Peru – Piura – 19 oktober t/m 20 oktober 2016

Na een lange vermoeiende dag bereikten we Piura, waar we sliepen op de vage hippiecamping ‘Porto Verde’. We doken vroeg ons tentje in om weer vroeg de Panamericana op te gaan!

Peru – Piura naar Huaraz – 20 oktober t/m 21 oktober 2016

Vandaag hadden we wederom een lange rijdag voor de boeg. We reden over eindeloze rechte wegen door uitgestrekte zandvlaktes met zandduinen, een gaaf gezicht. Af en toe reden we door een dorpje. Overal lag alleen afval langs de weg. Af en toe zagen we een groene oase, maar het was voornamelijk droog en bruin!

We werden meerdere keren van de weg gehaald en wisten onze eerste boete gelukkig te ontlopen. We namen de shortcut-weg door de bergen; dit bleek niet zo’n goed idee. De hobbelweg was prachtig, maar duurde eindeloos!

Peru – Huaraz – 21 oktober t/m 24 oktober 2016

Aangekomen in Huaraz gingen we meteen op pad naar de Postorudi gletsjer (70 km van Huaraz vandaan, op 5.250 meter hoogte!). Toen de slechte weg bergopwaarts begon begaven onze dakrekklemmen het. Geen gletsjer dus, maar een garage waar we door 6 man werden geholpen! ‘s Avonds zaten we voor de enorme open haard van ons fijne hostel Churup met ons laptoppie.

Eindelijk was het weer eens tijd voor wat lichaamsbeweging! We reden via een fantastisch mooie weg het Cordillera Blanca gebergte in. Overal om ons heen verschenen sneeuwpieken! Zo een vet berglandschap hier. Hier hadden we echt naar uitgekeken!

We stopten bij Llanganuco; 2 knalblauwe gletsjermeren op 3.850 meter hoogte. We liepen een stuk langs het mooie eerste helder blauwe meer (Chinancocha).

Aan de rand van het tweede meer (Orconcocha) parkeerden we de auto en startten we de hike naar Laguna 69.

We klommen omhoog en het uitzicht werd mooier en mooier. Overal zagen we mooie watervallen, er verschenen waanzinnige bergen om ons heen en we staken uitgestrekte valleien over.

Na ruim 2 uur omhoog lopen (onze conditie was wel eens beter geweest) belandden we op een prachtig plekje: Laguna 69. Een knalblauw gletsjermeer omringd door watervallen en sneeuwpieken.

We liepen in het zonnetje (mazzel!) dezelfde weg terug en pakten de auto weer terug naar het hostel.

Er was zoveel te zien in deze omgeving dat we in ieder geval nog 1 daghike wilden doen en het werd Laguna Churup. Met onze nieuwe Australische vriend Fraser reden we omhoog en startten we onze klim. We stegen snel en moesten sommige stukken met behulp van touwen over rotsen omhoog klimmen.

We bereikten het meer en ook dit was weer zo'n prachtig plekje! Gletsjers, watervallen en zoveel mooie blauwe en groene kleuren.

Onderweg terug naar Huaraz haalden we hout om de hele avond voor de mega open haard te zitten. Het hostel was top en Huaraz is echt een topplek om wat langer te zitten.

Na een bezoekje aan een dakrekspecialist verlieten we in de middag Huaraz. Gezellig met z’n drieën voorin gepropt, want Fraser vergezelde ons naar Lima.

Peru – Lima – 24 oktober t/m 27 oktober 2016

Door de ochtendspits (nou ja, het is 24/7 spits op de wegen in Lima) reden we de volgende dag naar Autolac, de garage waar we onze auto onder handen zouden laten nemen. De super aardige eigenaar Renzo had duidelijk kennis van zaken en we waren de hele dag druk in de weer. De dag erna brachten we weer een bezoekje aan de mannen van Autolac. Er werd hard aan de auto geklust! We ontmoetten hier ook de Amerikaanse Josh, een aardige vent die ook een FJ43 uit ’72 had!

De laatste dingetjes werden ’s ochtends afgerond in de garage en om 12 uur namen we afscheid van Renzo en de andere mannen in de garage en vertrokken wij in onze Toyota (die we inmiddels hebben omgedoopt tot Pablo)! Wat een verschil, de auto reed fantastisch!

