Colombia - Medellin & Guatapé - 4 augustus t/m 13 augustus 2016

Good to be back! We zouden ongeveer een week in Medellin blijven om veel te regelen en deze keer ook wat meer van de stad te zien.

We startten bij het metrostation van El Poblabo, de leuke wijk waar ons hostel ook is. We namen de metro naar het oude centrum waar we eerst het Plaza Cisneros (plein van de hoop) bezochten.  

Plaza Botero stond vol met herkenbare beelden van de grote Colombiaanse kunstenaar.

En uiteraard kwamen we terecht op alweer een Plaza Bolivar!

We eindigde onze tour op een groot plein met wederom grote Botero beelden; het was echt de moeite waard!

De TV ging 's avonds aan voor de officiële start van de Olympische Spelen, eindelijk! We  dronken die avond wat biertjes in de gezellige wijk Poblado.

Op zondag zagen we Esmee en Alexander (oude bekenden van Lot uit Utrecht) en het was erg gezellig! We hadden grootse sightseeing plannen, maar zijn uiteindelijk 3 uur op het terras blijven hangen.

Maandag skypeten we met het thuisfront, met Rita, de jarige job Peter en de oma en opa van Lot. Einde middag zagen we onze vriend Diego weer; hij was in Medellin voor een notarieel congres. Voordat we het doorhadden stonden we op het openingsfeest tussen alle Colombiaanse notarissen: champagne, borrelhappen en tangodansers, prima!

De volgende ochtend werden we door de Colombiaanse cowboy Rafa opgehaald voor de Guatapé tour. Hij had een briljante oude Ford bus en Arno vond het meteen al te gek. We reden de bergen in en hadden een geweldig uitzicht over Medellin.

Rafa nam ons mee naar zijn huis, waar zijn vrouw ons het beste ontbijt sinds tijden voorschotelde.

Met een goed gevulde maag klommen we op het dak van de bus en via kronkelende bergweggetjes reden we naar de hoofdweg.

We reden verder en belandden in een heel klein toeristisch dorpje dat helemaal opnieuw is gebouwd. Het gebied waar we nu waren is onder water komen te staan door de bouw van een grote dam. Het originele dorpje (en een groot deel van de rest van de omgeving) is hierdoor volledig onder water komen te staan en alleen het kruis van de oude kerk is nog zichtbaar!

Na een biertje in de zon reden we naar “El Peñón de Guatapé”, de bizarre enorme rots die overal bovenuit torent. We beklommen de 649 treden en hadden vanaf de top een fantastisch uitzicht. Overal zagen we kleine groene eilandjes met daarop hele mooie huizen.

Terug beneden wachtte ons een hele lekkere lunch; Rafa had een BBQ in zijn achterbak en de banken uit de truck stonden op het gras!

Het weer sloeg om en we vertrokken naar het dorpje Guatapé. We liepen een half uur in de regen rond door de mooie gekleurde straten en langs de mooie bewerkingen op de onderste rand van de huizen.

Onderweg terug naar Medellin stopten we bij een viewpoint vanaf waar we compleet verlicht Medellin zagen liggen (het was inmiddels donker). We namen afscheid van onze hosts na deze topdag.

De volgende dag maakten we met Rafa een kleine tour door Medellin in zijn knalblauwe Ford Econoline uit 1970. Wat een gave bak!

We spraken 's avonds af met Diego en brachten de hele avond door in het super leuke barretje El Social.

We vertrokken de volgende ochtend naar Comune 13; ooit de meest gevaarlijke wijk van Medellin. Er is een stichting opgezet om deze wijk nieuw leven in te blazen. Voordat we de wijk ingingen, pakten we een kabelbaan omhoog. Deze kabelbaan is onderdeel van het metrosysteem en is dus geen toeristenlokker, maar de manier voor de lokale bevolking om thuis te komen. Bizar!

In Comune 13 zijn roltrappen gebouwd, die dwars door de wijk omhoog lopen. Om de roltrappen heen zijn de muren versierd met mooie graffiti.

Wat een gek geheel dit, maar het wijkje ziet er heel gezellig uit en vanaf boven heb je een mooi uitzicht over deze hoek van Medellin.

Tussendoor volgden we de Olympische Spelen, kookten we in het hostel een maakten we optimaal gebruik van het goede internet.

Onze laatste dag in Medellin waren we druk met het plannen van onze verdere reis. De volgende dag was het toch echt tijd om deze mooie en fijne stad te verlaten en we pakten de bus naar het kleine dorpje Salento in het Colombiaanse koffiegebied.

Colombia - Salento - 13 augustus t/m 16 augustus 2016

Ons hostel in Salento lag net buiten het dorpje met uitzicht over de prachtige groene omgeving. Echt een mooi plekje!

