naar Palacio de los Lopez. De architect kreeg de opdracht om een paleis te bouwen naar het paleis van Versailles, het witte huis en het paleis van Westminster. Klinkt als een goed plan…

Picture
Picture

We wandelden nog wat rond, zagen heel veel Paraguayaanse vlaggen en het enorme contrast tussen behoorlijk vervallen en goed opgeknapte gebouwen.

Picture
Picture
Picture

We liepen terug via Plaza Uruguaya en spiekten even naar binnen in het eerste treinstation van heel Zuid-Amerika (nu een museum).

Picture

’s Avonds zaten we weer bij Lido Bar en dit keer kozen we voor een milanesa, een soort lokale enorme schnitzel en die smaakte goed! We vonden Asuncion echt verrassend leuk en waren blij dat we deze kant op waren gegaan.

Picture

Paraguay – La Ruta Jesuitica – 13 mei t/m 14 mei 2017

Tijdens onze busrit van Asunction naar Encarnacion brak er noodweer los. In Encarnacion klaarde het gelukkig een beetje op en stapten wij over op een kippenbus naar Trinidad. Na een warm onthaal door de gastvrouw in onze posada (een soort homestay) gingen we alweer snel door om de 'lichtshow' te zien in “La Santisima Trinidad del Parana”. Het was al donker en toen we ons meldden bij de ingang was er verder niemand. Uiteindelijk kwam er nog een Paraguayaanse familie opdagen en met z’n vieren liepen we in het donker het terrein op. We hadden geen idee wat we hier aan zouden treffen, maar werden positief verrast. Onze gids Javier vertelde over de historie van deze plek. In het Paraguayaans-Spaans, dus wij kregen helaas niet alles mee. Onder de sterrenhemel werden we meegenomen naar de ruïnes, terwijl Guarani muziek begon te spelen en de lichtjes een voor een aan gingen. Het was een prachtig en bijzonder gezicht.

Deze nederzetting dateert uit 1706, is Unesco Werelderfgoed en is de meest complete en best bewaarde van de 30 nederzettingen die je vindt in Paraguay, Argentinië en Brazilië.

Picture
Picture

We liepen over het hele terrein en kwamen terecht in de ruïnes van de kerk. We zagen de volle maan opkomen en waren echt een beetje betoverd door deze plek. Op een van de muren van de kerk werden allerlei beelden geprojecteerd.

Picture
Picture

Na de kerk liepen we nog langs de klokkentoren en de ruïnes van een tweede kleinere kerk. Na deze verrassende tour liepen we door de kou snel naar huis. We aten nog een broodje met de gastvrouw; een lief eenzaam vrouwtje dat graag haar verhalen kwijt wilde.

Picture

Na een heerlijk ontbijtje liepen we de deur uit. Het was grauw en regenachtig. We pakten een taxi naar het plaatsje Jezus, waar we afgezet werden bij “Jesus de Tavarangüe”. Deze jezuïeten nederzetting is minder groot dan die in Trinidad, maar zeker ook indrukwekkend.

Picture
Picture

Van de omringende gebouwen (huizen, scholen, klooster etc.) is niet veel meer over, maar in het midden van het terrein vind je de mooie en goed bewaard gebleven ruïne van de kerk.

Picture
Picture

We liepen een tijdje rond (in de regen) en namen nog een snel kijkje in het museum.

Picture
Picture

Met de taxi vertrokken we weer naar Trinidad, waar we met daglicht nog een keer de ruïnes wilden bekijken. Met daglicht zagen we beter hoe groot het complex is en je kon je hier goed voorstellen hoe het er hier uit heeft gezien totdat de jezuïeten in 1767 verdreven werden.

Picture
Picture

We liepen hetzelfde rondje als gisteren. In de kerk zagen we overal de bas-reliëfs met muziekspelende engelen en andere beelden en reliëfs die bewaard waren gebleven.

Picture
Picture
Picture
Picture

We bezochten nog snel de klokkentoren, de tweede kerk en de overige ruïnes.

Picture
Picture
Picture

Terug in onze posada namen we na een laatste koffietje afscheid van onze gastvrouw en we vertrokken naar de bushalte. Een behoorlijk oude gammele bus stopte voor onze neus.

Paraguay – Ciudad del Este & Itaipu – 14 mei t/m 15 mei 2017

Na een helse busrit van 5 uur kwamen we aan in Ciudad del Este, een gat waar je zo snel mogelijk weer weg wilt. We doken snel ons bed in, want morgenochtend gaan we vroeg op pad.

Om 8:00 uur sharp stonden wij voor de ingang van “Itaipu Binacional”, de grootste hydro-elektrische dam ter wereld en degene die by far de meeste elektriciteit opwekt. Het is een  samenwerkingsproject tussen Paraguay en  Brazilië. 

Picture
Picture

Om een idee te krijgen van de omvang; 15% van alle benodigde elektriciteit in Brazilië komt hiervandaan en 75% van die van Paraguay!

Slechts 1 turbine van de dam levert in 24 uur genoeg energie om heel Parijs 5 maanden lang van energie te voorzien en de dam heeft 20 turbines!

Picture
Picture

De omvang is ook enorm; kilometers lang en op het hoogste punt meer dan 200 meter hoog.

We reden met een bus op en rond de dam en konden vanaf een uitkijkpunt ook wat fotootjes maken. We waren erg onder de indruk van dit gigantische project.

Picture

Terug in het visitor center keken we nog wat rond en besloten toen de bus terug te pakken.

