Colombia - Deel II - 4 augustus t/m 21 augustus 2016

Colombia - Medellin & Guatapé - 4 augustus t/m 13 augustus 2016

Good to be back! We zouden ongeveer een week in Medellin blijven om veel te regelen en deze keer ook wat meer van de stad te zien.

We gingen de volgende ochtend met onze gids Pablo op pad voor de "Medellin Real City Tour". Pablo, een slimme goed Engels sprekende Colombiaan, nam ons mee door het centrum en wist ons heel veel te vertellen over Colombia en haar historie.

We startten bij het metrostation van El Poblabo, de leuke wijk waar ons hostel ook is. We namen de metro naar het oude centrum waar we eerst het Plaza Cisneros (plein van de hoop) bezochten.  

Plaza Botero stond vol met herkenbare beelden van de grote Colombiaanse kunstenaar.

En uiteraard kwamen we terecht op alweer een Plaza Bolivar!

We eindigde onze tour op een groot plein met wederom grote Botero beelden; het was echt de moeite waard!

De TV ging 's avonds aan voor de officiële start van de Olympische Spelen, eindelijk! We  dronken die avond wat biertjes in de gezellige wijk Poblado.

Op zondag zagen we Esmee en Alexander (oude bekenden van Lot uit Utrecht) en het was erg gezellig! We hadden grootse sightseeing plannen, maar zijn uiteindelijk 3 uur op het terras blijven hangen.

Maandag skypeten we met het thuisfront, met Rita, de jarige job Peter en de oma en opa van Lot. Einde middag zagen we onze vriend Diego weer; hij was in Medellin voor een notarieel congres. Voordat we het doorhadden stonden we op het openingsfeest tussen alle Colombiaanse notarissen: champagne, borrelhappen en tangodansers, prima!

We hadden het wel gezien tussen al die notarissen en dronken nog een biertje in de fancy tent "Burdo" in Poblado.

De volgende ochtend werden we door de Colombiaanse cowboy Rafa opgehaald voor de Guatapé tour. Hij had een briljante oude Ford bus en Arno vond het meteen al te gek. We reden de bergen in en hadden een geweldig uitzicht over Medellin.

Rafa nam ons mee naar zijn huis, waar zijn vrouw ons het beste ontbijt sinds tijden voorschotelde.

Met een goed gevulde maag klommen we op het dak van de bus en via kronkelende bergweggetjes reden we naar de hoofdweg.

We maakten een korte stop bij een stadje met een hele gekke rotskerk.

We reden verder en belandden in een heel klein toeristisch dorpje dat helemaal opnieuw is gebouwd. Het gebied waar we nu waren is onder water komen te staan door de bouw van een grote dam. Het originele dorpje (en een groot deel van de rest van de omgeving) is hierdoor volledig onder water komen te staan en alleen het kruis van de oude kerk is nog zichtbaar!

Na een biertje in de zon reden we naar “El Peñón de Guatapé”, de bizarre enorme rots die overal bovenuit torent. We beklommen de 649 treden en hadden vanaf de top een fantastisch uitzicht. Overal zagen we kleine groene eilandjes met daarop hele mooie huizen.

Terug beneden wachtte ons een hele lekkere lunch; Rafa had een BBQ in zijn achterbak en de banken uit de truck stonden op het gras!

Het weer sloeg om en we vertrokken naar het dorpje Guatapé. We liepen een half uur in de regen rond door de mooie gekleurde straten en langs de mooie bewerkingen op de onderste rand van de huizen.

Onderweg terug naar Medellin stopten we bij een viewpoint vanaf waar we compleet verlicht Medellin zagen liggen (het was inmiddels donker). We namen afscheid van onze hosts na deze topdag.

De volgende dag maakten we met Rafa een kleine tour door Medellin in zijn knalblauwe Ford Econoline uit 1970. Wat een gave bak!

We spraken 's avonds af met Diego en brachten de hele avond door in het super leuke barretje El Social.

We vertrokken de volgende ochtend naar Comune 13; ooit de meest gevaarlijke wijk van Medellin. Er is een stichting opgezet om deze wijk nieuw leven in te blazen. Voordat we de wijk ingingen, pakten we een kabelbaan omhoog. Deze kabelbaan is onderdeel van het metrosysteem en is dus geen toeristenlokker, maar de manier voor de lokale bevolking om thuis te komen. Bizar!

