Arno & Charlotte travel the world
  • Blog
  • About
  • Contact

Argentinië - deel II - 21 februari t/m 24 februari 2017

2/24/2017

1 Comment

 

Argentinië - Tierra del Fuego zuidwaarts & Ushuaia deel 1 – 21 februari t/m 24 februari 2017

We waren weer in Argentinië en de weg was weer geasfalteerd! Midden in de nacht stopten we uiteindelijk ergens langs de weg waar we ons tentje op zetten en we vielen uitgeput in slaap.

De volgende morgen in het daglicht zagen we dat we echt pal aan de weg stonden met ons tentje.  Tot nu toe was Tierra del Fuego echt leeg en vlak. Af en toe zagen we een vos!

Picture
Picture

Vlak voor Ushuaia werd het landschap meer groen, afwisselend en bergachtig. We reden langs het mooie blauwe Lago Fagnano en genoten van de mooie omgeving.

Picture
Picture

En toen was het zover; met onze Pablo reden we de poorten van Ushuaia binnen. Een emotioneel moment, we hadden het gehaald naar ‘fin del mundo’ (‘het einde van de wereld’)!

Picture

We zagen aan de overkant van het Beagle kanaal de mooie bergen van het Chileense eiland Isla Navarino liggen. Hier zouden we 2 dagen later naartoe gaan!

Picture

We checkten in in een gezellig hostel. Even geen tentje vannacht, maar een lekker bed.

De hele volgende ochtend waren we druk bezig met het herpakken van alle spullen en het voorbereiden van ons langverwachte uitstapje naar Isla Navarino. Daarna gingen we naar Alejandro, een Landrover specialist. We hadden problemen met onze wielophanging en het voordifferentieel.

Picture

Alejandro zou de Toyota onder handen nemen terwijl wij op Isla Navarino zaten. Bij de garage kwam ineens onze vriend Ari ons opzoeken, gezellig! Hij checkte bij ons in in het hostel en we kletsten de hele avond bij onder het genot van lekkere Argentijnse wijntjes.

Picture

Met onze tassen op liepen we in het zonnetje naar de haven. Vandaag zouden we met de duurste boot ooit ($240,- round trip per persoon, half uur heen, half uur terug!) de Beagle Channel oversteken. We hadden vanaf de boot een prachtig uitzicht op Ushuaia, de enorme cruiseschepen die er lagen en de omringende bergen. En links daarvan zagen we de prachtige Darwin mountain range in Chili liggen.

Picture
Picture
1 Comment

Chili - deel II - 21 februari 2017

2/21/2017

0 Comments

 

Chili - Tierra del Fuego zuidwaarts - 21 februari 2017

De grens naar Chili oversteken was een eitje. We kwamen erachter dat we in totaal 11 keer (!) de grens tussen Chili en Argentinië over zouden steken. En dit was pas nummer 2! Na een klein stukje over het Chileense vasteland pakten we een ferry naar Tierra del Fuego.

Picture
Picture

We reden Pablo de boot op en staken de Strait of Magallan over; een bijzonder moment!

Picture
Picture
Picture
Picture

We reden door het Chileense gedeelte van Tierra del Fuego en hier is werkelijk helemaal niets. De zon ging onder en er verschenen prachtige kleuren.

Picture
Picture
Picture
Picture

50 km voor de grens met Argentinië begon een slechte weg. Dit is gewoon landje pesten door de Chilenen, aangezien al het verkeer richting het Argentijnse deel van Tierra del Fuego langs deze route moet. Het was donker, ijskoud en na 50 lange hobbelige kilometers bereikten we rond middernacht de grens bij San Sebastian. In de vrieskou (Arno liep nog steeds in een korte broek…!) regelden we snel alle papieren en we mochten door.

0 Comments

Argentinië - deel I - 18 februari t/m 21 februari 2017

2/21/2017

0 Comments

 

Argentinië - Los Antiguos naar El Chalten – 18 februari t/m 19 februari 2017

We reden de Ruta 40 op, de befaamde weg die dwars door Argentinië loopt. We reden door het eindeloze niets zuidwaarts.

Picture

In het donker vonden we langs de weg een plekje voor onze tent. De wind was enorm en we moesten de hele tent volstoppen met stenen om de boel overeind te houden.

Na een windy night met een prachtige sterrenhemel reden we door naar El Chalten en dat was nog een behoorlijk eindje rijden. De Ruta 40 is voor het grootste gedeelte geasfalteerd (schijnt), maar nu stond ons 72 km hele slechte weg te wachten en dat was met een kwakkelende Pablo niet zo fijn. Maar het weer was prachtig en we genoten van de eindeloze vlaktes.

Picture
Picture
Picture

Het prachtige blauwe Lago Viedma kwam in zicht en overal langs de weg zagen we guanaco’s (mooie grote gazelle/lama-achtige beesten) en nandoes (Zuid-Amerikaanse struisvogels).

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

We reden door naar El Chalten en bereikten nu Lago Viedma.

Picture
Picture
Picture

We reden af op het noordelijke gedeelte van Parque Nacional Los Glaciares, waarvan Cerro Torre (3.128 meter) en Cerro Fitz Roy (3.405 meter) de befaamde pieken zijn. Het is echt een magisch gezicht om op deze bergmassa af te rijden!

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

Argentinië – El Chalten & Parque Nacional Los Glaciares – 19 februari t/m 21 februari 2017

El Chalten ligt prachtig aan de voet van de Fitz Roy bergen en is een klein toeristisch stadje. Op onze camping doken we snel de warme refugio in en bereidden we onze trekking voor morgen voor. Fingers crossed voor goed weer!

Picture

Voor dag en dauw stonden we op. Vandaag zouden we de Lago de los Tres Trekking en de Lago Torre Trekking, normaal 2 dagtreks, combineren en dus in totaal 33 km lopen. We hadden namelijk helaas niet meer dagen en moesten hierna door naar Ushuaia. De lucht zat potdicht en het regende.

We waagden het er maar op en vertrokken naar het begin van de trail. We liepen omhoog en bereikten een mirador vanaf waar je uitzicht over de hele Fitz Roy mountain range zou moeten hebben. We hadden een mooi uitzicht op het dal, maar omhoog kijkend zagen we vooral mist...