Picture
Picture
Picture

We haalden onze tassen op in het hotel en vertrokken naar de Friendship Bridge, de brug over de Rio Parana en tevens de grens tussen Paraguay en Brazilië. Deze landen hebben afgesproken dat je in een straal van 30 km rondom de Friendship Bridge zonder stempel heen en weer kunt reizen en hier wordt dankbaar gebruik van gemaakt. Paraguay is een shopwalhalla voor de Brazilianen, met name voor elektronica.

Wij staken de Rio Parana over, haalden onze stempel en waren aangekomen in het laatste nieuwe land van onze reis!

Picture
Picture
0 Comments

Uruguay - 8 mei t/m 11 mei 2017

5/11/2017

0 Comments

 

Uruguay – Colonia del Sacramento – 8 mei 2017

We staken de Rio de la Plata over. De Rio de la Plata is de monding van de rivieren Parana en Uruguay en vormt gedeeltelijk de natuurlijke grens tussen Argentinië en Uruguay. Op het breedste punt is de rivier 220 km breed en is daarmee de breedste rivier ter wereld. Na een uurtje stonden we aan de overkant en het douane proces was zo gepiept, welkom in Uruguay.

Picture
Picture

Het weer was grimmig, een beetje jammer voor ons bezoek aan het pittoreske Colonia del Sacramento. In de regen liepen we toch een rondje door de mooie straatjes die vol zitten met hippe tentjes en hotelletjes.

Picture
Picture

Als het zonnetje zou schijnen zal het hier nog wel een heel stukje mooier zijn...

Picture
Picture
Picture

Uruguay – Montevideo – 8 mei t/m 11 mei 2017

Wij begonnen aan onze laatste(!) rit met Pablo! Op naar Montevideo, waar we onze Toyota op de boot naar Nederland zullen zetten. Deze 180 km kaarsrechte saaie weg was niet de meest enerverende rit, maar wel een emotionele. We reden in Montevideo meteen door naar Eduardo Kessler, onze agent, om de benodigde papieren voor de verscheping te ondertekenen. We regelden de cash dollars die we (blijkbaar) nodig hadden voor de verscheping, vonden een goede parkeerplek voor de laatste nachtjes voor Pablo en crashten op onze hotelkamer.

Picture

We gingen nog even vanaf het dak van het hotel het uitzicht op de stad en haven checken. Overmorgen zouden we, zonder verrassingen, onze auto de container inrijden.

Na een ontbijtje en wat geregel voor de verscheping was het tijd om de stad te verkennen en met strakblauwe lucht gingen we op pad. Ook in Uruguay drinkt iedereen mate. Sowieso lijken de mensen hier erg op de Argentijnen, althans die in Buenos Aires. Het accent is ook identiek. Plaza Independencia is het centrale plein van Montevideo en direct valt het Palacio Salvo op, een enorm apart en indrukwekkend gebouw. In het midden van het plein staat een gigantisch standbeeld van Jose Artigas, de bevrijdingsheld van Uruguay die onder het standbeeld begraven is.

Picture
Picture
Picture

Via de Puerta de la Ciudela (een overblijfsel van de oude stadsmuur) liepen we Ciudad Viejo in. We passeerden Teatro Solis en Cathedral Metropolitana aan de rand van Plaza Matriz. Montevideo heeft best een charmant oud centrum, maar veel gebouwen zijn best wel vervallen.

Picture
Picture
Picture
Picture

We liepen richting de haven en liepen door Mercado del Puerte, een van de highlights van Montevideo. Een oude markt met mooie staalconstructies en middenin een grote oude klok. Het barst er van de eettentjes en barretjes. Een commercieel, maar toch sfeervol plekje.

Picture
Picture

De grote dag brak aan en we meldden ons bij Eduardo op kantoor. Hier ontmoetten we de Braziliaan Bruno en zijn vrouw en dochtertje, waarmee we een container deelden. Echt leuke lui! De nodige documenten werden getekend en we gingen verschillende instanties af om te betalen. Alles verliep soepel en snel, echt een eitje vergeleken met alle drama in India!

Al snel stonden we op het haventerrein en werd onze container naar beneden gehaald. We stonden daar met mixed feelings; heel fijn dat we onze auto veilig in Montevideo hadden gekregen, maar tegelijkertijd sloten we hiermee ook echt een bijzondere periode af.

Picture
Picture
Picture
Picture

Arno reed als eerste de Toyota de container in.

Picture
Picture
Picture

We koppelden de accu los, checkten voor de laatste keer alles en de auto werd vastgezet.

Picture

Toen was het de beurt aan Bruno die zijn Defender de container inreed. Alles werd vastgemaakt en de container werd, na de nodige fotootjes, gesealed. Doei Pablo, tot over een paar weekjes in Rotterdam!

Picture
Picture
Picture
Picture

We liepen met een beetje een gek gevoel terug naar het hotel. Er miste iets… We gingen onze laatste maand slijten zonder onze gouden vriend. We haalden een lekker flesje Uruguayaanse tannat wijn en proostten op een goede overtocht!

We hadden in ons hoofd om overland naar Paraguay te reizen, maar de bussen waren duur, reden onregelmatig en deden er heel lang (meer dan 50 uur!) over. We besloten dus te vliegen. We verlieten de volgende dag Uruguay met Amaszonas richting Asuncion, de hoofdstad van Paraguay. Op naar land nummer 41!

Picture
0 Comments

Argentinië - deel VI - blogpost 2 - 23 april t/m 8 mei 2017

5/8/2017

0 Comments

 

Argentinië – Buenos Aires & around – 23 april t/m 8 mei 2017

We reden een luxe compound met golfbaan en sportclubs binnen en werden op dit mooie plekje met een big smile door Nacho verwelkomd!