Peru – Nazca – 27 oktober t/m 28 oktober 2016

Nazca staat bekend om haar mysterieuze ‘Nazca lijnen’ en wij gingen dit vandaag met eigen ogen vanuit de lucht bekijken! We klommen ‘s ochtends ons kleine 8 persoons Cessna vliegtuigje in en de piloot had er zin in: koptelefoons op en “Let’s rock and roll”!

We stegen in een mum van tijd op en het zicht was perfect. Overal om ons heen was het één grote vlakte. Al snel verschenen de figuren: the whale, the astronaut, the parrots, the monkey, the spider en the trapezoids (die echt overal te zien waren). En overal lijnen die kris kras door elkaar lopen!

Het mooiste vonden we the humming bird en the condor.

Op een gegeven moment zagen we dat de Panamerica dwars door een Nazca figuur heenloopt!

We cirkelden rond de 16 figuren die we zagen en onze piloot leek het nog steeds even mooi te vinden. Met een big smile hield hij ons via de koptelefoon op de hoogte van alles om ons heen en na 40 minuten stonden we weer veilig aan de grond. Heel erg gaaf om dit te zien!

Peru – Nazca naar Cuzco – 28 oktober t/m 29 oktober 2016

We klommen steil omhoog en onze oren klapten weer dicht. Het droge rotslandschap veranderde in groener natter landschap en al snel reden we in de stromende regen. Onderweg zagen we zo veel lama’s en alpaca’s overal om ons heen; echt leuke beesten.

We reden over een prachtige hoogvlakte (echt hoog!) en uit het niets spotten we knalroze flamingo’s in een meer!

We sliepen in het (troosteloze) stadje Abancay en de volgende ochtend vroeg vertrokken we naar onze volgende bestemming; Cuzco!

Ecuador - Ibarra - 3 oktober t/m 7 oktober 2016

We streken neer op de camping Finca Sommerwind, gelegen aan het Yahuarcocha meer vlakbij Ibarra en een populaire stek voor overlanders. De auto startte weer niet, er was dus iets mis en we zouden de volgende dag met de Duitse eigenaar Hans op zoek gaan naar een garage.

De volgende ochtend werd onze startmotor gemaakt en liep de auto weer als vanouds. Daarna vonden we een ander mannetje die ervoor kon zorgen dat de bestuurdersstoel recht voor het stuur zou komen te staan, want dat was om een of andere bizarre reden niet het geval… Terwijl we wachtten totdat de auto klaar was, brachten wij onze tijd door aan het meer met onze vrienden Hans, Patricia en de super aardige Amerikaanse Barbara. Het was de afgelopen dagen echt slecht weer, veel regen en bewolking en dat terwijl het hier normaal altijd lente is (typisch)!

We werden wakker met het bericht dat Rita haar ticket had geboekt, over 3 weken zouden we haar al zien in Cuzco, Peru! We haalden onze auto op (die na 2 dagen vertraging eindelijk klaar was), namen afscheid van iedereen en zetten koers richting de hoofdstad Quito.

Ecuador – Quito – 7 oktober t/m 9 oktober 2016

Na een gehaaste rit kwamen we aan bij het museum waar de ‘echte’ evenaar doorheen loopt, maar helaas waren we te laat. We loerden over het hek heen en konden in ieder geval de befaamde lijn zien en een fotootje schieten.

Tijdens het ontbijt boekten we onze trip naar Paaseiland. Yes, we gaan er echt heen! Toen was het tijd om deze mooie stad te gaan verkennen en gelukkig scheen het zonnetje. We liepen door de steile straatjes en hadden al snel uitzicht op El Panecillo, de heuvel middenin de stad waar bovenop een gigantisch Maria beeld prijkt.

We staken het hele historische centrum door en zagen overal mooie oude kerken en kloosters verbonden door smalle steile straatjes en leuke pleintjes.

Het absolute hoogtepunt was de Compañía de Jesús: een prachtige supergotische kerk en van binnen alles goud, echt ongelofelijk!

Na ons bezoek aan de Compañía de Jesús wandelden we nog een tijd door deze mooie stad.

Na onze tour door de oude stad pakten we de bus naar Museo Guayasamin, de kunstenaar, socialist en nationale held van Ecuador. Het museum is gevestigd op een prachtig hooggelegen plekje in de wijk Bellavista in het oude huis van de kunstenaar. Het weer was volledig omgeslagen en van het fantastische uitzicht (op Quito en de vulkaan Pichincha) was helaas niks te zien.

