Panama - Deel I - 4 juli t/m 11 juli 2016

Panama – Panama City – 4 juli t/m 5 juli 2016

Vandaag zouden David en Alina aankomen! We regelden onze trip naar de tropische San Blas eilanden en zochten al onze spulletjes uit. Einde dag liepen onze vrienden na een lange reis het hostel binnen, wat geweldig om ze te zien! Daav liep al zo soepel met zijn prothese, echt ongelofelijk. We aten een happie om de hoek en maakte onze tassen klaar voor onze trip naar San Blas.

Panama – San Blas eilanden – 5 juli t/m 7 juli 2016

De volgende ochtend zaten we om 05:30 uur in een 4x4; op naar San Blas! De 2,5 uur durende rit was mooi en David was al lekker 'Spaans' aan het brabbelen tegen de chauffeur. We reden dwars door het groene heuvellandschap naar de Caribische kust en stapten hier op een bootje naar ons eilandje Naranjo Chico.

De San Blas eilanden heten ook wel 'Guna Yala'. Dit is een autonome regio binnen Panama en de mensen die hier wonen, de Guna's, hebben een volledig eigen cultuur en ook hun eigen taal. We voeren eerst door mangrove bossen en gingen toen de zee op. Hoe verder we kwamen hoe meer eilandjes in zicht kwamen, de een nog kleiner dan de ander en allemaal vol met palmbomen! Na een uurtje varen kwamen we aan bij  Cabañas Eneida; niet veel meer dan een paar hutjes, een klein overdekt eetgedeelte en een mooi wit strand met palmbomen. Wat een heerlijke plek!

Onze host Fran ontving ons en bracht ons naar onze hutjes met de bedden direct op het zand! Het weer klaarde langzaam op en we doken meteen de zee in. Het water hier was zo zout, het leek de dode zee wel!

De lunch werd voor ons op tafel gezet door de moeder des huizes (Eneida) en Fran kwam ons levende kreeften laten zien die die avond voor ons bereid zouden worden. Wat een feest!

Na de lunch chillden we wat in de hangmatten en op het strand. Vanaf ons strand hadden we uitzicht op een waanzinnig mooi eilandje.

's Middags liepen we een rondje om het mini eiland, waar in ieder geval vandaag geen (andere) toerist te bekennen was. We liepen over het strand, tussen de palmbomen en over grasveldjes. We zagen overal de Guna families die hier woonden. De Guna vrouwen zien er prachtig uit. Ze dragen gekleurde bewerkte kleding en gekleurde kralenbanden om hun armen en kuiten.

We borrelden lekker op het strand en speelden potjes boerenbridge. 's Avonds aten we verse kreeft en die smaakte fantastisch! De whisky en rode wijn kwam op tafel en Fran dronk gezellig met ons mee. Het was een gezellig avondje in het paradijs.

De volgende ochtend lag David al om 04:00 uur in de zee en wij haakten twee uur later aan. We deden deze ochtend even helemaal niets, lazen een boekje en genoten van dit mooie plekje. Na een tropische stortbui een een lekkere lunch stapten we in het bootje richting Pelican Island; een piepklein eilandje met palmbomen en pelikanen, omringd door knalblauwe heldere zee en hagelwit strand!

We pakten onze snorkelspullen en zagen overal mooie grote zeesterren.

We hadden zo'n mazzel met het weer, blue sky! We liepen wat rond over het eilandje en zagen overal aan de horizon hele mooie kleine eilandjes. Na een uurtje vertrokken we weer naar ons eilandje.

We borrelden aan het strand en verrassing: wederom kreeft voor diner!

Het had de hele nacht hard gestormd en het was 's ochtends nog steeds niet opgehouden; het halve eiland stond onder water. Prima timing om dit mooie plekje te verlaten. Na ons pancake ontbijtje namen we afscheid van de familie en vertrokken we met het bootje naar het vasteland.

Panama – Panama City – 7 juli t/m 9 juli 2016

Terug in Panama City checkten we in in het chille Best Western Plus Panama Zen Hotel. Na een paar spartaanse dagen hadden we onszelf wat luxe gegund. Terwijl we wachtten op onze kamers keken we met een extreem sterke welkomstcocktail de halve finale EK voetbal tussen Frankrijk en Duitsland. Einde middag dronken we een borreltje op het terras van onze kamer en aten we een hapje om de hoek.

De volgende dag stond er wat sightseeing op het programma: het Panamakanaal. We pakten de bus naar het Panama canal visitor center "Miraflores". Daar aangekomen waren we niet alleen... We haastten ons naar het terras op de 5e verdieping, aangezien er net een schip de sluis binnen ging.