Picture

Hier bij zijn ouders mochten we de komende twee weken ook onze auto parkeren en dat was echt heel fijn.

We werden meteen meegenomen, want de familie wachtte op ons voor de lunch. In een leuk klein wijkje vol restaurantjes en kleine winkeltjes belandden we in het restaurantje “Tres”.

Picture
Picture

En we werden verwend; zwezerik, burata en pulpo vooraf en als hoofdgerecht een heerlijke ojo de bife steak! Sjezus, dit was lekker.

We liepen nog met z’n allen over het grappige marktje daar en gingen daarna terug naar casa Falcon.

Picture
Picture

We haalden onze spullen uit de auto en reden met Nacho naar zijn kleine paleisje middenin de trendy wijk Recoleta. Hier mochten we de eerste twee nachtjes blijven logeren, voordat we ons airbnb appartementje in zouden trekken. Het werd een gezellig avondje, de mannen hadden genoeg bij te praten!

Picture
Picture

Vanaf het balkon (op de 13e verdieping, met jacuzzi!) hadden we uitzicht over heel verlicht Recoleta. We vonden het hier nu al helemaal leuk!

De nieuwe werkweek brak aan en dat betekent voor Nacho om 10:00 uur naar de gym, om 12:00 uur naar kantoor, om 14:00 uur lunch en aansluitend een siësta. Wat een leven! Nacho en Ernesto (Arno’s andere vriend uit Boston) hebben samen een advocatenkantoor en zijn gespecialiseerd in entertainmentrecht en intellectueel eigendomsrecht.

Picture

En hun cliënten zijn vooral de televisie jetset van Buenos Aires. Wij bleven de hele dag lekker ‘thuis’, deden al onze was, keken tv en werkten op de laptop onze foto’s bij.

Picture

Het werd donker, wij trokken een fles wijn open en doken de jacuzzi in.

Na maanden best wel hardcore te hebben gereisd genoten we volop van deze luxe!

Picture
Picture

De bel ging en onze vriend Felix die we in San Pedro de Atacama hadden ontmoet stond voor de deur. We borrelden en kletsten bij, gezellig om hem weer te zien.

Nacho kwam laat, na zijn kookcursus, thuis. En we mochten zijn probeersels van de les testen! Het was veel te gezellig en het werd weer veel te laat. We moesten echt even wennen aan dit Buenos Aires ritme, want voor 23:00 uur avondeten zit er niet in!

Met keiharde regen werden we wakker. We bleven lekker binnen en waren zo blij even onze eigen plek te hebben. Einde dag vertrokken we met Nacho en onze spullen naar de wijk Palermo, waar wij een airbnb hadden geboekt. Onze studio was echt chill.

Picture
Picture

Vanavond stond een etentje met Nacho en Ernesto op het programma. Ernesto en Arno hadden elkaar sinds Boston niet meer gezien! De sfeer zat er meteen goed in en met z’n vieren liepen we het fancy Italiaanse restaurant “La Pecora Nera” binnen. De eigenaar is  een vriend en cliënt van de mannen en er stond ons fantastisch eten te wachten: burata, artichok, risotto met vlees en met vis en heerlijke wijn. Top avondje!

Palermo is een populaire wijk in Buenos Aires en is onderverdeeld in Palermo Hollywood en Palermo Soho. Beide zitten vol met eettentjes, barretjes, hotelletjes en winkels. ’s Middags ontmoetten we onze Duitse vrienden Katrin en Robert, want die waren terug in Buenos Aires om hun VW bus over te dragen. We wisselden verhalen uit en dronken een koffietje in de zon.

Picture

Terwijl Nederland Koningsdag vierde gingen wij naar het centrum voor een lunch met onze hosts. De mannen hebben een mooi kantoortje samen, maar de grote trots is de secretaresse Orelia; een travestiet die op gigantische hakken voor ons de deur open deed! Ernesto en Nacho namen ons voor lunch mee naar een restaurantje in een mooi gebouw dat ooit een social club was.

Picture

Na de lunch gaf Ernesto ons een stadstour. We liepen richting de ‘ader’ van Buenos Aires, Avenida de Mayo. Deze weg verbindt het Congreso Nacional met Casa Rosada. We liepen vanaf Plaza de Congreso richting Plaza de Mayo en zagen onderweg het bijzondere Palacio Barolo.

Veel gebouwen zijn in Franse stijl gebouwd, maar de typische Franse kleine domes die vaak op de hoek van de huizen zijn gebouwd zijn bijna overal gesneuveld. Plaza de Mayo staat vol met bijzondere gebouwen, waaronder Cathedral Metropolitana (waar de onafhankelijkheidsstrijder San Martin ligt begraven).

Picture
Picture

Ook vind je hier het Cabildo (het overgebleven gedeelte van het ooit enorme complex waar de onafhankelijkheidsverklaring is ondertekend).

Aan hetzelfde plein ligt ook het imposante Casa Rosada (zeg maar het witte huis van Buenos Aires, maar dan roze). Op Plaza de Mayo houden de “Madres de la Plaza de Mayo”, de moeders van kinderen die tijdens het dictatorschap van Videla van 1976-1981 zijn ‘verdwenen’, al 35 jaar lang elke donderdag een stille mars. Wij waren hiervoor helaas te laat.

Picture
Picture

Ernesto’s city tour was nog niet voorbij en we liepen verder naar de door Argentijnen geliefde 67-meter hoge obelisk die midden op Avenida 9 de Julio staat, de breedste straat ter wereld, 18 rijbanen breed! We zagen hier Eva Peron en Don Quijote.

