Peru - Deel I - 19 oktober t/m 29 oktober 2016

Peru – Piura – 19 oktober t/m 20 oktober 2016

Het is hier in Peru hartstikke heet, droog en de steden zijn een grote chaos. De mensen rijden hier nog slechter dan in Ecuador! We reden door ruig bergachtig rotslandschap en reden ook stukken langs de kust, waar we prachtige verlaten stranden zagen liggen.

Na een lange vermoeiende dag bereikten we Piura, waar we sliepen op de vage hippiecamping ‘Porto Verde’. We doken vroeg ons tentje in om weer vroeg de Panamericana op te gaan!

Peru – Piura naar Huaraz – 20 oktober t/m 21 oktober 2016

Vandaag hadden we wederom een lange rijdag voor de boeg. We reden over eindeloze rechte wegen door uitgestrekte zandvlaktes met zandduinen, een gaaf gezicht. Af en toe reden we door een dorpje. Overal lag alleen afval langs de weg. Af en toe zagen we een groene oase, maar het was voornamelijk droog en bruin!

We werden meerdere keren van de weg gehaald en wisten onze eerste boete gelukkig te ontlopen. We namen de shortcut-weg door de bergen; dit bleek niet zo’n goed idee. De hobbelweg was prachtig, maar duurde eindeloos!

Omdat het al snel donker werd strandden we in een mini bergdorpje waar we de attractie van de week waren met onze gouden bak. Naast ons was de kerkmis aan de gang onder leiding van de dorpsgek…

Autoproblemen zorgden ’s ochtends weer voor een hoop stress. Ons autoprobleem-lijstje begon toch wel snel te groeien en we hadden het wel een beetje gehad. Maar goed, we zouden weer op zoek gaan naar een garage. We reden door de Cañón del Pato (‘Duck’s Canyon’), een prachtige weg dwars door gigantische rotsen, langs diepe ravijnen en met wel 36 tunnels!

Het landschap veranderde en het Cordillera Blanca gebergte kwam in zicht. En daar verscheen Huascarán; met haar 6.768 meter de hoogste berg van Peru, wat een brute berg! We reden door hele leuke bergdorpjes en bijna alle mensen dragen traditionele kleding. De hoeden hier zijn erg mooi en weer heel anders dan in Ecuador. We zijn in ieder geval weer midden in de Andes.

Peru – Huaraz – 21 oktober t/m 24 oktober 2016

Aangekomen in Huaraz gingen we meteen op pad naar de Postorudi gletsjer (70 km van Huaraz vandaan, op 5.250 meter hoogte!). Toen de slechte weg bergopwaarts begon begaven onze dakrekklemmen het. Geen gletsjer dus, maar een garage waar we door 6 man werden geholpen! ‘s Avonds zaten we voor de enorme open haard van ons fijne hostel Churup met ons laptoppie.

Eindelijk was het weer eens tijd voor wat lichaamsbeweging! We reden via een fantastisch mooie weg het Cordillera Blanca gebergte in. Overal om ons heen verschenen sneeuwpieken! Zo een vet berglandschap hier. Hier hadden we echt naar uitgekeken!

We stopten bij Llanganuco; 2 knalblauwe gletsjermeren op 3.850 meter hoogte. We liepen een stuk langs het mooie eerste helder blauwe meer (Chinancocha).

Aan de rand van het tweede meer (Orconcocha) parkeerden we de auto en startten we de hike naar Laguna 69.

We klommen omhoog en het uitzicht werd mooier en mooier. Overal zagen we mooie watervallen, er verschenen waanzinnige bergen om ons heen en we staken uitgestrekte valleien over.

Na ruim 2 uur omhoog lopen (onze conditie was wel eens beter geweest) belandden we op een prachtig plekje: Laguna 69. Een knalblauw gletsjermeer omringd door watervallen en sneeuwpieken.

We liepen in het zonnetje (mazzel!) dezelfde weg terug en pakten de auto weer terug naar het hostel.

Er was zoveel te zien in deze omgeving dat we in ieder geval nog 1 daghike wilden doen en het werd Laguna Churup. Met onze nieuwe Australische vriend Fraser reden we omhoog en startten we onze klim. We stegen snel en moesten sommige stukken met behulp van touwen over rotsen omhoog klimmen.

We bereikten het meer en ook dit was weer zo'n prachtig plekje! Gletsjers, watervallen en zoveel mooie blauwe en groene kleuren.