Picture
Picture
Picture
Picture

We liepen door en klommen steil omhoog naar het hoogtepunt van de eerste trail; Lago de los Tres. Het was hier echt prachtig; het knalblauwe gletsjermeer, de gletsjer zelf en alle pieken eromheen. Ons uitzicht was alleen een beetje droevig, want de pieken waren amper te onderscheiden en het regende nog steeds.

Picture

We liepen nog een stuk langs het meer naar een andere mirador, vanaf waar je nog een helderblauw meer zag en meerdere mooie watervallen.

Picture

We klommen weer terug omlaag en kregen weer een mooi zicht op het dal.

Picture

We namen nu de weg richting Lago Torre. Dit was een mooie en vrij vlakke route door bossen en langs water. We liepen langs een dood bos van witte boomtakken naar Lago Torre. En de mooie gletsjer van de Cierro Torre kwam in zicht.

Picture
Picture

We kwamen aan bij het gletsjermeer en dit was een mooi plekje, maar alle pieken eromheen (waaronder Cerro Torre)? Helaas…

Picture
Picture

Toen we bijna weer in El Chalten waren verscheen het zonnetje een beetje en trok de lucht open; beetje pech dus.

Picture
Picture

We waren in ieder geval redelijk gesloopt na deze trekking en doken na een pastaatje in de refugio snel ons tentje in.

Picture
Picture

Met heldere hemel werden we om 06:00 uur wakker. Het werd licht en de heel Fitz Roy was zichtbaar!

Picture
Picture

We verlieten El Chalten en genoten van het prachtige uitzicht op deze indrukwekkende bergen.

Picture
Picture

Argentinië – El Chalten naar grens Chili – 21 februari 2017

Het was nu de bedoeling om zo snel mogelijk aan te komen in Ushuaia.

Langs de weg zagen we een stinkdier, waar Arno een paar minuten achteraan rende om een foto te schieten (grappig...).

Picture
Picture

Verder zagen we weer overal guanaco’s en nandoes en een stuk verderop zagen we zelfs een armadillo!

Na 311 km leegte bereikten we eindelijk weer een pompstation, maar hier kwamen we voor een verrassing te staan. Er bleek in de hele provincie vanwege een staking of ander probleem geen benzine te verkrijgen. En alle Argentijnen vonden het de normaalste zaak. Wij hadden gelukkig nog 1 volle jerrycan op het dak en hoopten in de stad Rio Gallegos meer succes te hebben.

Picture

Chagrijnig reden we achteruit bij de pomp weg, maar hierbij zag Arno even het kleine blauwe autootje achter ons over het hoofd... We reden er vol tegenaan, shit. Wij hadden niet eens een krasje, maar het blauwe bakkie hadden best wel wat schade aan o.a. de motorkap.

Picture

Het Argentijnse stel bleek super aardig en na het uitwisselen van alle nodige gegevens (later zouden we alles terug krijgen van de verzekering!) namen we bij het politiebureau met een glimlach afscheid van onze nieuwe Argentijnse vrienden.

Picture

Eindelijk konden we onze rit richting de Chileense grens voortzetten. Aangekomen in Rio Gallegos bleken onze zorgen terecht, ook hier was geen benzine! Nadat we iedereen die voorbij kwam hadden aangesproken kwamen we erachter dat er 1 benzinestation was waar wel benzine te krijgen was en nadat we een paar uur in een rij van wel 100 auto’s hadden gestaan konden we eindelijk op naar de volgende grensovergang.

0 Comments

Chili - deel I - blogpost 4 - 14 februari t/m 18 februari 2017

2/18/2017

0 Comments

 

Chili – Carretera Austral – Futaleufu naar Villa Cerro Castillo – 14 februari t/m 15 februari 2017

Onderweg van Futaleufu naar de Carretera Austral scheen het zonnetje en hadden we mooi uitzicht op de “Three nuns”.

Picture

Toen we weer de Carretera Austral bereikt hadden vonden we een mooi stukje gras om de tent op te zetten, aten een cracker met tonijn en dronken een glas wijn. Happy valentine!

Picture

We hadden een lange trip voor de boeg, want we wilden vandaag Villa Cerro Castillo bereiken om daar de volgende dag een trekking te doen. De lucht was grijs en het was koud, er was dus helaas niet zoveel van de prachtige omgeving te zien. Het klaarde gelukkig een beetje op toen we door Parque Nacional Queulat reden en boven de bossen verscheen een enorme gletsjer!

Picture

Langs de weg zagen we meerdere watervallen en we maakten wat stops bij mooie miradors. Ondanks dat het geen blue sky was, genoten we van deze prachtige omgeving.

Picture
Picture
Picture

Onderweg kwamen we onze Amerikaanse motorvriend Ari tegen en die zouden we vanavond zien in Villa Cerro Castillo. We reden omhoog en zagen Coyhaique liggen, omringd door prachtige groene velden. Hier gingen we tanken, inkopen doen en we doken een koffietent in voor wat wifi uurtjes. Tijd om Coyhaique te verlaten, op naar Villa Cerro Castillo!

Picture

Chili – Villa Cerro Castillo – 15 februari t/m 17 februari 2017

Villa Cerro Castillo is een klein dorpje dat ligt aan het Reserva Nacional Cerro Castillo. We vonden een camping vlakbij de ingang van het park met uitzicht op Cerro Castillo (2.700 meter), zodat we morgen makkelijk het park binnen konden wandelen. Toen het tentje stond doken we de refugio in en maakten we op de houtkachel een heerlijke pasta. Het werd een gezellig avondje met veel wijn en slechte grappen van onze Amerikaanse vriend.

Na een nacht vol harde windstoten (we werden bijna onze tent uitgeblazen) was het weer slecht. De lucht zat potdicht en het regende. Vandaag wilden we de trekking doen naar het gletsjermeer van Cerro Castillo.

Picture
Picture

Volgens de voorspelling zou het in de middag opklaren, dus ’s ochtends deden we het rustig aan in de refugio. De toegang tot het park sloot om 14:00 uur, dus 5 minuten daarvoor stonden wij in de regen voor de ingang. Zonder Ari, want die zag het niet zitten in dit weer!

We liepen omhoog en de regen werd alleen maar erger! We zagen echt geen hand voor ogen en raakten ook het pad kwijt. We moesten helemaal terug en vonden de route weer, maar inmiddels waren we tot op het bot doorweekt en verkleumd. We liepen nog verder door omhoog, maar zelfs Cerro Castillo was niet te zien.