Picture
Picture

Aan dezelfde enorme avenida ligt Teatro Colon; het beroemde enorme in Franse renaissance stijl gebouwde theater.

We bedankten onze tourguide en liepen samen nog een tijdje rond langs mooie pleintjes en door gezellige straatjes. ’s Avonds dronken we een biertje met Felix in Palermo in de leuke cerveceria Baum. Het stikt hier van de gezellige tentjes. Als afsluiter van de dag trakteerden wij onszelf op een steak. We schoven aan bij “La Cabrera” en werden niet teleurgesteld. Malse bife de chorizo en lekkere wijn!

Picture
Picture

Na een uitgebreid ontbijtje probeerden we ons blog bij te werken, we liepen zo ver achter! Helaas was het wifi ook hier slecht. Na een regeldagje thuis was het tijd voor een feestje met Nacho!

Zijn vriendin Esmeralda nam ons mee naar pre drinks in Palermo. Toen het tijd was om te dansen reden we naar een privé feest. Dankzij Esmeralda (“ik ben beroemd dus ik mag naar binnen”), Mike (een Argentijnse soap- en theaterster) en Chano (een populaire Argentijnse zanger) waren we binnen no time binnen.

Picture
Picture

Steengoede muziek, gratis drank (goeie cocktails!), een tuin vol modellen en kunstenaars en wij! Het werd een te gekke avond.

Het zonnetje scheen en wij gingen naar Recoleta. De feria (markt) in Recoleta viel een beetje tegen en wij gingen lekker op het terras zitten.

Picture

We bezochten de begraafplaats; een van BA’s highlights en inderdaad een bijzondere plek. Middenin de stad is een heel stadsblok volgebouwd met kleine mausolea, uiteenlopend van graven met standbeelden tot hele paleisjes. Alle Argentijnse beroemdheden uit de geschiedenis liggen hier begraven en de bekendste is Eva Peron.

Picture
Picture
Picture

Na een chill avondje thuis was het op zondag tijd voor de grote Falcon familielunch! Binnen de kortste tijd zaten wij aan de gin tonic en lag de bbq al vol met vlees. We ontmoetten Nacho’s broers en zussen en alle kleinkids en lunchten met z’n allen op de veranda.

Picture
Picture
Picture

Na een gezellige middag vertrokken we weer naar de drukte van BA. We doken de wijk San Telmo in. Dit is een  van de oudste en nu artistieke wijken van BA. We liepen door de leuke smalle straatjes en over gezellige pleintjes. Overal barretjes en een leuke markt.

Picture
Picture
Picture

We werden ’s avonds weer bij Nacho verwacht, want hij en zijn broer Luciano moesten oefenen voor hun kookcursus en gingen sushi voor ons maken. En het was lekker!

Picture

Het was vandaag Labour Day en dat betekent dat heel Zuid-Amerika vrij is. Op deze dag kregen wij een onverwacht telefoontje van Rita. Slecht nieuws, ze heeft borstkanker. Arno was behoorlijk aangeslagen. Donderdag zouden we meer weten, dus we moesten een paar dagen in spanning afwachten.

Ondanks het nieuws van gisteren vertrokken we toch ’s ochtends voor wat afleiding richting La Boca.

Picture
Picture

Deze volkswijk is natuurlijk bekend om de voetbalclub Boca Juniors, maar ook om de mooie gekleurde huisjes.

Vroeger lieten scheepslui restanten (gekleurde) verf achter die werden gebruikt voor het opknappen van de schepen en dit werd door de bewoners vervolgens gebruikt om hun huizen wat op te fleuren.

Picture
Picture

La Boca viel ons best wel tegen. Het bekende smalle straatje “El Caminito” (en de omliggende straten) waren een grote tourist trap.

Wel vonden we (Arno) het cool om het stadion van Boca Juniors te zien. We hadden hier graag naar een wedstrijd gewild, maar we konden hiervoor geen kaarten regelen. In plaats daarvan zouden we volgende week bij de rivaal River Plate in het stadion zitten.

Picture
Picture
Picture

Terug in het centrum namen Ernesto en Nacho ons mee naar hun favoriete lunchtentje (officieel gesloten, maar als je aanklopt ging de deur open). Een mooie plek vol maffia-achtige mannetjes.

Picture

Om de kip wat te laten zakken liepen we via Avenida Santa Fe richting Palermo. Onderweg bezochten we de boekenwinkel Ateneo, origineel een mooi oud bioscoopgebouw.

We hesen ons thuis in ons nette pak en gingen naar Teatro Colon. Samen met Ernesto en zijn vriend Mauricio namen wij plaats op ons eigen balkon op de tweede verdieping, de beste plaatsen van het hele theater!

Picture
Picture

En de theaterzaal is zo indrukwekkend. We zagen een moderne opera variant van Wagners’ "Das Liebesverbot".

En in de pauze hadden de heren champagne geregeld!

Picture

Na deze geweldige avond spraken we af met Nacho bij het restaurant Juana M. Hier trakteerden we onze vrienden op de beste steak die wij in BA zouden eten. Tijdens een avondwandeling door Recoleta zagen we o.a. de ambassade van het Vaticaan (nooit geweten dat dit bestond) en veel andere mooie gebouwen. Chique wijkje dit.

Picture

Eindelijk stond er even heel weinig op het programma. We werkten aan het blog en ontdekten het lekkere empanada tentje op de hoek en dronken thuis een wijntje.

’s Avonds liepen we door het leuke Palermo Hollywood en aten we dumplings en ramen in het hippe tentje Fukuro Noodles.