In Comune 13 zijn roltrappen gebouwd, die dwars door de wijk omhoog lopen. Om de roltrappen heen zijn de muren versierd met mooie graffiti.

Wat een gek geheel dit, maar het wijkje ziet er heel gezellig uit en vanaf boven heb je een mooi uitzicht over deze hoek van Medellin.

Tussendoor volgden we de Olympische Spelen, kookten we in het hostel een maakten we optimaal gebruik van het goede internet.

Onze laatste dag in Medellin waren we druk met het plannen van onze verdere reis. De volgende dag was het toch echt tijd om deze mooie en fijne stad te verlaten en we pakten de bus naar het kleine dorpje Salento in het Colombiaanse koffiegebied.

Colombia - Salento - 13 augustus t/m 16 augustus 2016

Ons hostel in Salento lag net buiten het dorpje met uitzicht over de prachtige groene omgeving. Echt een mooi plekje!

We liepen naar het dorpje, waar we heerlijke forel aten op het gezellige centrale plein dat vol stond met eetstalletjes en waar lekker werd gedanst.

Na het eten klopten we aan bij de Nederlandse eigenaar van het Tralala Hostel, waar we Olympische Spelen mochten kijken. Al met al deden we het helemaal niet zo slecht in Rio, maar helaas (nog) geen plak voor Schippers!

Vlakbij Salento ligt de Cocoa vallei, waar je een mooie hike kunt doen. Na een gezellig druk taxiritje liepen we al snel door een van de mooiste valleien die we ooit hadden gezien; prachtige groene heuvels vol met torenhoge palmbomen. Deze zogenoemde 'wax palms' doemen echt op uit het niets en worden wel 60(!) meter hoog.

We liepen de vallei door, doken het bos in, staken via gammele bruggetjes riviertjes over en klommen langzaam aan omhoog.

We bezochten Casa Colibri, ook wel 'the house of the hummingbirds', en niet voor niets. We zagen hier zoveel verschillende bijzondere kolibries! En er liepen ook nog coati's rond hier.

Onderweg kwamen we de Zweedse Oscar en Mathea tegen en met z'n vieren klommen we omhoog naar een mooi hooggelegen viewpoint.

Vanaf daar begonnen we af te dalen. We maakten een pitstop op een soort grasplateau vol palmbomen en met een waanzinnig uitzicht over de hele vallei.

De track leidde ons naar de andere kant van de berg, waar we in een nog mooier gedeelte van de vallei terecht kwamen!

Deze hike was zoveel mooier dan we hadden verwacht. Terug in Cocoa sprongen we achterop een taxi die ons terug naar Salento bracht en tijdens dit ritje genoten we wederom van deze mooie omgeving.

We dronken een biertje op het levendige plein, keken het Olympische koningsnummer (Usain Bolt weer goud!) en aten forel in een van de straatstalletjes. De maandag erop was een feestdag en Salento blijkt populair onder de Colombianen. Het was overal een drukke gezellige boel!

De volgende dag hadden we een 'regeldag'. Stiekem misten we het heel erg om met een auto op pad te zijn. Misschien zouden we in Colombia (of ergens anders in Zuid-Amerika) wel iets kunnen regelen? Einde middag raakten we aan de praat met de Amsterdamse Olaf en Mirla die in 2 jaar van Canada naar Patagonië rijden in een grote Mercedes bus. We aten de lekkerste hamburger en de lekkerste peanut butter brownie ooit(!) bij Brunch. Waarom aten we hier nu pas, de avond voor vertrek?

Colombia - San Agustin - 16 augustus t/m 20 augustus 2016

Na een vermoeiende lange reis (15 uur!) kwamen we 's avonds aan in het dorpje San Agustin. We werden in ons hostel Diosa Lunar ontvangen door de eigenaar en praatjesmaker Humberto, die ons met een allerlei tours probeerde aan te smeren. Maybe later!