Picture
Picture

We kwamen een groep verkleumde Chilenen tegen en besloten met z’n allen toch nog een stuk door te lopen. Toen we echt op de open vlakte belandden gingen we echt stuk van de kou en opklaringen leken er niet aan te komen. We besloten terug te keren. Onderweg terug brak het dan toch open…. dit meen je niet!

We waren te ver en te koud om weer terug te keren, maar we hadden het echt gehad. We zagen onderweg naar beneden wel nog twee prachtige gletsjers!

Picture

Terug op de camping troffen we Ari; hij was ons toch nog achterna gegaan zo bleek, maar door de dichte mist verdwaald en ook weer omgekeerd. Het was een beetje een matig avontuur dus voor ons alledrie! Na een warme douche doken we de refugio in die vol zat met vakantievierende Chilenen, gezellige boel!

Picture

De volgende ochtend doekten we ons tentje op en we wierpen nog een laatste blik op Cerro Castillo. Toen was het tijd om weer zuidwaarts te gaan.

Picture

Chili – Carretera Austral: Villa Cerro Castillo naar Chile Chico – 17 februari t/m 18 februari 2017

Onderweg naar onze eerste stop, Puerto Rio Tranquilo, zagen we mooie dramatische berglandschappen en uitgestrekte groene valleien. En toen bereikten we Lago General Carrera; een knalblauw meer dat helemaal doorloopt tot in Argentinië. Het meer is omringd door sneeuwbergen en vulkanen.

Picture
Picture
Picture

Aan dit mooie meer ligt het kleine toeristische Puerto Rio Tranquilo. Vanuit hier kun je met de boot (of kayak) naar de Capilla de Marmol, bijzondere rotsformaties aan en in het water. De zee was veel te ruig en een boottochtje zat er voor ons daarom niet in. Wij hadden hier weer met Ari afgesproken en hij wilde hier blijven hangen totdat hij deze tour kon maken. Wij gingen door en namen dus afscheid van onze vriend, die we ongetwijfeld nog een keer tegen het lijf zouden gaan lopen!

Picture

Wij reden langs het meer verder naar het zuiden; we belandden op een hele slechte gravelweg, maar passeerden o.a. het fantastisch mooie blauwe meer Lago Bertrand.

Uit Lago Bertrand ontspringt de Rio Baker en dit was de blauwste rivier die wij ooit hadden gezien. Helaas was het weer niet al te best en de hemel was grijs. Maar ondanks dat was de kleur van het water echt absurd helder blauw.

Picture

We reden door naar Confluencia Rio Baker y Rio Neff, de plek waar twee rivieren samenkomen. Het knalblauwe water van de Rio Baker vermengt zich hier met het groene water van de Rio Neff. We klommen naar het uitzichtpunt en genoten van dit mooie natuurspektakel.

Picture
Picture

We reden weer een stuk terug naar het noorden en maakten onderweg nog wat fotootjes bij de bijzonder blauwe Rio Baker.

Picture
Picture

In Puerto Guadal zochten we een kampeerplek en we vonden een leeg plekje aan de rand van het meer; prachtig maar heel koud! We bouwden ons kamp weer op en kookten voor de tent aan de rand van het meer, terwijl we half in onze slaapzakken zaten. Wijntje erbij, muziekje erbij, we hadden het best goed voor elkaar!

Picture
Picture

Dit is lekker wakker worden, met uitzicht over het blauwe meer met in de verte niets meer dan bergen met sneeuwtoppen. We liepen omhoog naar het uitkijkpunt en maakten hier wat fotootjes.

Picture
Picture

Vandaag zouden we Chili verlaten! De weg naar Chile Chico was echt adembenemend.

Picture
Picture

De gravelweg kronkelde langs het meer en wij kregen geen genoeg van de mooie uitzichten.

Picture
Picture
Picture
Picture

Onderweg pikten we de Britse lifter Barney op, die gezellig met ons mee reed tot de grens.

Picture

Onderweg naar de grens zagen we nog meer prachtig blauw water, nog meer mooie besneeuwde bergen en een prachtige kustlijn.

Picture
Picture

Na een tankstop in Chile Chico reden we door naar de grens en binnen no time reden we Argentinië binnen. Dit was echt de makkelijkste grensovergang ooit. Ciao Chili, we komen nog een paar keer terug!

0 Comments

Chili - deel I - blogpost 3 - 8 februari t/m 14 februari 2017

2/14/2017

0 Comments

 

Chili – Chiloe – 8 februari t/m 11 februari 2017

Al snel reden we het schip op en een half uurtje later reden we het eiland Chiloe op. Na Tierra del Fuego het grootste eiland van Chili. We reden door het leuke stadje Ancud en het sfeertje beviel ons meteen. We reden door naar Puñihuil, een klein strandje gelegen aan de noordwestkust van het eiland. Na een prachtige kronkelweg van 30 km belandden we op het toeristische maar idyllische Puñihuil strand waar we de wagens parkeerden voor de nacht.

Picture

We boekten met onze vrienden een boot voor de volgende ochtend; we gingen op zoek naar het grootste beest ter wereld, de blauwe vinvis! Een van de redenen dat we hierheen waren gekomen. Vlakbij het strand vind je een pinguïn kolonie (van Magellanic en Humboldt pinguins) en die moesten we natuurlijk even zien. We liepen over het strand en klommen aan het eind de rotsen op. En daar stonden ze met z’n allen! Wat een grappige beesten en wat waren ze dichtbij…

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

Terug bij ons ‘kamp’ klapten onze stoeltjes uit en zetten een fles wijn op tafel. De chef ging aan het werk en we genoten van het laatste uurtje zon met uitzicht op zee.

Picture
Picture

Na een vroeg wekkertje stapten we met slaperige koppen de boot op. Het weer was slecht en de golven waren hoog, niet echt ideale omstandigheden om walvissen te spotten. We zagen overal in de verte de blows van de walvissen en we zagen twee keer een humpback whale uit het water springen! We zagen ook albatrossen en af en toe kwam er een pinguïn boven drijven.

Picture
Picture

Toen begon het plotseling te regenen. Iedereen was doorweekt en verkleumd en we besloten de tocht af te blazen. We maakten nog een laatste stop bij een paar eilandjes waar het stikte van de cormorants en zeeleeuwen. De zeeleeuwen zijn zo nieuwsgierig, dat er een grote groep direct het water in plonste en naar ons toe zwom! Onze Duitse gids Sarah bood ons een herkansing aan op zaterdag om de blauwe vinvis te spotten, dus wie weet!