Onderweg terug naar Huaraz haalden we hout om de hele avond voor de mega open haard te zitten. Het hostel was top en Huaraz is echt een topplek om wat langer te zitten.

Na een bezoekje aan een dakrekspecialist verlieten we in de middag Huaraz. Gezellig met z’n drieën voorin gepropt, want Fraser vergezelde ons naar Lima.

Peru – Lima – 24 oktober t/m 27 oktober 2016

We kwamen aan in Lima. Deze stad is echt gigantisch. En zoals in alle grote Zuid-Amerikaanse steden is het verkeer een drama. Na 23 km dwars door Lima te hebben gereden bereikten we godzijdank eindelijk ons hostel. We mochten de wagen mooi op de binnenplaats parkeren.

Door de ochtendspits (nou ja, het is 24/7 spits op de wegen in Lima) reden we de volgende dag naar Autolac, de garage waar we onze auto onder handen zouden laten nemen. De super aardige eigenaar Renzo had duidelijk kennis van zaken en we waren de hele dag druk in de weer. De dag erna brachten we weer een bezoekje aan de mannen van Autolac. Er werd hard aan de auto geklust! We ontmoetten hier ook de Amerikaanse Josh, een aardige vent die ook een FJ43 uit ’72 had!

Die avond hadden we afgesproken met Paola en Matt; oude bekenden van Arno uit zijn Boston tijd. En eindelijk was het dan zover: we gingen aan de pisco sours! Paola en Matt namen ons mee naar een mooie fancy tent bekend in Lima om de goede pisco sours. En ze waren lekker! Ze hadden ze in alle soorten en maten en we probeerden nogal wat verschillende! Het was echt leuk hen weer te zien en het was een heel gezellig avondje.

De laatste dingetjes werden ’s ochtends afgerond in de garage en om 12 uur namen we afscheid van Renzo en de andere mannen in de garage en vertrokken wij in onze Toyota (die we inmiddels hebben omgedoopt tot Pablo)! Wat een verschil, de auto reed fantastisch!

We gingen lunchen met Paola en Matt in “Isolina” in het bohemian wijkje Barranca. Een topplek: goede sfeer en fantastisch eten (met uiteraard de befaamde ceviche)!

Als toetje verwende Matt ons in zijn eigen ijsjeszaak Crem dela Crem. We probeerden alle smaken en het was echt een walhalla. Na een bak amandel- en pistacheijs en een heerlijke espresso waren we klaar voor de rit naar Nazca. Paola & Matt, dank voor alles, het was een kort maar gezellig (en heerlijk) bezoek!

Peru – Nazca – 27 oktober t/m 28 oktober 2016

Nazca staat bekend om haar mysterieuze ‘Nazca lijnen’ en wij gingen dit vandaag met eigen ogen vanuit de lucht bekijken! We klommen ‘s ochtends ons kleine 8 persoons Cessna vliegtuigje in en de piloot had er zin in: koptelefoons op en “Let’s rock and roll”!

We stegen in een mum van tijd op en het zicht was perfect. Overal om ons heen was het één grote vlakte. Al snel verschenen de figuren: the whale, the astronaut, the parrots, the monkey, the spider en the trapezoids (die echt overal te zien waren). En overal lijnen die kris kras door elkaar lopen!

Het mooiste vonden we the humming bird en the condor.

Op een gegeven moment zagen we dat de Panamerica dwars door een Nazca figuur heenloopt!

We cirkelden rond de 16 figuren die we zagen en onze piloot leek het nog steeds even mooi te vinden. Met een big smile hield hij ons via de koptelefoon op de hoogte van alles om ons heen en na 40 minuten stonden we weer veilig aan de grond. Heel erg gaaf om dit te zien!

Peru – Nazca naar Cuzco – 28 oktober t/m 29 oktober 2016

We verlieten Nazca en zagen al snel tussen de gigantische rotsen Cerro Blanco liggen, het hoogste zandduin ter wereld!

We klommen steil omhoog en onze oren klapten weer dicht. Het droge rotslandschap veranderde in groener natter landschap en al snel reden we in de stromende regen. Onderweg zagen we zo veel lama’s en alpaca’s overal om ons heen; echt leuke beesten.

We reden over een prachtige hoogvlakte (echt hoog!) en uit het niets spotten we knalroze flamingo’s in een meer!

We sliepen in het (troosteloze) stadje Abancay en de volgende ochtend vroeg vertrokken we naar onze volgende bestemming; Cuzco!