Na het eten klopten we aan bij de Nederlandse eigenaar van het Tralala Hostel, waar we Olympische Spelen mochten kijken. Al met al deden we het helemaal niet zo slecht in Rio, maar helaas (nog) geen plak voor Schippers!

Vlakbij Salento ligt de Cocoa vallei, waar je een mooie hike kunt doen. Na een gezellig druk taxiritje liepen we al snel door een van de mooiste valleien die we ooit hadden gezien; prachtige groene heuvels vol met torenhoge palmbomen. Deze zogenoemde 'wax palms' doemen echt op uit het niets en worden wel 60(!) meter hoog.

We liepen de vallei door, doken het bos in, staken via gammele bruggetjes riviertjes over en klommen langzaam aan omhoog.

We bezochten Casa Colibri, ook wel 'the house of the hummingbirds', en niet voor niets. We zagen hier zoveel verschillende bijzondere kolibries! En er liepen ook nog coati's rond hier.

Onderweg kwamen we de Zweedse Oscar en Mathea tegen en met z'n vieren klommen we omhoog naar een mooi hooggelegen viewpoint.

Vanaf daar begonnen we af te dalen. We maakten een pitstop op een soort grasplateau vol palmbomen en met een waanzinnig uitzicht over de hele vallei.

De track leidde ons naar de andere kant van de berg, waar we in een nog mooier gedeelte van de vallei terecht kwamen!

Deze hike was zoveel mooier dan we hadden verwacht. Terug in Cocoa sprongen we achterop een taxi die ons terug naar Salento bracht en tijdens dit ritje genoten we wederom van deze mooie omgeving.

De volgende dag hadden we een 'regeldag'. Stiekem misten we het heel erg om met een auto op pad te zijn. Misschien zouden we in Colombia (of ergens anders in Zuid-Amerika) wel iets kunnen regelen? Einde middag raakten we aan de praat met de Amsterdamse Olaf en Mirla die in 2 jaar van Canada naar Patagonië rijden in een grote Mercedes bus. We aten de lekkerste hamburger en de lekkerste peanut butter brownie ooit(!) bij Brunch. Waarom aten we hier nu pas, de avond voor vertrek?

Colombia - San Agustin - 16 augustus t/m 20 augustus 2016

Na een vermoeiende lange reis (15 uur!) kwamen we 's avonds aan in het dorpje San Agustin. We werden in ons hostel Diosa Lunar ontvangen door de eigenaar en praatjesmaker Humberto, die ons met een allerlei tours probeerde aan te smeren. Maybe later!

De eerste dag liepen we wat rond door het dorpje en regelden we een hoop voor de komende weken. En we vonden ons nieuwe favoriete eettentje El Fogon (met goed eten en een tv met de Olympische Spelen!).

De volgende ochtend  gingen we naar Parque Arqueologico. In San Agustin en omgeving bevinden zich vele stenen beelden/monolieten van allerlei soorten mensfiguren, sommigen met dieren en/of attributen. Men schat dat de beelden al zo'n 2.000 jaar oud zijn. We startten in het museum.

Er zijn veel verschillende theorieën over waar de beelden voor werden gemaakt/gebruikt. Het werd ons duidelijk dat men hierover erg weinig te weten is gekomen in de afgelopen decennia. De beelden blijven een mysterie. Het park was best wel groot en heel mooi opgezet. We liepen langs alle beelden en graven en waren best wel onder de indruk.

Alles verkeerde in goede staat en alle figuren waren weer net anders!

Na een paar uur hadden we alles gezien en reden weer terug naar San Agustin. We wandelden wat door het stadje en 's avonds was de zilveren medaille van Schippers op de 200m een beetje een domper...

We wilden nog wat meer van de omgeving zien en gingen de volgende dag met een 4x4 op pad. De eerste stop was bij El Estrecho, een plek waar de Rio Magdalena door een hele smalle opening tussen de rotsen wordt geperst.

De wegen door het berglandschap waren slecht maar erg mooi en af en toe stopten we bij een mooi uitzichtpunt.

Vervolgens kwamen we aan bij Parque Alto de los Idolos. Dit park was een kleine versie van Parque Arquelogico met o.a. een beeld van 7 meter (was dit echt 7 meter?).

Nu hadden we wel genoeg beelden gezien! We bezochten nog twee watervallen, Salto de Bordones (400m) en Salto del Mortiño (200m). Vooral de laatste, gelegen in een diepe canyon, vonden we erg cool.

Nu hadden we wel genoeg gezien van San Agustin. Morgen zouden we dit plekje verlaten en afreizen naar Popayan. Het vertrek de volgende ochtend verliep op z’n Colombiaans, langzaam en stroef, maar eindelijk stapten we de (weer veel te kleine) bus in naar Popayan.