We reden naar Ancud en gingen op zoek naar vis. Op een klein marktje aten we ceviche, oesters en venusschelpen. We probeerden ook de enorme mosselen (en die zijn echt groot!), maar die waren een beetje too much. We dwaalden wat door Ancud, waar eigenlijk niet zo heel veel te beleven was. Wel vonden we de stijl van de huisjes op Chiloe erg leuk. Allemaal van hout en de huizen hebben een soort schubbenpatroon. En ze zijn geschilderd in alle kleuren.

Picture
Picture
Picture
Picture

We vonden een leuk eettentje op een klein binnenplaatsje waar straatmuzikanten aan het spelen waren. De sfeer zat er lekker in hier en we besloten onze vrienden hier te trakteren op een lekkere vislunch om ze te bedanken voor alles wat ze voor ons hadden gedaan.

Picture

We haalden de auto’s op en hadden Chepu als bestemming voor vandaag bedacht. Een lange mooie gravelweg bracht ons naar dit kleine dorpje. Het dorpje zelf stelt niet veel voor maar de omgeving is prachtig. We gingen op zoek naar een kampeerplek en kwamen toen voorbijganger Alfredo tegen.

Picture
Picture

Hij nodigde ons uit om op zijn landgoed te kamperen. Dit bleek een heel goed idee! We belandden op een heel mooi plekje met uitzicht op de Chepu River Valley, de Rio Chepu en het gigantische Parque Nacional Chiloe dat aan de overkant van de rivier ligt. Er komen bleek alleen nog niet zo makkelijk.

De camper kwam vast te zitten in het bos. Alfredo haalde z’n kettingzaag tevoorschijn en het halve bos werd gekapt. Toen kwamen we op zo'n mooi plekje met uizicht over de vallei en de drie rivieren (Puntra River, Grande River en Chepu River) die op dit punt samenkomen en uitmonden in de oceaan.

Picture

We klapten de stoeltjes weer uit en proostten op het mooie plekje waar we waren beland. Alfredo was een bijzondere vent. Hij had Santiago een jaar terug ingeruild voor Chiloe en woonde hier alleen. Alfredo’s surfvrienden uit Santiago, Tomas en Domingo, sloten aan, het vuur werd aangemaakt, de wijn kwam tevoorschijn en het vlees werd op de bbq gegooid. Het werd een heel gezellig laat avondje!

Picture
Picture

Wij waren weer vroeg wakker en genoten nog even van dit plekje.

Picture
Picture

Toen was het tijd om te gaan; we wilden graag meer van het eiland zien. We spraken af onze vrienden einde van de dag in Ancud te zien, namen afscheid van alle mannen en gingen op kerkenjacht! Chiloe is o.a. bekend om haar mooie houten kerken en wij waren wel nieuwsgierig. De eerste stop was Castro, waar het echt hartstikke druk was. We liepen langs het water en aten ceviche van zalm en mosselen met uitzicht op Castro’s bekende huizen op palen.

Picture
Picture
Picture
Picture

We zagen hier de eerste Unesco houten kerk van het eiland. En het was een bijzondere; geel en paars van kleur. Maar vooral de binnenkant was indrukwekkend; alles van hout en in perfecte staat.

Picture
Picture

We reden naar het kleine vissersdorpje Dalcahue en zagen de tweede houten kerk; een mooi blauw wit kerkje gelegen aan het gezellige centrale pleintje. We wandelden langs het water waar overal vis, krab en schelpdieren werden verkocht en het was hier echt heel ontspannen. Maar er was nog veel te zien, dus we sprongen weer onze gouden vriend in.

Picture
Picture

Onderweg naar het piepkleine Tenaun zagen we nog meer houten kerkjes en de fantastische kustlijn vol kliffen van Chiloe met op de achtergrond de hele cordillera van Patagonië. Dit eiland is zo mooi en wat ons in Patagonië te wachten staat belooft veel goeds.

Picture
Picture
Picture

In Tenaun staat het prachtige knalblauwe kerkje “Iglesia de Nuestra Senora del Patrocinio” uit 1837 dat zowel van binnen als van buiten in fantastische staat verkeert.

Picture
Picture

We liepen nog even over het strand en genoten van het uitzicht op de sneeuwbergen. We hadden de smaak te pakken en reden door naar het kerkje in Colo, een piepklein ‘dorpje’ met een wederom erg mooi houten kerkje met een bijzondere vorm.

Picture
Picture
Picture
Picture

De tijd vloog voorbij en wij moesten terug naar Ancud. De kustweg was prachtig en overal stonden mooie kleine houten gekleurde kerkjes. Terug in Ancud wachtten we anderhalf uur op onze vrienden, maar die waren nergens te bekennen.

Picture

We gingen dus zelf maar naar de lokale fiesta die dit weekend aan de gang was! We dronken een biertje in de zon en uiteindelijk kwamen onze vrienden aangelopen. Ze waren weer(!) in Chepu vast komen te zitten met de camper en waren de hele dag bezig geweest om er weer uit te komen. Terwijl er op het podium in traditionele kleding werd gedanst aten wij curanto, de specialiteit op Chiloe. Schelpdieren, worst, vlees en gevulde aardappelen worden bereid op hete stenen onder de grond en worden vervolgens in een groot net in een pan voorgeschoteld; heel lekker! We verlieten het lokale feest en reden naar Puñihuil, want morgenochtend was het tijd voor de walvisherkansing!

We stapten weer de boot op en deze keer deelden we de boot met 12 andere mensen, een drukke boel dus. We voeren eerst langs de pinguïns en daarna langs de zeeleeuwen. Het weer was weer slecht en het begon weer te regenen, maar we gaven de moed niet op. Het klaarde op en uiteindelijk zagen we verschillende blows en na een tijdje zoeken zagen we er een, en hoe! Een gigantische blauwe rug met een klein vinnetje verscheen vlakbij ons aan het oppervlak. We zagen maar een gedeelte van dit 30 meter lange reusachtige beest, maar het was zo bijzonder om te zien! We dobberden nog wat rond en zagen er nog 2!

Picture

We waren helemaal blij en dat het weer daarna weer slecht werd maakte daarom ook niks meer uit. We hadden ze gezien!

Picture
Picture

Blij namen we afscheid van Sarah en Puñihuil en we vertrokken naar Ancud om het chassis van Pablo een wasbeurt te geven. Na een kop koffie en een uurtje wifi reden we naar de ferry om dit mooie eiland te verlaten.