Picture

Rita kreeg gelukkig relatief goed nieuws. De tumor was klein en het ging om een niet agressieve, goed behandelbare vorm van borstkanker.

Picture

We vertrokken met kookspullen en wastas naar Nacho. Overdag gingen we wasjes draaien en ’s avonds koken voor de mannen. Om 23:00 uur kwamen onze ‘gasten’ aan en we zetten de curry en kerrie op tafel. En ze vonden het nogal lekker! Met Sambal Brandal van de toko in mokum! We genoten echt van deze stad en vooral van de tijd met onze vrienden.

De volgende dag gingen we bij Nacho & Ernesto langs op kantoor en we maakten een kiekje met Orelia.

Picture
Picture

En kregen geen genoeg van de massagedolfijn van Ernesto.

Morgen zouden we met Felix naar de River Plate wedstrijd gaan en we moesten vandaag al de kaarten halen bij het stadion. Met de kaarten op zak vertrokken we met z’n drieën naar de familie van Felix, want we waren uitgenodigd om te komen eten. Na een warm onthaal door de perfect Engels sprekende Moira kwam ook al snel Manuel binnen. Wat een leuke ouders! Het werd een avond vol (Spaanse) gesprekken, muziek, heerlijke eten, wijn en champagne!

Picture

Om 03:00 uur ’s nachts speelde Felix flamenco op de gitaar en daarna speelden Arno en Felix samen! De tijd vloog voorbij en ineens was het 04:30 uur, halleluja. We namen afscheid van deze bijzondere mensen en pakten de bus (die rijden ’s nachts ook!) naar huis.

Picture
Picture
Picture

We vertrokken alweer vroeg naar casa Falcon om de auto op te halen. Zonder Ernesto, want die had zich (tot 13:30 uur) verslapen. Op een lekke band na verliep alles soepel.

We reden met twee auto’s terug naar BA en trakteerden Nacho op een pizza in het tentje “Caballitos”.

Picture
Picture

Eenmaal thuis was er geen tijd meer om even neer te ploffen, want we gingen naar River Plate - Temperley! Tussen de zingende River Plate fans liepen we met Felix naar het stadion en waren net op tijd. River Plate speelde goed en ging met 2-1 de rust in.

Picture

Er zaten alleen maar River Plate fans in het stadion en er werd goed gezongen en getrommeld. River ging beter spelen en ze wonnen met 4-1, echt een mooie pot!

Picture
Picture

Na de wedstrijd aten we pizza en dronken biertjes met Felix en Rogier, het broertje van Victor die net zijn vakantie in Zuid-Amerika was gestart en die wij net nog even konden zien! Felix zijn vriendinnetje Lucia sloot ook nog even aan en met z’n allen zaten we gezellig aan de IPA biertjes in Cerveceria Berlina. We hadden echt even wat slaap nodig en vertrokken op tijd (02:00 uur) naar huis.

We wilden de laatste (zon-)dag doorbrengen in San Telmo en vooral op zoek gaan naar mate’s, de koppen waarin bijna alle Argentijnen hun yerba drinken. Mate is hier echt een levensstijl, met name in het noordoosten van Argentinië. Op straat loopt iedereen met een mate en een thermoskan heet water onder de arm. Wij hadden dit al een paar keer geprobeerd en vonden het wel lekker. Goed idee voor in Nederland ook! Het was alleen echt noodweer en het kwam de hele dag met bakken uit de hemel. Geen San Telmo en geen mate dus voor ons, maar wel een lekkere lunch en een middagje filmpjes bij Nachito thuis.

We werden ’s avonds bij Ernesto & Mauricio verwacht voor ons laatste avondmaal. De hele stad stond onder water en het bleef maar stortregenen! Ernesto woont in een mooi appartement met hoge plafonds. De wijn ging open en de tafel werd volgezet met sushi. Hele goede sushi!

Picture
Picture

Na dit eet- en drinkfestijn was het dan echt tijd om afscheid te nemen van Ernesto en Mauricio en na een taxiritje was het ook tijd om afscheid te nemen van Nacho. Zij hebben ons echt een geweldige tijd in BA bezorgd! Eenmaal thuis waren wij tot op het bot doorweekt. De wekker zou om 04:30 uur gaan, zin in!

In de vroege ochtend reden we heel BA door dat nog heerlijk rustig was. Veel te vroeg waren we bij de ferry terminal voor onze boottocht naar Colonia del Sacramento, Uruguay. Alles verliep soepel en we namen afscheid van Buenos Aires!

0 Comments

Argentinië - deel VI - blogpost 1 - 17 april t/m 23 april 2017

4/23/2017

0 Comments

 

Argentinië – San Martin de los Andes & Ruta de los Siete Lagos – 17 april t/m 18 april 2017

We passeerden de grens tussen Chili en Argentinië voor de twaalfde(!) en laatste keer. We reden door de bergen en langs bossen dode bomen en het werd behoorlijk bewolkt.

Picture
Picture

Toen sloegen we af en startten “La Ruta de los Siete Lagos”, de bekende 7-meren route naar San Martin de los Andes.

Picture
Picture

Het eerste meer, Lago Espejo, kwam in beeld en hier vonden we een mooi plekje op het strand om even een noodlesoepie te lunchen. Het meer, zoals alle andere meren, was omringd door bossen en bergen.

Picture

We stopten bij verschillende miradors, maar hoopten dat we morgen wat beter weer zouden hebben. We zouden deze route namelijk gewoon nog een keer gaan rijden, richting Bariloche! We namen de d-tour naar Lago Traful en bereikten een idyllisch plekje. Een verlaten strandje aan een mooi meer. Daarna reden we vrij snel door naar San Martin de Los Andes.