We kregen een tour door het waanzinnige huis en zagen de persoonlijke collectie van pre-Colombian art die Guayasemin door de jaren heen had verzameld.

Door het noodweer renden we naar Capilla del Hombre, het museum naast Museo Guayasamin waar voornamelijk (grote) werken van de kunstenaar zelf worden tentoongesteld in een indrukwekkende ruimte. Dat Picasso een inspiratiebron was voor Guayasemin is overduidelijk.

Einde middag liepen we onze vrienden Catia & William tegen het lijf. Wat toevallig, maar wat gezellig! ’s Avonds doken we met z’n vieren de Duitse bierstube in ons hotel in, want ja die was er! Na een rustig ontbijtje namen we afscheid van Gert en vluchtten we snel de grote stad weer uit.

Ecuador – Cotopaxi National Park – 9 oktober t/m 10 oktober 2016

Hoe dichter we bij Cotopaxi National Park kwamen, hoe harder het ging regenen. De weg omhoog was geen pretje: 15 km steile weg vol losse puntige stenen. Eindelijk kwamen we aan bij El Porvenir, een prachtige hacienda gelegen op 3.600 meter hoogte met (op een normale dag) uitzicht op de vulkaan Cotopaxi. Helaas voor ons was er nu geen vulkaan te zien. We chillden in de fantastische woonkamer met houten balken, mooie banken en een heerlijke open haard.

De regen werd niet minder en we zetten snel ons tentje op vlakbij het huis. Toen het begon te schemeren liet de vulkaan zich gelukkig heel eventjes zien!

Na een ontbijtje voor de open haard reden we het Cotopaxi National Park binnen. Ook vandaag was het slecht weer, maar ondanks dat was het een prachtige rit. Heel eventjes verscheen de summit van Cotopaxi door de wolken heen.

We namen de weg omhoog naar de parking (richting basecamp) in de hoop op opklaringen, maar toen we deze plek op 4.580 meter bereikten was er helemaal niets te zien!

We staken het park door en belandden weer op de Panamericana richting het zuiden. De weg naar het zuiden wordt ook wel de ‘route van de vulkanen’ genoemd. We passeerden o.a. Chimborazi (de hoogste vulkaan van Ecuador), maar ook deze joekel hing volledig in de wolken.

Ecuador – Cuenca – 10 oktober t/m 12 oktober 2016

We reden door heel ruig berglandschap en bereikten einde middag het Alternative Hostel in Cuenca.

Na een ochtendbezoek aan een mechanic samen met onze nieuwe Canadese vriend Francis belandden we bij de fameuze hoedenmaker ‘Ortega’, the place to be voor Panama hoeden (die uit Ecuador komen). De buit: twee witte hoeden en een knalgele!

‘s Middags dwaalden we door de charmante straatjes van Cuenca en belandden we op het hoofdplein Parque Calderón. Hier bewonderden we de enorme Catedral de la Inmaculada Concepción; zowel van binnen als van buiten echt een indrukwekkend gezicht. Haar 3(!) blauwe domes zijn overal in de stad te zien.

We liepen door de het historische centrum en zagen overal coole street art.

We wandelden de hele middag door deze mooie stad en belandden uiteindelijk op een mooi klein rustig pleintje waaraan het Modern Art Museum lag.

We liepen ook langs het Convent of the Immaculate Conception. In dit klooster leven nog steeds nonnen die vanaf hun 14e de 4 muren van het klooster nooit meer verlaten (verschrikkelijk!). We liepen weer terug en kwamen langs Plazoleta del Carmen, een klein pleintje waar een gezellig bloemenmarktje aan de gang was. Wat is dit een leuke stad!

Langs de Rio Tomebamba liepen we terug naar het hostel. Het zonnetje scheen en we zaten de hele avond op het dakterras met onze Canadese vriend.

Ecuador – Las Cajas – 12 oktober 2016

Onderweg naar Guayaquil maakten we een stop bij het National Park Las Cajas. We liepen een trail van twee uur dwars door dit prachtige heuvelachtige gebied vol kleine meertjes.

Onderweg terug liepen we door het Polylepis bos; men zegt dat dit het meest hooggelegen bos ter wereld is.

We stapten weer de auto in naar Guayaquil en langzaamaan maakten de prachtige bergwegen en het koele weer plaats voor vlak landschap en enorme hitte.