Chili – Carretera Austral - Puerto Montt naar Futaleufu – 11 februari t/m 13 februari 2017

Eenmaal aan de overkant reden we door Puerto Montt en daar verscheen het eerste bordje met “Carretera Austral”, de beroemde weg door Chileens Patagonië! En voor ons weer een nieuw avontuur! Onze eerste stop was op een mooi plekje aan de zee en we zetten ons tentje op terwijl de zon onder ging.

Picture
Picture
Picture

’s Avonds laat werden we door een voorbijganger gewaarschuwd dat wij in de gevarenzone stonden. De zee was nu nog 100 meter van ons verwijderd, maar over een paar uur zouden we hier onder water komen te staan! Godzijdank kregen we deze tip, anders hadden we wel een probleem gehad… We verplaatsten ons tentje naar een ‘veilige’ plek en doken er niet veel later in. Middenin de nacht werden we wakker en de zee klonk angstaanjagend dichtbij. We deden ons tentje open en stonden een paar meter van de zee vandaan! We maakten met stenen en plastic flessen ijkpunten, maakten een noodplan voor als de zee te ver zou komen en staarden vervolgens 2,5 uur naar de zee.

Picture

We konden blijven staan, maar het scheelde niets! De volgende dag stonden er drie ferry’s op het programma. Met onze vrienden reden we naar de eerste ferry die ons naar Puelche bracht. Na een kort tochtje met een nu al mooi uitzicht op de dichtbegroeide groene bergen reden we verder naar de volgende ferry.

Voor de volgende twee ferry’s hadden we met z’n vieren online al kaarten gekocht, maar we zouden op deze plek, na een laatste lunch op de motorkap, afscheid nemen van onze vrienden. De remmen van de Ford werkten niet meer en ze besloten terug te keren naar Puerto Montt om deze te laten repareren. Hopelijk zien we elkaar weer in het zuiden!

Picture

Wij hadden nog een aantal uur te overbruggen en ontmoetten het leuke Duitse stel Katrin en Robert die met hun hond in een Volkswagen bus aan het touren waren. We dronken een koffietje aan het helderblauwe water en hadden uitzicht op prachtige groene bergen met tussendoor hier een daar een besneeuwde top. Eenmaal op de ferry doken we met de mechanic Robert even onder de auto om alles na te lopen, heel erg fijn. Op het dek genoten we van de mooie omgeving waar we doorheen voeren en overal om ons heen zagen we watervallen.

Picture
Picture
Picture

Na de lange ferry mochten we 10 km rijden en hop weer de volgende ferry op. Deze was een stuk kleiner dan de eerste en ook een stuk korter. Aan de overkant wachtten we op onze Duitse vrienden, want we hadden bedacht om samen te gaan kamperen. Onderweg naar een kampeerplek pikten we de Australische motorrijder Sam op, die met een gebroken achteras langs de weg stond. De motor ging in de Volkswagen bus en we namen Sam en zijn vriend Lee met ons mee. We belandden na 55 km slechte wegen in het pikkedonker uiteindelijk op Playa Santa Barbara, waar we na een avondtheetje met z’n allen onze tent indoken. De volgende morgen was het heerlijk wakker worden! We hadden een keertje geen enorme haast en werden wakker aan het strand in de zon. We liepen over het mooie vulkanische strand en in de zee (echt vlakbij de kust!) zagen we zeehonden en dolfijnen voorbij zwemmen!

Picture
Picture

Naast ons stond een omgebouwde Defender met een Nederlandse nummerplaat en we ontmoetten Ralph & Janneke. We hingen ’s ochtends een beetje rond met onze Nederlandse en Duitse vrienden en vertrokken na een vroege lunch richting Futaleufu.

Picture
Picture

We sloegen weer de Carretera Austral op en passeerden weer tientallen lifters, de hele weg staat er vol mee! We reden langs een van de entrees naar Parque Pumalin; het park van Doug Tompkins, de oprichter van North Face. Dit park is het grootste privé park ter wereld. Het zonnetje scheen en het uitzicht was prachtig!

Picture
Picture

We genoten van de (geasfalteerde!) weg die ons langs prachtige beekjes, meren en bergen met gletsjers bracht.

Picture
Picture
Picture
Picture

De fijne asfaltwegen maakten bij de afslag richting Futaleufu weer plaats voor een hele slechte gravelweg en we hadden nog bijna 80 km te gaan… Maar goed, voor world class rafting moesten we toch echt die kant op!

Chili – Futaleufu – 13 februari t/m 14 februari 2017

Na een prachtige, maar slopende rit reden we het centrale plein van het piepkleine Futaleufu op. Maar toen verloren we ineens onze stuurbekrachtiging. We openden de motorkap en de olie van het hydraulische sturingssysteem spoot er aan alle kanten uit. Wat nu in dit kleine gat? We belandden uiteindelijk bij een mechanic die al enige tijd volle bak aan de pils zat… Maar uiteindelijk werd een professorische oplossing gevonden en we reden naar het kantoortje van de raft company waar we boekten voor de volgende dag. We ontmoetten Nicolas, echt een toffe gozer die ons aanbood om dat we onze tent voor zijn huis op konden zetten. En zo zaten we een uurtje later bij Nicolas en zijn vriendin Josefine in hun gezellige houten huisje aan de wijn en zij hadden ook nog lekker voor ons gekookt. We sliepen naast de twee honden en de 5 piepkleine puppies, een gezellige boel dus. En de sterrenhemel was waanzinnig!

Picture

Happy valentine! We meldden ons bij Patagonia Elements voor de schijnbaar beste rafttour ter wereld. Een bus bracht ons naar de Rio Futaleufu; een fantastisch mooie knalblauwe heldere rivier vol met rapids. We hesen ons in de wetsuits, zwemvest aan, helmpie op en op naar de rafts.

Picture
Picture

Wij zaten met een familie uit Tenessee in de raft en we lachten ons kapot, echt een typisch Amerikaans stel bij elkaar. Onze gids Mauricio was een super leuke vent en onze vriend Nicolas zat vandaag in de reddingsboot. We gingen van start: “the Bridge to Bridge” route! De rapids waren lang, gaaf en best heftig!

Picture
Picture

Er zaten nogal wat heftige rapids in de route. Mauricio loodste ons overal veilig doorheen, zelfs door de beruchte ‘shark rapid’. We waren alweer aan het einde beland en we hadden zo genoten van deze trip en de fantastisch mooie omgeving waar we doorheen voeren!