De eerste dag liepen we wat rond door het dorpje en regelden we een hoop voor de komende weken. En we vonden ons nieuwe favoriete eettentje El Fogon (met goed eten en een tv met de Olympische Spelen!).

De volgende ochtend  gingen we naar Parque Arqueologico. In San Agustin en omgeving bevinden zich vele stenen beelden/monolieten van allerlei soorten mensfiguren, sommigen met dieren en/of attributen. Men schat dat de beelden al zo'n 2.000 jaar oud zijn. We startten in het museum.

Er zijn veel verschillende theorieën over waar de beelden voor werden gemaakt/gebruikt. Het werd ons duidelijk dat men hierover erg weinig te weten is gekomen in de afgelopen decennia. De beelden blijven een mysterie. Het park was best wel groot en heel mooi opgezet. We liepen langs alle beelden en graven en waren best wel onder de indruk.

Alles verkeerde in goede staat en alle figuren waren weer net anders!

Na een paar uur hadden we alles gezien en reden weer terug naar San Agustin. We wandelden wat door het stadje en 's avonds was de zilveren medaille van Schippers op de 200m een beetje een domper...

We wilden nog wat meer van de omgeving zien en gingen de volgende dag met een 4x4 op pad. De eerste stop was bij El Estrecho, een plek waar de Rio Magdalena door een hele smalle opening tussen de rotsen wordt geperst.

De wegen door het berglandschap waren slecht maar erg mooi en af en toe stopten we bij een mooi uitzichtpunt.

Vervolgens kwamen we aan bij Parque Alto de los Idolos. Dit park was een kleine versie van Parque Arquelogico met o.a. een beeld van 7 meter (was dit echt 7 meter?).

Na een lunch en een regenbui stapten we weer de 4x4 in naar nog meer beelden bij Alto de las Piedras. Het hoogtepunt was het beeld "Doble Yo".

Nu hadden we wel genoeg beelden gezien! We bezochten nog twee watervallen, Salto de Bordones (400m) en Salto del Mortiño (200m). Vooral de laatste, gelegen in een diepe canyon, vonden we erg cool.

Nu hadden we wel genoeg gezien van San Agustin. Morgen zouden we dit plekje verlaten en afreizen naar Popayan. Het vertrek de volgende ochtend verliep op z’n Colombiaans, langzaam en stroef, maar eindelijk stapten we de (weer veel te kleine) bus in naar Popayan.

Colombia - Popayan - 20 augustus t/m 21 augustus 2016

Na een lange hobbelige rit kwamen we einde middag aan in Popayan. We liepen een rondje door dit mooie stadje met mooie straatjes en oude kerkjes.

We bezochten het oudste kerkje in Popayan Iglesia la Ermita (1564), liepen over het centrale Parque Caldas en namen een kijkje in de Catedral Basilica die met haar grote witte dome vanaf ver is te zien.

Popayan is echt heel mooi, maar het is hier wel een beetje een dooie boel. Als het zonnetje onder is, is het hier op straat ook afgelopen! Een lekker vroeg avondje voor ons dus.

De volgende dag meldden we ons in de vroege ochtend bij de bus terminal. Vandaag zouden we Colombia gaan verlaten! We stapten de bus in naar Ipiales, de laatste stad voor de Colombiaanse - Ecuadoriaanse grens.

Colombia - Ipiales & Las Lajas - 21 augustus 2016

Na een lange busrit door hoge bergen en langs diepe ravijnen kwamen we aan in het sombere grensstadje Ipiales. Voordat we de grens overstaken naar Ecuador maakten we een uitstapje naar Las Lajas, een klein plaatsje buiten Ipiales waar een kerk is gebouwd in een ravijn; een bijzonder bouwwerk!

We liepen via trappen naar beneden langs alle rotswanden die vol hingen met bedevaartplaatjes. We klommen aan de andere kant omhoog en hadden een mooi uitzicht over dit bizarre bouwwerk.

We propten ons met een Ecuadoriaanse familie in een taxi collectivo en stopten nog voor een uitzichtpunt op de kerk.

Daarna vertrokken we met een nieuwe taxi naar de grens. Dit was de meest makkelijke grensovergang ooit. Stempel halen en door, bagage werd niet eens gechecked. We zijn in Ecuador!