We wrongen ons door de mensenmassa om het schouwspel te kunnen zien; de sluisdeuren gingen dicht en het water steeg langzaam (maar toch best snel).

De Miraflores sluizen zijn de eerste van 3 sluizen die de schepen vanaf de Pacific zo'n 26 meter omhoog liften naar het waterniveau van de binnenlandse meren (Lago Gatún) en die de schepen vervolgens weer 26 meter omlaag brengen naar het (Caribische) zeeniveau. Het Panamakanaal is in totaal 80 kilometer lang en speelt al meer dan 100 jaar (sinds 1940) een hele belangrijke rol in de handels- en scheepvaartwereld. We bezochten het museum en keken de film over de aanleg van het kanaal. Mooi en interessant om dit te zien (maar wel een beetje een circus)!

De rest van de dag gingen David en Alina op souvenirjacht en brachten wij onze camera weg voor een schoonmaakbeurt. Terug in het hotel chillden we op het dakterras met infinity pool(tje). Wat een uitzicht!

We pakten einde dag een taxi naar Casco Viejo, de oude stad. Dit stadsdeel zag er al meteen zo leuk uit: overal kleine steegjes, mooie koloniale gebouwen en oude kerken. Er hing een hele relaxte sfeer en overal waren leuke cafeetjes.

We vonden het restaurant "The Fish Market" en dit bleek echt een hele goede keuze. Het was een heel leuk tentje op een oude binnenplaats, waar we heerlijke octopus ceviche en gamba’s aten; super lekker! Dank David en Alina voor deze heerlijke avond!

Panama – Boquete – 9 juli t/m 11 juli 2016

Het was alweer tijd om verder te reizen en vandaag stond een lange trip naar het bergdorpje Boquete op het programma. Eerst zaten we 8 uur in de bus bus naar de tweede stad van Panama: David! We konden hier gelukkig meteen instappen in de kippenbus naar Boquete.

We reden vanaf hier alleen nog maar omhoog en het werd steeds koeler en het dichtbegroeide bergachtige landschap kwam in zicht. We kwamen aan in ons hotel "Refugio del Rio" en dit was een heel leuk plekje. Het hostel was omringd door een grote tuin en lag aan een riviertje. Boquete staat bekend om haar koffie en we boekten een koffietour voor de volgende dag. We dronken een borreltje in het hostel en aten een Panamees happie in het dorpje.

De volgende ochtend gingen we met een taxi de omgeving verkennen. We reden Boquete uit en reden al snel de bergen en de jungle in; hoe hoger we kwamen, hoe mooier het werd. We kwamen aan bij de waterval San Ramon die direct aan de weg lag!

We maakten nog een stop bij een oud kasteel gelegen aan een hele mooie rivier.

We reden verder omhoog en zagen overal om ons heen koffieplantages. We stopten nog op een paar mooie uitzichtpunten en genoten van deze mooie omgeving.

We lunchten in Boquete en wandelden wat rond in dit leuke dorpje.

Na een lunch in Boquete werden we om 14:00 uur opgehaald door de Amerikaan Richard, eigenaar van de koffieplantage Finca Dos Jefes en onze tourguide voor die middag. Het regende pijpestelen en na 20 minuten kwamen we aan bij de koffieplantage. Op de veranda met uitzicht op de koffieplantage en de prachtige omgeving begon Rich te vertellen over zijn plantage, de koffieindustrie en het koffieproces. Echt een leuk en interessant verhaal. Het overgrote deel van de koffie die in de omgeving van Boquete geproduceerd word is arabica koffie, maar sommige plantages produceren ook de peperdure geisha koffie.

De paraplu's kwamen tevoorschijn en we gingen een rondje over de koffieplantage lopen. We liepen langs zijn knaloranje huis en zagen de opslagruimte, waar de orders klaar lagen voor verzending.

Toen was het tijd voor de proeverij. We proefden de medium roast en de dark roast. Lekker bakkie koffie wel! Ondertussen zagen we een heleboel kolibries rondvliegen!

De mooie ouderwetse knalrode koffieroostmachine werd aangezet en David werd als rooster aangewezen. Het hele proces duurde ongeveer 15 minuten en David zorgde voor een bak vol perfect dark roasted koffiebonen. Na afloop werd gezellig nog een biertje gedronken.

Na een leuke en leerzame middag werden we weer bij ons hostel afgeleverd. Boquete is een plek waar we best wat langer hadden willen blijven.

De volgende ochtend belde Lot met Jeroen en An, want Stijn was alweer 1 geworden vandaag! We vertrokken naar onze volgende bestemming: Bocas del Toro.