Picture
Picture

Aan het einde van deze fantastische ride namen we afscheid van onze vriend Nicolas. De bus bracht ons terug naar Futaleufu en wij reden met Pablo naar de mechanic die Nicolas ons had aangeraden. Na een snelle check leek alles in orde en begonnen we weer aan onze weg terug naar de Carretera Austral.

Picture
0 Comments

Chili - deel I - blogpost 2 - 24 januari t/m 8 februari 2017

2/8/2017

0 Comments

 

Chili – Vicuña & Elqui Valley – 24 januari t/m 26 januari 2017

Niet veel later reden we het plaatsje Vicuña binnen. Vicuña ligt middenin de Elqui Valley en dit is een prachtig gebied. Maar wij waren vooral deze kant opgekomen voor stargazing! De Elqui Valley is een van de beste plekken ter wereld om sterren te kijken, o.a omdat het hier gemiddeld 300 nachten per jaar kraakhelder is! Overal in dit gebied zijn observatories te vinden. Maar toen wij kwamen aanrijden was het bewolkt… en we hoorden dat het grote en bekende observatorium Mamalluca haar tours voor de aankomende nacht had afgelast: shit!

We vonden gelukkig wel snel een heel leuk hostalletje, Hostal Elqui, waar we ons tentje opzetten in een mooie tuin vol druiven en avocadobomen.

Picture

We ontmoetten in het hostel de Amerikaanse motorrijder Ari. Hij wist veel van auto’s en ging met Arno even de onderkant van Pablo bekijken. We kwamen erachter dat we WEER een lek in de versnellingsbak hadden dus we konden in Santiago weer op zoek gaan naar een garage. De hemel was helemaal opgeklaard en wij boekten last minute een tour bij het kleine observatorium Alfa Aldea. De tour werd in de tuin tussen de piscovelden gehouden in een soort klein amfitheater onder de fantastische sterrenhemel.

Picture

Onze gids Hugo vertelde ons van alles over de sterren, de melkweg en andere galaxies en de verschillende constellaties die je met een beetje verbeelding in de hemel kunt zien. Hoe meer je hoort en leert, hoe kleiner je je voelt!

Picture

Nadat we nog even naar de geluiden van de planeten luisterden (vaag!) was het tijd om weer terug te keren naar het hostel. We waren doodop, maar de tour was de moeite waard!

’s Ochtends plukten we wat druiven uit de tuin en na een rustig ochtendje gingen we op pad om informatie te zoeken. We boekten voor vanavond een astronomy tour bij Mamalluca; poging nummer 2! ’s Middags pakten we de auto en gingen we samen met Ari een stukje touren. In dit piscogebied moesten we natuurlijk een pisqueria bezoeken. We bezochten eerst het kerkje in Vicuña en reden daarna richting  piscqueria Aba.

Picture
Picture
Picture

We kregen een Spaans / (gebrekkig) Engelse tour langs de wijngaarden en de grote pisco machines om de Chileense trots te bereiden. We sloten af met een proeverij, maar pisco is (puur) gewoon echt niet heel lekker. De pisco sours zijn heerlijk, maar die hadden ze hier niet!

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

De volgende stop was de bierbrouwerij Guayacan. De (Spaanse) tour sloegen we over en we doken de gezellige biertuin in.  Na een proeverij aan de bar dronken we een pint. Het was echt een beetje een westers hip plekje hier, met lekker bier!

Picture
Picture
Picture

Teruggekomen in Vicuña liepen we wat door het dorpje en maakten ons daarna klaar voor de avond-/nachttour bij Mamalluca.

Picture
Picture

We vertrokken uiteindelijk 's avonds met een colonne auto’s de heuvels in en belandden bij het observatorium Mamalluca. Het gebouw alleen al was een vet gezicht en we waren benieuwd wat ons te wachten stond. Het werd al snel donker en onze gids Rodriguo nam ons mee naar de telescoop. Deze man wist zoveel te vertellen en we waren meteen geboeid (again, vooral Arno!).

Picture
Picture
Picture
Picture

Als eerste observeerden we Venus en Mars. Deze planeten waren heel goed met het blote oog te zien, zo bijzonder! Terwijl Rodriguo ons van alles over de melkweg en andere galaxies vertelden, keken wij naar de southern cross, oreon, sirius en nog een heleboel andere sterren, clusters en galaxies. We waren echt onder de indruk van de sterrenhemel en onze gids.

Picture

Na de tour dronken we in het hostel nog een afzakkertje met Ari en de gezellige Chileense vrouwen Veronica en Pamela.

Nadat we de volgende ochtend Pablo hadden gewassen (we moesten toch een beetje voor de dag kunnen komen met onze wagen in Santiago) gingen we met het Franse stel Elisa & Benjamin en Ari de zon bekijken! We reden naar het “Gran Observatorio Solar de Chile” en waren stomverbaasd; we belandden namelijk bij een soort schuurtje met een kudde geiten en paarden eromheen en in dit schuurtje stond de grootste solar telescoop van de wereld.

Picture

We liepen naar boven en de ietwat verstrooide Franse astronoom Eric stond ons al op te wachten. Een uur lang keken we naar de zon en het was echt heel bijzonder. Eric vertelden ons dat we door 1 van de 6 grootse en geavanceerde zontelescopen ter wereld keken! Je zag duidelijk de knalrode kleur van het oppervlak van de zon, de oneffenheden, zwarte stippen dat blijkbaar stormen en/of tsunami's zijn en je zag gasexplosies van het oppervlakte van de zon ontsnappen; heel erg bijzonder!

Picture
Picture
Picture
Picture

Chili - Vicuña naar Santiago - 26 februari 2017

Nu hadden we wel echt alles gezien in de omgeving van Vicuña en was het tijd om richting Santiago te vertrekken. We namen afscheid van onze vrienden en gingen weer op pad, helaas met niet zo’n lekker gevoel aangezien er weer van alles aan de auto mankeerde. We reden terug naar de kust en vertrokken verder zuidwaarts.

Hoe zuidelijker we kwamen, hoe mooier het werd. De kustlijn werd ruiger, kliffen verschenen, overal zagen we mooie baaitjes met mooie stranden en campingplekken en de zee werd steeds blauwer. Onderweg reden we het klokje rond van de auto. We hadden inmiddels al zo'n 16.000 km gereden in Zuid-Amerika!