Picture

San Martin de Los Andes is een bekende stad in Argentinië. Het is een populair vakantieoord, zowel in de zomer als in de winter, want er wordt hier dan volop geskied. Het ligt op een hele mooie plek in een baai aan Lago Lacar. We bleven hier een nachtje slapen in een leuk hotelletje.

Picture
Picture

In de morgen reden en wandelden we wat rond in dit leuke stadje. En het zonnetje was inmiddels gaan schijnen.

Halverwege de dag lieten wij San Martin de los Andes achter ons en begonnen we weer aan de 7-meren route. De herfstkleuren waren feller en de meren kleurden blauw!

Picture
Picture

We klommen over een hek naar een prachtig klein verlaten kerkje en spotten in de buurt hele mooie grote vliegenzwammen, erg cool!

Picture
Picture
Picture

We verlieten de Ruta 40 en reden via een hobbelige weg naar Lago Hermoso. Dit is, de naam zegt het al, een prachtig meer en het was spiegelglad. We bleven een tijdje op dit mooie plekje.

Picture
Picture
Picture

De route vervolgde zich langs o.a. Cascada Vullignanco en Lago Falkner.

Picture
Picture
Picture

We zagen op dit gedeelte van de route de mooiste kleuren!

Picture
Picture
Picture

Villa Angostura is het eerste stadje na de merenroute en dit is een chique oord (en blijkbaar heeft onze koningin hier ook een mooie casa!). We reden inmiddels langs het gigantische Lago Nahuel Huapi; het meer waar ook Bariloche aan ligt. Hier kwamen we einde middag aan.

Picture

Argentinië – Bariloche & around – 18 april t/m 20 april 2017

Picture

Bariloche ligt in een mooi gebied vol cerro’s (heuvels), bossen en meren. Wij gingen met de auto de omgeving van Bariloche verkennen via de populaire route “Circuito Chico”.

Dit is een loup van 60 km over de verschillende peninsula’s ten westen van Bariloche. Langs de kust vind je overal strandjes en eindeloos veel hotels en lodges.

Picture
Picture

Het Llao Llao Hotel is een begrip in Bariloche en ligt prachtig op een heuvel met uitzicht over verschillende meren. Binnen is alles van hout en het hotel is stijlvol ingericht.

Picture
Picture
Picture

Bij “Mirador Panoramico” hadden we een mooi uitzicht op de meren, de huizen aan de rand van de meren en het Llao Llao Hotel. Bariloche en omgeving is duidelijk een oord voor de rijke Argentijnen.

Picture

Een kleine omweg bracht ons naar Colonia Suiza, een kleine nederzetting waar Zwitserse kolonisten zich een tijd geleden hebben gevestigd.

Picture
Picture

We liepen over een leuk klein marktje vol rommel, maar hadden het eigenlijk na een rondje wel gezien.

Terug in Bariloche wandelden we door het centrum. Men noemt Bariloche ook wel de ‘chocolate capital’ van Argentinië en om de 10 meter vind je dan ook een goed gevulde chocoladewinkel!

Picture
Picture

Langs alle paasversiering liepen we naar het hoofdplein. We wilden een biertje drinken in een van de vele cervecerias maar waren te vroeg, want Zuid-Amerikanen doen (nog steeds) niet aan borrelen…!

Picture

Argentinië – Bariloche naar Buenos Aires – 20 april t/m 23 april 2017

Tijd om Bariloche te verlaten en de lange rit naar de Atlantische kust te starten. We reden weg in de regen, maar een uur later was het ineens strakblauw. Het weer hier blijft bizar. We reden door prachtig bergachtig landschap en stopten in het hippiedorp El Bolson.

Picture

Na een rondje over de markt in El Bolson begon onze doorsteek van Argentinië west naar oost: ‘the big nothing’, ons inmiddels welbekend. We verlieten de Ruta 40 en sloegen af landinwaarts.

Picture
Picture

Na heel lang rijden over lege vlakten kwamen de rotsen van “Paso de Indios” tevoorschijn. De zon ging onder en de rotsen kleurden mooi rood.

Picture
Picture

In het pikkedonker kwamen we aan in het gehucht Dolavon, waar we op een camping ons tentje opzetten. Hier gingen we met een bak koude pasta, nootjes en een glas Chileense wijn Arno’s nieuwe levensjaar in! Een onvergetelijk moment ;).

Picture

Arno & Rita zijn jarig! Wij werden wakker met een paar nieuwsgierige boeren om onze auto heen en na een praatje reden we zo snel mogelijk naar Puerto Madryn. Het plan was om Peninsula Valdès te bezoeken. Rond deze peninsula is heel veel bijzondere (marine) wildlife te zien. Helaas kwamen we erachter dat alle orka’s, zeeolifanten, pinguïns en walvissen al waren vertrokken! We wisten dat we al randje seizoen zaten, maar dit was echt een tegenvaller. Vooral de orka’s en zeeolifanten hadden we graag gezien. Dit tripje ging dus helaas niet door.

Picture

Wel besloten we nog een zeehondenkolonie te bezoeken vlak buiten Puerto Madryn. Een mooie rit langs de kust bracht ons bij Punta Loma. Aangekomen op het uitkijkpunt zagen we een paar honderd zeeleeuwen op een mooi klein strandje aan de voet van een klif, erg cool! En die beesten maakten een enorm kabaal.

Picture
Picture
Picture

Een stuk verderop zagen nog een kolonie zeeleeuwen en deze deelden de rots met een groep cormorants.