Colombia - Popayan - 20 augustus t/m 21 augustus 2016

Na een lange hobbelige rit kwamen we einde middag aan in Popayan. We liepen een rondje door dit mooie stadje met mooie straatjes en oude kerkjes.

We bezochten het oudste kerkje in Popayan Iglesia la Ermita (1564), liepen over het centrale Parque Caldas en namen een kijkje in de Catedral Basilica die met haar grote witte dome vanaf ver is te zien.

Popayan is echt heel mooi, maar het is hier wel een beetje een dooie boel. Als het zonnetje onder is, is het hier op straat ook afgelopen! Een lekker vroeg avondje voor ons dus.

Colombia - Ipiales & Las Lajas - 21 augustus 2016

We liepen via trappen naar beneden langs alle rotswanden die vol hingen met bedevaartplaatjes. We klommen aan de andere kant omhoog en hadden een mooi uitzicht over dit bizarre bouwwerk.

Daarna vertrokken we met een nieuwe taxi naar de grens. Dit was de meest makkelijke grensovergang ooit. Stempel halen en door, bagage werd niet eens gechecked. We zijn in Ecuador!

Colombia - Medellin - 17 juli t/m 21 juli 2016

Na een shaky vlucht pakten we een bus naar het centrum van Medellin. Medellin (5 miljoen inwoners) ligt in een dal en om hier te komen vanaf de airport moet je over de bergen heen. Via kronkelende wegen reden we langzaam naar beneden en zagen de verlichte enorme stad liggen. Aangekomen in ons chille hostel in de wijk Poblado doken we uitgeput ons bed in.

Deze dagen in Medellin wilden we alles gaan bijwerken: ons reisverslag, ons blog, de foto's en video's en daarnaast wilden we ook een globale planning voor de komende tijd maken. We hadden een hele fijne kamer met uitzicht op deze mooie stad die we op een later moment zouden gaan verkennen. We belden met Andres, Arno's Ecuadoriaanse vriend uit Boston die we in Bogota zouden ontmoeten, gezellig! We kookten voor een weeshuis pasta met veel groente, dus daar konden we de komende dagen wel op door.

We skypeten nog met Mir en zagen Lieze lekker door de kamer wandelen! En we gingen af en toe even er op uit om wat te drinken, eten of om inkopen te doen. Het was hier in Medellin echt prachtig en perfect weer: blue sky, niet te warm en een lekker windje. Medellin zouden we op een later moment verder verkennen, maar eerst gingen we naar Bogota!

Colombia - Bogota - 21 juli t/m 26 juli 2016

We liepen 's middags wat rond in Zona Rosa, een gebied vol winkels en cafeetjes. Het was weer borreltijd en we belandden in het leuke tentje Bogota Beer Company.

Einde middag verzamelden we met een groep Ecuadorianen en Colombianen bij Fefa thuis, de beste vriendin van Andres. De muziek ging aan en de drank werd op tafel gezet. Daar gingen we weer! Het feest verplaatste zich naar een club waar we weer tot in de vroege uurtjes dansten en dronken. Een beregezellig avondje weer!

Na een rustig ochtendje liepen we naar Zona Rosa voor een thaise lunch bij Wok. Het eten was fantastisch en dankzij Andres zaten we om 14:00 uur alweer aan de saké.

Ook deze avond was het weer tijd om te partyen! We gingen naar Andres Carne de Res, de enorme en befaamde club buiten Bogota. Onze vrienden Pulpo, Monica & Avocado (Carlos), Julian, Diego en Maria waren inmiddels allemaal aangekomen en na Fefa's shots konden we vertrekken.

We stapten Diego's auto in, “Bicicleta” van Shakira & Carlos Vives werd op repeat gezet en de sfeer zat er lekker in! De club was echt enorm, er leek geen einde aan te komen! Er hing een hele relaxte sfeer en we dansten de hele avond op de heerlijke Zuid Amerikaanse muziek.

Na een brakkige en chagrijnige ochtend (Arno was z’n portemonnee met alles erin verloren…) en een siesta vertrokken we met Fefa en Andres weer naar de Wok, waar we weer heerlijk (en dit keer zonder saké!) aten. We haalden nog koffie en ijs en waren weer helemaal de oude! We liepen nog een stukje door het park en vertrokken daarna naar ons hotel.

We aten een heerlijke Ajiaco (Colombiaanse soep met kip, mais en aardappelen) in een leuk klein tentje in een zijstraatje.

Het Museo del Oro was dicht (alleen vandaag, typisch), maar het Botero museum was gelukkig wel open en echt de moeite waard! Het museum is gehuisvest in een mooi koloniaal pand en naast de vele werken van Botero hebben ze een mooie gemixte collectie: van Picasso, Chagall, Renoir tot Willem de Kooning en Kees van Dongen.

We liepen nog even lekker in het zonnetje door het oude centrum en pakten daarna een taxi.