Picture
Picture
Picture

Chili – Santiago deel 1 – 26 januari t/m 3 februari 2017

We kwamen aan in de enorme stad Santiago die bedekt was met een dikke laag smog. We ontmoetten onze host Felipe, een maatje van Arno uit zijn Boston tijd. Het was 10 jaar geleden dat Arno en Felipe elkaar hadden gezien! De sfeer was meteen goed, we laadden de auto uit en trokken snel een Chileens (Kunstman) biertje open. Felipe heeft een topappartement op een fantastische plek en wij mochten in de superhero kamer van zijn zoontje Sebastian slapen. Sebastian woont nu bij zijn moeder Emily in Luxemburg. Felipe nam ons mee naar een leuk straatje vol barretjes en restaurants, waar we heerlijke pizza aten en een paar van zijn vrienden ontmoetten. We waren gebroken, maar de mannen wilden naar een festival. We laadden onszelf op en gingen mee. Het was een enorm feest met slechte muziek en vol met jonge feestende Chilenen. Uiteindelijk was het best heel leuk en we kwamen ook nog leuke lui tegen die we hadden ontmoet in het hostel in San Pedro de Atacama.

Picture
Picture
Picture
Picture

Na een paar (3) uurtjes slaap begon het autofeest, we moesten op zoek naar een garage. Uren en meerdere garages verder waren we nog helemaal nergens. De garagehouders waren hier extreem druk en gaven ons idioot hoge quotes voor het werk dat moest gebeuren. Einde middag bezochten we het contact via Mauricio uit Arica (de Black Bull garage) en dit leek onze laatste kans. Gelukkig kregen we wel vertrouwen in deze mensen en na de nodige onderhandelingen lieten we onze Pablo achter. We deden inkopen, haalden (heerlijke!) thai en crashten met z’n drieën op de bank.

Picture

Felipe stapte ’s ochtends op zijn racefiets en wij doken achter de laptop. De hele ochtend waren we druk met foto’s en blog en tussendoor maakte Lot dankbaar gebruik van de wasmachine.

We lunchten thuis en vertrokken daarna richting de enorme Costanera shopping mall. Na de mall nam Felipe ons mee naar het wijkje Barrio Italia. In dit hippe nieuwe wijkje vind je alleen maar leuke kleine boutique winkeltjes en restaurantjes en zoals Felipe zei waant hij zich hier in Europa. En in die stijl dronken we Kwak en Trappe biertjes op het terras!

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

We dropten de auto thuis en Felipe nam ons mee naar zijn favoriete tapas tent Balbona, een heel leuk restaurantje dat wordt gerund door een Spanjaard. Er werd een gigantische gin tonic (Hendrick's!) voor onze neus gezet en al snel volgde de lekkerste pulpo die we ooit hadden gegeten! Geen feestje vanavond, want Felipe had voor de zondagochtend grootse mountainbikeplannen met ons.

Picture

Er stonden ’s ochtends 3 mountainbikes klaar en daar gingen we, op pad met de veel te fitte Felipe. We fietsten eerst door Parque Bicentenario dat vlakbij Felipe’s huis ligt. Het is een mooi park met overal fietspaden en de grasvelden staan vol met ligstoelen en parasols en in het park vind je flamingo’s en bijzondere zwarthals zwanen.

Picture
Picture
Picture
Picture

Na dit leuke en (nog) ontspannen ritje begon de klim, want wij gingen Cerro San Cristobal op. De beentjes werden na lange tijd weer even getest en het was inmiddels 13:00 uur en bloedje heet. Het was hartstikke druk, mountainbiken is heel populair hier! We kwamen langs een mooi zwembad op de berg en bereikten eindelijk de top. Hier parkeerden we de fietsen en liepen naar boven naar het Mariabeeld.

Picture
Picture
Picture

Vanaf de top van de berg zou je een heel mooi uitzicht over de stad kunnen hebben, maar we zagen geen hand voor ogen. De stad was volledig bedekt met een dikke laag smog. Felipe vertelde ons dat dit niet normaal was voor deze tijd van het jaar, maar dat dit kwam door de enorme bosbranden die nu in Chili aan de gang waren. We trakteerden onszelf op een ijsje en een verse fruitsap en begonnen aan de afdaling.

Picture
Picture

We waren snel weer thuis en we moesten ons alweer haasten, want we werden bij Felipe’s vader thuis verwacht voor een bbq. We werden warm ontvangen door de gastheer Liberato en zijn vrouw Loreto. Zij wonen op een mooi rustig plekje in een groot huis met een zwembad in de tuin en een heerlijke veranda.

Picture
Picture
Picture
Picture

Er waren ook nog wat vrienden van de familie uitgenodigd en het was een gezellige boel. De wijn kwam op tafel en het vlees werd geserveerd. Wat een feest!

Picture

Na het eten werd er hier en daar een dutje gedaan en daarna doken we het zwembad in met Felipe zijn zus en de kids. Arno liet Liberto en Loretto de foto’s van de reis zien en ze waren onder de indruk! Na een laatste glas wijn namen we afscheid van onze hosts. We waren kapot en crashten alle drie met een glas rood op de bank.

Picture
Picture

Maandag moest er gewoon gewerkt worden en Felipe vertrok in z’n nette pak, terwijl wij achter de laptop doken. Tussendoor deden we de nodige inkopen en bij de garage leek alles ook goed te gaan. We wilden al dagen voor onze host koken, maar dat ging ook vanavond niet lukken. De moeder van Felipe, Gloria, nodigde ons uit om een hapje te eten. Ze nam ons mee naar een traditioneel Chileens restaurant aan de voet van Cerro San Cristobal. We aten lekkere empanada’s en heerlijke vis. We oefenden ons Spaans en hadden een gezellige avond. We werden op z’n Zuid-Amerikaans weer echt fantastisch verzorgd door alle mensen hier.

Picture
Picture

We probeerden in Santiago zoveel mogelijk te regelen, de nodige inkopen te doen en onze planning en het blog bij te werken. Felipe was druk deze laatste dagen voor zijn trip naar Europa. Eindelijk konden wij ’s avonds voor onze host koken en we toverden onze pasta bolognese op tafel. Het werd een late night dinner.

Einde ochtend gingen we met Felipe onze auto ophalen. We liepen samen met de monteur even ons lijstje langs en surprise, ze waren 3 punten even vergeten (waaronder de lekke radiator). We moesten einde dag terugkomen en konden dus weer 30 km(!) terugrijden naar huis!