Ecuador – Guayaquil & Salinas – 12 oktober t/m 19 oktober 2016

We kwamen einde middag aan bij onze vriend Andres en zouden de komende dagen bij hem en zijn ouders (Norma en Eduardo) verblijven! Ons logeerhuis was net een privé museum. Werkelijk het hele huis staat vol met kunstwerken van over de hele wereld, zoals Chinees porselein, ivoren beelden, koloniale Ecuadoriaanse schilderijen etc. FANTASTISCH!

Ook in Guayaquil moesten we naar een garage om de auto te laten maken. Gelukkig met hulp van onze vertaler Andres, dat praat wat makkelijker. Er was iets met de aandrijving en we lieten onze auto achter.

Andres nam ons mee naar zijn kantoor, waar we gezellig even koffie dronken met hem en zijn zus Tatiana. We wandelden nog wat door de stad en konden eenmaal thuis aanschuiven voor het diner. Er werd zo goed voor ons gezorgd! Hier konden we wel eventjes aan wennen.

De volgende dag liet Andres ons de Malecón zien (een drukke strip langs de rivier) en liepen we door het (enige) oude straatje/wijkje Las Peñas.

Onze gouden wagen was klaar! We haalden ‘m op bij de garage en haastten ons naar onze ‘late lunch’ met Norma en Tatiana bij Club del Union. Het was daar een chique bedoeling, we aten heerlijk en kletsten met Norma over alle mooie reizen die zij had gemaakt.

Na het eten wandelden we wat over de Malecón en kwamen o.a. bij het monument , opgericht op de plek waar de libertador uit het noorden, Simon Bolivar, en de libertador uit het zuiden, Jose de San Martin elkaar ontmoetten en o.a. de toekomst van Peru bespraken. Terug in casa Garcia had Andres een fles whisky en een koelbox met ijs klaar staan en we ploften neer op de stoelen in de tuin.

Op zaterdag was het tijd voor de grote Garcia lunch en het huis stroomde langzaam vol. De cocktails werden ingeschonken en na een borrel met foie gras werd het buffet klaargezet. Het was een gezellige boel!

Na een tour door het huis met Eduardo, die ons zijn favoriete kuststukken liet zien, gingen wij een borreltje drinken met vrienden van Andres (Claudia, Diego en Renata).

Het was tijd om de grote warme stad even te ontvluchten en we vertrokken naar Salinas, een stadje aan de kust. We maakten een tour langs de kust en stopten in het hippie- en surfdorp Montañita.

We hadden het hier al snel gezien en reden via allemaal kleine vissersdorpjes verder langs de kust naar het noorden. Ineens veranderde het landschap volledig en reden we door een dichtbeboste omgeving, heel bizar. Na een flitsbezoek aan het kleine rustige dorpje Ayampe reden we terug naar Olon, waar we op het strand een visje aten. Echt een chill plekje!

Het weer klaarde eindelijk een beetje op en in het zonnetje reden we naar Salinas. Hier kwamen we aan in het enorme stijlvolle appartement van Tatiana, direct aan zee! We hesen ons snel in ons zwempak en doken in het zwembad op het dakterras met uitzicht op het strand en de zee. Prima vertoeven hier!

We reden naar de yacht club en hadden vanaf daar een mooi uitzicht over de kustlijn van Salinas. Na een half uurtje rondbanjeren en mooie bootjes kijken keerden we terug naar het appartement om even lekker helemaal niets te doen.

Wat ontzettend relaxed om wakker te worden met het geluid van de zee. Na het ontbijt vertrokken we weer naar Guayaquil, want er moest ook gewerkt worden (door Andres dan…)! En wij hadden besloten nog een dagje langer bij de Garcia’s in Guayaquil te blijven.

In de vroege vroege ochtend namen we afscheid van Andres, de rest van de Garcia’s en Guayaquil. Dank voor de geweldige tijd! We reden naar de grens en na een zoektocht naar de douane en migration van Ecuador en Peru (waarom is hier niets duidelijk?) reden we een paar uur later Peru binnen!

Colombia – Bogota – 8 september t/m 1 oktober 2016

We checkten in in ons ‘huis’ voor de komende tijd: het 82 Hostel. Niet echt een hele gezellige tent, maar de locatie was goed en Alejandro was een topvent.

De volgende ochtend vertrokken we dwars door het dramatische verkeer naar Iguana 4x4, waar we dan eindelijk Mauricio en de fantastische wagen zagen! We waren de hele dag druk met het bespreken en voorbereiden van de koop van en de nodige reparaties aan de Toyota.’s Avonds zagen we onze vrienden Fefa en Frederico weer, good to be back!

