Turkije - 31 mei t/m 7 juni 2015

Turkije - Istanboel - 31 mei t/m 4 juni 2015

Vandaag stond een lange dag rijden op het programma van Sofia naar Istanboel. Halverwege dan onze eerste echte grensovergang: de EU uit, Turkije in. We moesten de hele auto uitladen voor inspectie, maar uiteindelijk viel het mee en waren we na 2 uur weer op pad. Einde dag bereikten we via eindeloze voorsteden de gigantische stad Istanboel. We checkten in in een mooi hotel, cadeautje van Wietze en Rita. Waanzinnig om voor het eerst de Bosporus te zien met op de achtergrond de Hagia Sophia, de Blauwe Moskee en heel(!) veel andere moskeeën.

’s Ochtends vroeg gingen we op pad naar de wijk Sultanahmet. We liepen naar het plein waar we voor het eerst van dichtbij de Hagia Sophia zagen; een bijzonder moment. Dit indrukwekkende bouwwerk was ooit de grootste kathedraal ter wereld. Later is zij omgevormd tot moskee, maar vele christelijke elementen zijn tot op de dag van vandaag zichtbaar.

Helaas stond de Hagia Sophia binnenin voor de helft in de steigers, maar we waren erg onder de indruk van wat we allemaal zagen.

De volgende stop was de Blauwe Moskee. Lot moest een hoofddoek om, een voorproefje voor de tijd die nog zou gaan volgen. Binnen zagen we in het midden van de moskee alleen maar mannen. De vrouwen mochten plaatsnemen achter de schoenenrekken om te bidden. De Blauwe Moskee is van binnen erg mooi met overal prachtige mozaïeken.

Later op de dag hebben we de Basilica Cistern bezocht, een indrukwekkend ondergronds waterreservoir met meer dan driehonderd Griekse zuilen. Twee ervan met als voetstuk het hoofd van Medusa, verkeerd om!

Na een heerlijk broodje makreel aan het water zijn we met de boot de Bosporus opgegaan richting de Zwarte Zee.

Overal waren mannen druk aan het vissen. We passeerden veel mooie appartementen langs de Bosporus, een oud fort en enorme bruggen die het Europese en Aziatische gedeelte van Istanboel met elkaar verbinden.   

Nadat we de stad vanaf het water hadden bekeken doolden we een tijdje rond in de wijk Galata. We streken neer met een biertje op de trappen naast de Galata toren, waar druk geborreld werd. Als afsluiter van een mooie dag dronken we een biertje op een terras met uitzicht over de hele stad. Wat is dit een bijzondere plek!

De volgende dag werd een ‘regeldag’; wassen en een hoop geregel op de computer. Tussendoor aten we lekkere kebab en liepen we een stukje langs de Bosporus.

We hadden onze spulletjes weer op orde en pakten, na een snelle stop bij de regenboogtrap, een tram naar het wijkje Little Urfa. Deze wijk is vernoemd naar de Syrische grensplaats Urfa, omdat veel immigranten uit Zuidoost-Turkije en Syrië zich in deze wijk hebben gevestigd. In dit gezellige wijkje komen oude mannetjes samen om een kop thee te drinken of een potje te dammen. Lot was de enige vrouw op straat.

We liepen over de Grand Bazaar; een gigantische verzameling van troep en veel te veel mensen waar we snel weer weg waren.

De Spice Bazaar vonden we een stuk leuker. Het ruikt hier heerlijk en overal vind je kruiden (uiteraard), noten, gedroogd fruit en thee. We werden gestrikt voor een theeceremonie en probeerden verschillende Turkse theetjes. We kochten nog snel wat zakjes nootjes en maakten ons daarna snel weg uit alle drukte.

Dankzij de tip van Jeroen & An zaten we ’s avonds in het restaurant Hamdi met een waanzinnig uitzicht over de vele moskeeën van de stad en de Bosporus. Het werd langzaam donker en de stad werd prachtig verlicht. We aten hier heerlijke kebab en dronken Efes biertjes.

Het was tijd om weer op pad te gaan en Istanboel achter ons te laten, op naar Cappadocië! Al snel staken wij de tweede grote brug over de Bosporus over, wat een gigantisch ding en wat een mooi uitzicht! Bye bye Istanboel, het was te gek!

Turkije - Cappadocië & around - 4 juni t/m 6 juni 2015

Na zo’n 800 km vanuit Istanboel te hebben gereden kwamen we in de buurt van onze eindbestemming van vandaag: Göreme, Cappadocië. We belandden in een hele bijzondere en vooral unieke omgeving. Overal om ons heen zagen we grotten in alle soorten en maten die tot 1950 nog door mensen werden bewoond! En op de achtergrond een sneeuwvulkaan. Een uitbarsting van deze vulkaan heeft miljoenen jaren geleden dit landschap gevormd.

Vanuit ons guesthouse hadden we een mooi uitzicht over het dorpje Göreme. Alle huizen in Göreme zijn in grotten gebouwd en dit geeft een bijna sprookjesachtige uitstraling.

De volgende ochtend stond ons iets heel bijzonders te wachten. Om 4 uur 's nachts vertrokken we voor een ballonvaart bij zonsopgang. We stapten het mandje in en twee gezellige ballonvaarders brachten ons al snel de lucht in.

De lucht vulde zich met ballonnen, de zon kwam op, Arno trotseerde zijn hoogtevrees en we genoten van deze bijzondere ervaring. Deze omgeving is nog veel mooier vanaf grote hoogte!

Na een uurtje zweven en een perfecte landing stonden we weer veilig op de grond. De rest van de dag gingen we met onze nieuwe Zuid-Koreaanse vriend 'Captain'(?) en de Land Cruiser op pad om de verdere omgeving te verkennen.

We klommen in verschillende grotten om te zien waar tot zo kort geleden mensen hier woonden.

We beklommen ook een grote rots die bestond uit eindeloze ‘woningen’. En vanaf de top hadden we een mooi uitzicht over de omgeving.

Ook bezochten we de ondergrondse stad Kaymakli. In tijden van oorlog woonden hier twintigduizend mensen in ondergrondse grotten, tot wel acht verdiepingen onder de grond! Tijdens onze rit door de omgeving zagen we overal gekke rotsformaties.

Terug in Göreme dronken we drankjes op het dakterras met Captain en een leuk stel uit Nieuw-Zeeland. 

Turkije - Anatolië - 6 juni t/m 7 juni 2015

De volgende dag hadden we een hele lange rit voor de boeg, dwars door het Pontisch gebergte naar het plaatsje Uzungol. Na een paar uur rijden kwamen we op de weg een andere Toyota Land Cruiser tegen met achter het stuur de Turkse Zati en dit bleek een hele aardige vent. Voordat we het wisten zaten we met z’n drieën aan de kebab! We moesten dezelfde kant op en hebben de hele dag zij aan zij door de bergen gereden.

’s Avonds laat kwamen we na 14 uur rijden uitgeput aan in Uzungol. Net op tijd om op onze hotelkamer de Champions League finale te kijken! De volgende ochtend zagen we het blauwe bergmeer waaraan Uzungol ligt. We wandelden wat rond en vertrokken toen al snel richting de grens met Georgië.