Picture
Picture

Arno kreeg een hoop verjaardagsberichten en belde met de jarige Rita. We maakten nieuwe plannen en besloten zo snel mogelijk naar Buenos Aires te rijden en daar lekker 2 weken te gaan zitten (en Arno’s verjaardag met een grote Argentijnse steak te vieren). We reden tot het donker werd naar het noorden, sliepen in het troosteloze Bahia Blanca en waren voor zonsopgang alweer op pad.

Picture

De route was echt dodelijk saai, alleen maar rechtdoor. We zagen alleen maar uitgestrekte weilanden vol grazende koeien en keken stiekem al uit naar de heerlijke steak die ons in Buenos Aires te wachten stond! Einde dag kwamen we aan in een klein dorpje buiten Buenos Aires waar we een lege, maar best wel leuke camping vonden. Dit werd onze allerlaatste kampeernacht op onze reis!

Picture
Picture

De rit naar Buenos Aires duurde lang; wat is deze stad immens groot en wat is het verkeer dramatisch. Arno heeft twee maatjes uit zijn Boston tijd die in Buenos Aires wonen, Ernesto en Nacho, en vandaag zouden we Nacho ontmoeten bij zijn ouders die buiten de stad wonen (vlakbij Tigre en de delta).

Picture
0 Comments

Chili - deel VI - blogpost 2 - 10 april t/m 17 april 2017

4/17/2017

0 Comments

 

Chili – Navimag ferry van Puerto Natales naar Puerto Montt – 10 april t/m 15 april 2017

We werden wakker na een lekker nachtje slapen in onze 4-persoons cabine. Het vertrek stond officieel gepland voor 08:00 uur, maar al snel werd dit bijgesteld naar 15:00 uur. Het verbaasde ons inmiddels niet meer. We maakten kennis met de kapitein Maximilian en de supervisor Persie, allebei hele mooie figuren.

Picture
Picture

Het ‘grote niets doen’ begon! We lazen een boekie in ons warme kamertje, Lot schreef wat blog en we aten lunch in de kantine. ’s Middags liepen we een rondje over het schip. Het schip was behoorlijk leeg, nog geen 10% van de vrachtcapaciteit was benut. Wel stond er een grote wagen met koeien aan boord.

Die zouden we nog wel vaak gaan horen vanuit onze cabine en het restaurant. En we zagen ook een kar met paarden en schapen.

Picture
Picture
Picture
Picture

Later gaf Persie een praatje over het schip “Evangalistas”, de route en wat we de komende dagen konden verwachten. Erg leuk!

Picture
Picture
Picture
Picture

We lagen alleen nog steeds stil in Puerto Natales. De marine moest groen licht geven voor vertrek, omdat de windstoten dat op dit moment nog niet toelieten. Het zou zo maar kunnen dat we pas de volgende ochtend zouden vertrekken…

We wachtten af, liepen een beetje rond over het schip en dronken ‘s avonds na ons bezoekje aan de kantine stiekem een meegesmokkeld wijntje in onze cabine (alcohol is verboden op het schip). En uiteindelijk werd tijdens het eten medegedeeld dat we inderdaad pas de volgende ochtend zouden vertrekken.

Picture
Picture
Picture

We werden wakker en waren (om 03:00 uur) vertrokken! Het was helaas veel te bewolkt voor een mooie zonsopgang. Na het ontbijt verplaatsten we ons naar het voordek, want we stonden op het punt om de White Channel door te steken, de smalste doorgang van de trip. We voeren op de versmalling af en we vroegen ons op het voordek af waar we er in godsnaam doorheen zouden gaan.

Picture
Picture
Picture

We zigzagden door de kleine eilandjes en passeerden met ons grote schip de smalste gedeelten van het kanaal. Spectaculair! We zagen veel zeevogels, waaronder cormorants en flightless steamer-ducks (die inderdaad niet kunnen vliegen). Het was grauw en bewolkt en we hoopten dat het weer wat beter zou worden.

Picture
Picture
Picture
Picture

’s Middags  werden we uitgenodigd om de kapitein op de brug te bezoeken. Hij vertelde en liet ziet hoe het schip wordt bestuurd en Lot mocht zelfs even aan het roer staan!

Picture
Picture
Picture
Picture

We zagen de rest van de dag helaas niet heel veel van de omgeving door het slechte weer, maar op het schip was het wel gezellig. We kregen ’s avonds weer een interessante lezing van Persie en we borrelden met onze nieuwe vrienden: de Franse Ema en Adrien, de gekke Colombiaan Albert en de Ierse Shay. Dit werd een beetje ons groepie.

’s Ochtends vroeg zouden we Puerto Eden bereiken. Dit dorpje ligt écht in the middle of nowhere. Hier is geen signaal en het is alleen maar bereikbaar per boot. Helaas meerden we in het pikkedonker aan. Arno ging midden in de nacht nog even buiten kijken naar het verlichte dorpje, maar je kon niet heel veel zien. Voor zonsopgang waren we alweer vertrokken, dus we zagen alleen de lichtjes van Puerto Eden.

Picture
Picture

Na het ontbijt werden we weer naar het voordek geroepen voor een andere spectaculaire doorgang van de trip. We voeren de English Narrows binnen terwijl de zon op kwam.

En op een van de eilandjes in het kanaal stond een mariabeeld. Zij wordt beschouwd als de beschermheilige van de scheepsvaart op dit kanaal en ieder schip dat passeert blaast een paar keer haar hoorn.

Picture
Picture

De omgeving hier was mooi en het weer leek er vandaag heel wat beter uit te zien. Top!