We verlieten de oude stad en pakten de kabelbaan omhoog naar het uitkijkpunt Monserrate. Het was mooi weer en het uitzicht is waanzinnig, wat is Bogota een enorme stad.

We staken weer de hele stad door en belandden in ons favoriete gebied: Zona Rosa. Deze keer bij de Irish Pub.

Onze laatste ochtendje in Bogota brachten we door met Carlos en Monica en hun honden Fender en Nutella. Na de lunch stapten wij de bus in naar onze volgende bestemming; Villa de Leyva.

Colombia - Villa de Leyva - 26 juli t/m 28 juli 2016

In het donker reden we het kleine pittoreske plaatsje Villa de Leyva binnen. We vonden ons hotelletje en liepen een rondje door het stadje. Wat was het hier mooi, klein en lekker rustig!

De volgende dag waren we druk bezig met de planning voor de komende tijd. Het regende pijpestelen, maar na een paar uur trokken we er toch op uit om in dit grijze weer dit mooie historische stadje te zien. Villa de Leyva is omringd door bergen en haar kolonialistische stijl is goed behouden gebleven.

We liepen via het Plaza Mayor, langs de vele kerken, door de cobblestone straatjes langs de mooie huizen met houten balkonnetjes vol gekleurde bloemen.

We aten 's avonds de 'beste pizza in town' (niet fantastisch) met een lokaal biertje. Villa de Leyva is echt een bezoekje waard!

Colombia - San Gil & Barichara - 28 juli t/m 31 juli 2016

In San Gil checkten we in in ons fijne hostel en daarna Arno pakte zijn zoveelste kappertje (bij de buren).

De volgende dag werden we met een busje naar de Rio Suarez gebracht; we gingen raften (level IV/V). We stapten met de Nederlandse Koen en Claudia en onze gids Olfer de raft in en zaten al snel in de heftigere versnellingen. We knalden op een rots en Lot vloog de boot uit.

Een stukkie verder ging het helemaal mis en vloog de hele boot om middenin de rapid! Na een klein momentje van paniek (waar was iedereen?) zagen we dat iedereen ok was en klommen we aan het einde van de stroming weer in de boot.

We sloten de rafttour af met spectaculaire rapids (VET!) en doken aan het einde het water in en lieten ons een stuk met de stroming meedrijven. Dit was echt cool!

Einde middag dronken we in San Gil nog een biertje met onze Nederlandse vrienden Koen en Claudia en keken we de GoPro filmpjes van het raften, alles stond op film.

We namen de volgende dag de tijd om van alles regelen; e-mails, foto's, back-ups en dingen voor de reis zoals Spaanse les. We skypeten met het thuisfront en verhuisden naar een heel gezellig kamertje.

Barichara is echt prachtig. We liepen via de steile straatjes vol kleurrijke huizen met mooie houten balkonnetjes en mooie bloemen/bomen de berg op.

Bovenop stond een klein kerkje en vanuit de tuin had je een prachtig uitzicht op de omringende bergen.

We brachten hier een paar uur door, lunchten in een chaotisch Colombiaans tentje en stapten op het centrale plein weer in de bus terug naar San Gil.

In San Gil liepen we nog wat rond op en rond het centrale plein en gingen daarna terug richting hotel om onze spullen te pakken.

We stapten een paar uur later de zoveelste nachtbus (vrieskist) in naar het noorden; Cartagena.

Colombia - Cartagena - 1 augustus t/m 3 augustus 2016

Na 16 uur kwam dan eindelijk het oude centrum van Cartagena in zicht. We sliepen in de wijk Getsemani en bleven hier de rest van de dag een beetje rondhangen.

De volgende ochtend gingen we in de hitte op pad en na 5 minuten liepen we via de stadspoort het ommuurde stadscentrum binnen. De verkopers vliegen je meteen om de oren, maar wat was het hier mooi! We liepen over mooie pleintjes en klommen op de oude stadsmuur.

We liepen door de gezellige kleurrijke straatjes waar alle huizen prachtige houten balkonnetjes hebben vol planten en gekleurde bloemen.

We wilden een cocktail drinken in de beroemde loungeclub Café del Mar (met uitzicht op de Caribische zee en de skyline van Cartagena), maar het weer sloeg om. Wij belandden in Kokoa; een leuke tent in Getsmani, waar we heerlijke sushi aten.

Onze laatste ochtend in het hotel speelden we nog even met de Franse bulldog pups.

Onze laatste dag in Cartagena genoten we nog even van dit mooie plekje. We lunchten in het oude centrum en liepen nog maar een keertje helemaal rond.

Ook onze wijk Getsemani zat vol leuke straatjes en hier is het net even iets minder gelikt dan  het oude centrum.

Na een snelle hap stapten we een gezellig drukke bus in naar de busterminal, waar we de nachtbus instapten naar Medellin.