Picture

Een leuke verrassing was dat we bij de garage herenigd werden met onze Frans/Portugese vrienden Catia en William. Om dit te vieren dronken we een biertje met z’n vieren, we hadden een hoop bij te kletsen. We besloten om over een paar dagen samen naar het zuiden te vertrekken.

Picture

Einde middag leek de auto in orde te zijn en we hoopten dat onze gouden vriend ons veilig naar het zuiden zou brengen. Het was alweer de laatste avond samen met onze fijne host, want hij vertrok morgen voor 3 weken naar Europa. Zijn koffer was gepakt en het was tijd voor het afscheidsdiner! Later op de avond kwam zijn broertje Pablo nog even langs en met z’n vieren dronken we nog gezellig een afzakker.

Wij hadden besloten nog 1 dagje hier te blijven en morgen met Catia & William naar het zuiden te vertrekken. We brachten Felipe naar het vliegveld en namen afscheid van onze fijne host. Gelukkig zouden we elkaar in maart alweer zien! Rond etenstijd verschenen onze vrienden. We maakten een plan voor de komende tijd en we waren klaar om Santiago te verlaten. Op naar de natuur!

Nadat alle spullen weer waren ingeladen en we een heerlijk uitgebreid ontbijtje hadden gegeten draaiden we weer de welbekende Ruta 5 op richting het zuiden. Bye bye Santiago, see you again in March!

Chili – Laguna Villarica & around – 3 februari t/m 5 februari 2017

Het doel van vandaag was om zoveel mogelijk kilometers te maken naar het zuiden. Onze vrienden reden in een gigantische Ford pick-up met daarop een grote losse camper. We hadden samen veel bekijks onderweg! Hoe verder we kwamen, hoe groener het werd. Het werd een stuk kouder en overal om ons heen verschenen naaldbossen.

Picture

We vonden een mooi plekkie in het bos en aan een rivier naast een piepklein gek plaatsje, waar de dorpsgek ons de weg wees. We zetten ons tentje op en doken de warme en gezellige camper van onze vrienden in. Onze chef William toverde een heerlijke soep op tafel en de bekende grote flessen rode wijn werden geopend. Het ging buiten helemaal los en ’s avonds laat doken wij ons zeiknatte tentje in.

Picture

Nadat we de natte kampeerboel hadden opgedoekt vertrokken we naar de troosteloze stad Temuco. We moesten weer op zoek naar een garage, want onze 4x4 versnellingspook ging alle kanten op, rinkelde als een gek en wij vertrouwden het niet. We belandden bij de (ietwat gekke en continu zingende) mechanic Edgardo, die we uiteindelijk zover kregen om ons (naast al zijn andere werk) te helpen.

De hele versnellingsbak moest eruit, weer een fijne klus dus! Wij lieten onze auto achter en vertrokken met onze vrienden in de camper naar Laguna Villarica.

Aan Laguna Villarica liggen de prachtige vulkaan Villarica (2.847 meter) en twee mooie en toeristische stadjes: Villarica en Pucon, populaire vakantiebestemmingen voor de (rijke) Chilenen. We kwamen aan in Villarica en hadden fantastisch uitzicht op het meer en de vulkaan.

Picture
Picture
Picture
Picture

We vonden een fantastische kampeerplek aan het meer op het zwarte (vulkanische) strand. We waren bijna alleen en bouwden een mooie plek voor onze bbq.

Picture
Picture

De mannen speelden beach ball, we draaiden muziek en dronken wijn rondom ons kampvuur. Catia maakte pisco sours en onze chef William bereidde geweldig vlees. Genieten hier!

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

Rise and shine. We trokken ons zwempak aan en doken het meer in. Dit was lekker wakker worden, en Catia kwam ook nog met verse koffie aan. De vulkaan was actief en elke paar minuten verscheen er een nieuwe rookwalm!

Picture

Na een ontspannen ochtend en een heerlijk ontbijt reden we naar Pucon. We liepen wat rond door dit leuke dorpje, waar alles duidelijk in het teken staat van (water-)sport. We vonden een koffietentje met wifi en installeerden ons voor de rest van de middag om e.e.a. voor de komende dagen te regelen. We moesten morgen weer paraat staan bij de mechanic en vertrokken daarom weer terug naar Temuco.

Chili – Temuco – 5 februari t/m 8 februari 2017

Terug in lovely Temuco parkeerden we de camper recht voor de garage en deze avond aten en sliepen wij bij onze vrienden in de camper. Heel erg chill!

Picture
Picture
Picture

We hadden zo lekker geslapen, deze camper is echt een winnaar (en stiekem waren wij een beetje jaloers)! Onze versnellingsbak ging vandaag naar de specialist en wij regelden nieuwe onderdelen met Edgardo. Gelukkig vonden we alles, dus de beste man kon aan de slag! We waren de hele dag op pad in Temuco om wat dingen gedaan te krijgen. De hele dag door zagen we stuntvliegers die druk aan het oefenen waren en mooie figuren in de lucht creëerden.

‘s Middags haalden we de megazware versnellingsbak op.

Picture
Picture

We brachten de versnellingsbak weer naar Edgardo en na een kletspraatje met onze vriend, doken we maar weer de camper in voor een heerlijk pastaatje.

Picture
Picture

De volgende dag werd de versnellingsbak weer gemonteerd. Terwijl er hard aan onze auto werd gewerkt kochten wij de markt van Temuco leeg. We zouden hopelijk vandaag Temuco verlaten en laadden de camper vol met eten. Einde middag zat Pablo weer helemaal in elkaar! Na de nodige testritten namen we afscheid van Edgardo en reden we godzijdank Temuco uit.

Picture

We pakten zoveel mogelijk kilometers richting het zuiden en parkeerden onze wagens uiteindelijk bij een van de Copec benzinestations (met goede koffie en een warme douche!) langs de weg, waar we weer bij onze vrienden in de camper doken.

Vandaag zouden we het eiland Chiloe bereiken, maar eerst maakten we nog een stop bij een garage in het stadje Puerto Montt voor wat autovraagjes. We waren weer wat gerustgesteld en vertrokken naar de ferry.

0 Comments

    Arno & Charlotte

    Welkom op onze blog! We vinden het leuk als jullie ons zo nu en dan een beetje volgen en wat van jullie laten horen!


    Archives

    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015

    Categories

    All

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.