De volgende dag brachten we weer de nodige uurtjes door in de garage met Mauricio, Jesus en de klusjongens Nei en Christian. Lot zou de komende week de werkzaamheden van de mannen monitoren, want Arno vertrok voor een flitsbezoek naar Nederland. Zijn portemonnee was gejat inclusief rijbewijs en een nieuw rijbewijs kun je alleen in persoon(!!!) aanvragen bij de gemeente. Idioot.

Frederico had ons uitgenodigd voor een avondje wijn, kaas en prosciutto en dat konden wij natuurlijk niet afslaan!

Het werd een hectische week aan beide kanten. We moesten een hoop regelen en veel spullen verzamelen voor de auto. Arno rende heen en weer in Nederland en Lot pendelde vooral op en neer tussen de garage en haar hostel.

Toen brak de grote dag aan: de auto zou vandaag dan echt gekocht worden! De afgelopen week hadden we de aankoopsom in cash verzameld en lichtelijk nerveus gingen we met deze zak op pad. Alle briefjes werd uitgeteld, de handtekeningen werden gezet en de auto was van ons; wat een bizar idee! Het overdrachtsproces werd direct in gang gezet, maar dit zou nog behoorlijk wat hoofdpijn opleveren.

De rest van de week waren we vooral druk met bezoekjes aan de garage. Het was wel duidelijk dat je er bovenop moest zitten als je dingen gedaan wilt krijgen. Alles gaat hier zo ongelofelijk traag. Inmiddels hadden we ook alle spullen voor de auto gekocht. Wij waren klaar voor vertrek, maar de auto en het papierwerk nog niet…

Op zaterdag nam Frederico ons mee naar de Salt Cathedral in Zipaquirá, een uurtje buiten Bogota. Een Spaanstalige tour door de enorme zoutmijn (waarvan we maar een fractie zagen) leidde ons langs de 14 stappen van de kruisiging van Jezus.

Het hoogtepunt was de enorme kathedraal op 180 meter diepte (gebouwd in 1932); best wel indrukwekkend.

De volgende ochtend vertrokken we voor een herkansing naar de historische wijk La Candelaria; op naar Museo del Oro! Deze keer was het museum wel open en werden we niet teleurgesteld. Wat een indrukwekkende hoeveelheid goud! Er was echt van alles te zien: van maskers tot sieraden en van decoratiestukken tot harnassen.

De week erop werd een week vol ergernissen. De overdrachtsdocumentatie wilde maar niet rond komen en er ging van alles mis in de garage. We zaten er behoorlijk doorheen en wilden gewoon weg uit deze enorme stad. Uiteindelijk wisten wij het kentekenbewijs in handen te krijgen en nadat de laatste puntjes op de i waren gezet in de garage konden we op zaterdag dan eindelijk beginnen aan onze road trip! De auto zag er fantastisch uit. We namen afscheid van de mannen van Iguana en reden weg (en pas 3,5 uur later reden we Botoga ook werkelijk uit…).

Colombia – Armenia & Chachagui – 1 oktober t/m 3 oktober 2016

Na een lange rit over de meest verschrikkelijke 1-baans bergweg van Colombia reden we ’s avonds laat de Toyota binnen in de tuin van het Caragabi Hostel in Armenia, een oase van rust.

We waren weer vroeg uit de veren en wilde zo ver mogelijk richting de grens met Ecuador komen. Het was mooi weer en het groene koffielandschap maakte plaats voor droge dramatische bergwegen. Overal zagen we groepen wielrenners en kraampjes met verse jus.

Einde middag kwamen we aan in het tophostel Kundur in het kleine plaatsje Chachagui. We ontmoetten hier het Franse stel Celine en Jean-Michel en wisselden onder het genot van ons laatste Club Colombia biertje tips uit (zij waren onderweg naar Colombia).

Na een kop koffie vertrokken we naar de grens die we vandaag voor de derde (en laatste) keer zouden oversteken. We ontmoetten bij de grens de Portugese Catia en de Franse William, hele relaxte lui. Alles duurde zoals verwacht lang, maar alles verliep soepel en na 2,5 uur stonden we met ons tijdelijke importdocument klaar om Ecuador in te rijden. Probleempje: de auto startte niet. Dankzij William & Catia en hun Ford pick-up reden we niet veel later richting Ibarra!