Uruguay – Colonia del Sacramento – 8 mei 2017
We staken de Rio de la Plata over. De Rio de la Plata is de monding van de rivieren Parana en Uruguay en vormt gedeeltelijk de natuurlijke grens tussen Argentinië en Uruguay. Op het breedste punt is de rivier 220 km breed en is daarmee de breedste rivier ter wereld. Na een uurtje stonden we aan de overkant en het douane proces was zo gepiept, welkom in Uruguay. |
Uruguay – Montevideo – 8 mei t/m 11 mei 2017
Wij begonnen aan onze laatste(!) rit met Pablo! Op naar Montevideo, waar we onze Toyota op de boot naar Nederland zullen zetten. Deze 180 km kaarsrechte saaie weg was niet de meest enerverende rit, maar wel een emotionele. We reden in Montevideo meteen door naar Eduardo Kessler, onze agent, om de benodigde papieren voor de verscheping te ondertekenen. We regelden de cash dollars die we (blijkbaar) nodig hadden voor de verscheping, vonden een goede parkeerplek voor de laatste nachtjes voor Pablo en crashten op onze hotelkamer.
Na een ontbijtje en wat geregel voor de verscheping was het tijd om de stad te verkennen en met strakblauwe lucht gingen we op pad. Ook in Uruguay drinkt iedereen mate. Sowieso lijken de mensen hier erg op de Argentijnen, althans die in Buenos Aires. Het accent is ook identiek. Plaza Independencia is het centrale plein van Montevideo en direct valt het Palacio Salvo op, een enorm apart en indrukwekkend gebouw. In het midden van het plein staat een gigantisch standbeeld van Jose Artigas, de bevrijdingsheld van Uruguay die onder het standbeeld begraven is.
Via de Puerta de la Ciudela (een overblijfsel van de oude stadsmuur) liepen we Ciudad Viejo in. We passeerden Teatro Solis en Cathedral Metropolitana aan de rand van Plaza Matriz. Montevideo heeft best een charmant oud centrum, maar veel gebouwen zijn best wel vervallen.
We liepen richting de haven en liepen door Mercado del Puerte, een van de highlights van Montevideo. Een oude markt met mooie staalconstructies en middenin een grote oude klok. Het barst er van de eettentjes en barretjes. Een commercieel, maar toch sfeervol plekje.
De grote dag brak aan en we meldden ons bij Eduardo op kantoor. Hier ontmoetten we de Braziliaan Bruno en zijn vrouw en dochtertje, waarmee we een container deelden. Echt leuke lui! De nodige documenten werden getekend en we gingen verschillende instanties af om te betalen. Alles verliep soepel en snel, echt een eitje vergeleken met alle drama in India!
Arno reed als eerste de Toyota de container in.
We koppelden de accu los, checkten voor de laatste keer alles en de auto werd vastgezet.
Toen was het de beurt aan Bruno die zijn Defender de container inreed. Alles werd vastgemaakt en de container werd, na de nodige fotootjes, gesealed. Doei Pablo, tot over een paar weekjes in Rotterdam!
We hadden in ons hoofd om overland naar Paraguay te reizen, maar de bussen waren duur, reden onregelmatig en deden er heel lang (meer dan 50 uur!) over. We besloten dus te vliegen. We verlieten de volgende dag Uruguay met Amaszonas richting Asuncion, de hoofdstad van Paraguay. Op naar land nummer 41! |