Picture
Picture

Een uurtje verderop zagen we het gestrande cargoschip Capitán Leonidas dat in 1968 (expres, met als doel de verzekeraar op te lichten,) is gestrand op het verzonken en onzichtbare eiland Bajo Cotopaxi. Sindsdien ligt dit scheepswrak hier aan het oppervlak.

Picture
Picture

Voor de lunch kletste de enthousiaste Persie ons anderhalf uur lang de oren van de kop over de flora en fauna in deze regio. Het was een prachtige dag en we gingen naar het dek om in het zonnetje een boekje te lezen en ondertussen de omgeving in de gaten te houden voor wildlife ter zee en in de lucht.

Picture
Picture
Picture
Picture

We voeren de Golfo de Peñas op en zetten hier koers naar open zee. We zagen de hele middag lang overal in de verte blows van blauwe vinvissen, maar helaas waren de walvissen ver weg. Af en toe kwam er een schip langs of dook er een zeeleeuw op uit het water. En de hele dag door zagen we heel veel grote zeevogels, waaronder de southern giant petrel en verschillende soorten albatrossen.

Picture
Picture
Picture
Picture

Later in de middag werd het “Northern Patagonian Ice Field” zichtbaar en verschenen rijen prachtige sneeuwpieken. Wat een mooie dag!

Picture
Picture
Picture

Na een schommelige nacht op open zee werden we vroeg wakker en gingen we naar het dek. We voeren op een van de kanalen oostwaarts en zagen de mooiste zonsopgang die we ooit hadden gezien!

Picture
Picture
Picture

Na een ontbijt gingen we met onze vrienden naar het dek en stonden op de uitkijk over het Moraleda kanaal. We genoten van de zee en de landschappen om ons heen.

Picture
Picture

En toen was het raak! We zagen een hele groep blauwe vinvissen en de kapitein week van zijn koers af om dichterbij te komen. Eerst zagen we overal blows en toen kwamen deze reusachtige walvissen ook boven water. Wat een fenomenaal gezicht!

Picture
Picture

Wat een dag! Strakblauw, in een truitje op het dek in Zuid- Patagonië en een beetje blue whales kijken!

Picture
Picture

We zagen ook nog het zusterschip van Navimag langsvaren.

Picture

En de bergen in dit gedeelte van de tocht zijn het mooiste, dus we bleven lekker de hele dag op het dek zitten.

Picture
Picture
Picture
Picture

En na deze prachtige dag werden we ook nog eens op een mooie zonsondergang getrakteerd.

Picture
Picture
Picture
Picture

We schoven aan voor ons laatste maaltje en doken voor de laatste keer onze cabin in.

Picture
Picture

Daar waren we dan, een dagje later dan gepland: Puerto Montt! Er hing een enorme dikke mist. We meerden aan in de haven en dit liep allemaal best wel gesmeerd. We namen afscheid van Persie en onze vrienden en reden (verrassend snel) het schip af.

Picture
Picture

Chili – Puerto Varas & around – 15 april t/m 17 april 2017

Na een paar dagen luilakken op het schip waren we weer op pad! Het is paasweekend en de straten van Puerto Montt waren uitgestorven.

Picture
Picture

We reden door naar Puerto Varas, een chique dorpje aan het Llanquihue Lake met uitzicht op Volcan Osorno.

En daar stonden Felipe en zijn zoontje Sebastian weer voor ons! We zouden samen met Felipe’s vader en broertje een weekend doorbrengen in de Canopy Lodge van zijn ouders aan de andere kant van het meer. Maar eerst wandelden we nog wat door Puerto Varas en langs het meer.

Picture
Picture

Samen met Felipe’s vader en broertje (Liberato en Jesus) waagden we ons weer aan de Chileense parilla en wijn, en dat in het zonnetje in de tuin!

Picture
Picture

Na het eten stapten we op twee quads en reden we de heuvel op om vanaf daar met een biertje een mooie zonsondergang te zien. We hielpen daarna de koeienman nog even om (op de quads) zijn kudde binnen de hekken te krijgen en dronken toen thuis nog een afzakkertje.

Picture
Picture
Picture

’s Ochtends hesen we ons in een harnas, want we gingen ziplinen. Een beetje hoogtevrees voor Arno wederom, maar het was toch wel weer leuk. Twee ziplines waren best spectaculair; 150 en 200 meter lang en deze staken een diepe kloof over met uitzicht op het meer. Sowieso is het een mooie bosrijke omgeving hier aan de voet van de vulkaan. Na anderhalf uur stonden we allemaal weer veilig op de grond!

Picture

En de activiteiten waren nog niet over, want ’s middags werd de jetski uit de schuur getoverd. Om de beurt hebben we even met dat ding over het meer gescheurd en dat ging nogal hard en was nogal vet!

Picture
Picture
Picture

We aten een late lunch waarna Liberato en Jesus weer richting Puerto Montt moesten om de vlucht terug naar Santiago te halen.

Picture
Picture

En wij sprongen toen samen de auto in en reden naar een mooi plekje om de vulkaan met zonsondergang te zien.

Picture
Picture

De tassen waren gepakt; time to say goodbye (en deze keer echt!). We namen afscheid van onze vriend en de kleine Sebita en vertrokken langs het meer richting het noorden.

Picture
Picture

We reden nog een poosje door het merengebied van Chili en hadden prachtige uitzichten op alle meren en vulkanen.

Picture
0 Comments
<<Previous

    Arno & Charlotte

    Welkom op onze blog! We vinden het leuk als jullie ons zo nu en dan een beetje volgen en wat van jullie laten horen!


    Archives

    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015

    Categories

    All

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.