Costa Rica - 21 juni t/m 3 juli 2016

Costa Rica – Liberia – 21 juni t/m 22 juni 2016

De grensovergang verliep soepel en in de loop van de middag kwamen we aan in Liberia. Een beetje een dooie boel hier, maar we zouden hier de volgende ochtend alweer vertrekken. We sliepen wel in een tophostel, waar we chillden en uitgebreid kookten.

Costa Rica – Playa Azul – 22 juni t/m 25 juni 2016

Vandaag zouden we eindelijk ons cadeau van de Digglers gaan verzilveren en 2 nachten doorbrengen in een super de luxe hotel aan Playa Azul aan de kust van het Nicoya Peninsula! 2 hobbelende busritten en 5 uur verder kwamen we aan in het paradijs: Azul Ocean Club! We checkten in en liepen naar onze enorme villa. 2 verdiepingen voor onszelf met een eigen keuken en barretje, 2 badkamers en buitendouche, balkon met hangmat en ook nog een veranda! We verlieten ons huisje niet meer en zaten de hele avond op ons terras.

Na een lekker ontbijtje liepen we een rondje over het resort en het strand. Overal staan mangobomen, lopen grote leguanen en klauteren howler monkeys door de bomen.

We vonden het hier zo chill dat we besloten onszelf te verwennen en een nachtje bij te boeken. We zaten met onze laptopjes aan het zwembad en gingen tussendoor nog even sporten in de chille gym.

De volgende dag hingen we een beetje rond het zwembad en probeerden we tussendoor met het thuisfront en vrienden te bellen. We skypeten ook met David & Alina, die we al over anderhalve week zien! Het weer sloeg ineens volledig om en het regende pijpestelen; het hele park stond onder water en Arno lag in het zwembad!

We doken weer even de gym in en dronken daarna een borreltje op ons fijne terras. Nog even genieten van ons laatste avondje luxe!

De volgende ochtend moesten we dit mooie plekje verlaten en hadden we weer een lange reisdag voor de boeg. We spotten nog kolibries terwijl wij wachtten op de bus, erg cool! We pakten de bus naar Santa Cruz en haalden net de bus naar La Irma.

Costa Rica – Santa Elena & Monteverde – 25 juni t/m 27 juni 2016

De bus naar Monteverde zou pas over 4,5 uur gaan en er was helemaal niets te beleven hier. We ontmoetten de Britse Florence en Dan, die 2,5 maand op de fiets door Nicaragua, Costa Rica en Panama tourden. Na uren wachten kwam de bus, yes!

2 uur lang reden we over super slechte steile wegen (hier zijn deze bussen echt niet voor gemaakt!) omhoog naar Monteverde. Het was echt een hele mooie rit met uitzicht op eindeloze cloud forests. En toen kwamen we ineens in het mini dorpje Santa Elena, echt een toeristendorpje. We checkten in in het Sloth Backpacker B&B en vonden in onze kamer overal luiaards. Hopelijk zouden we deze coole beesten ook snel ergens zien hangen! We doken de chille keuken van het guesthouse in en na het eten doken we ons bed in. Na deze lange reisdag zou de wekker alweer om 05:00 uur gaan... echt vakantie!

De volgende ochtend pakten we de bus naar het Monteverde Cloud Forest, waar we met onze Britse vrienden het park binnen gingen. We spotten onderweg o.a. meerdere zwarte en blauw gekleurde kolibries, erg cool!

We hadden na 2 uur al het grootste gedeelte van het park gezien en dronken een koffietje in het café. Daarna liepen we nog langs de laatste track, waarbij we uitkwamen bij een heel mooi plekje met een waterval. We tuurden rond door onze verrekijker en zagen een gekleurde vogel wegvliegen; was dat nou een Quetzal? We zagen ook nog een coati; een groot beest dat een beetje lijkt op een wasbeer. Verder zagen we heel veel mooie grote vlinders.

We verlieten het park en besloten de 7 km terug naar Santa Elena te lopen. Onderweg maakten we nog een wandeling achter het hotel El Bosque, een tip die we hadden gekregen van een Amerikaanse familie. We liepen een rondje en zagen naast veel apen en eekhoorns 2 hele mooie vogels dankzij de birdspotter Onra: de red-headed woodpecker en de emerald toucan. We liepen verder door kleine dorpjes en kwamen uiteindelijk weer terug in Santa Elena. Einde middag dronken we met Florence en Dan een biertje op het terras van hun hostel. Hier aten we uiteindelijk een happie en keken we de finale van de Copa America (Chili won!). We namen afscheid van onze Britse vrienden, want wij zouden in de vroege ochtend alweer richting Manuel Antonio vertrekken.

Costa Rica – Manuel Antonio – 27 juni t/m 29 juni 2016

In de veel te vroege ochtend (4 uur!) vertrokken we naar onze volgende bestemming: Manuel Antonio. Onderweg zagen we hoe mooi Costa Rica is; het land is een grote heuvelachtige jungle. 3 bustochten en 9 uur later kwamen we aan in ons hostel in Manuel Antonio, een chille plek met een enorme tuin vol leguanen en apen. Zouden we hier eindelijk ook luiaards gaan zien?

We waren de rest van de dag druk bezig met het regelen van de trekking in Corcovado National Park, waar we na Manuel Antonio heen zouden gaan. Einde middag liepen we de berg op naar het 'centrum', deden we inkopen en kookten we een lekker happie in ons hostel.

De volgende ochtend ging de wekker weer lekker vroeg om voor de meute in het Manuel Antonio National Park te zijn. Als een van de eersten liepen we het park binnen en we gingen op zoek naar wildlife. We liepen bijna 4 uur door de extreem vochtige hitte het hele park door. We kwamen langs mooie stranden een belandden op mooie uitkijkpunten.

We zagen verschillende agouti's, vogels (o.a. kolibries), wasberen en een grote groep white faced capuchin monkeys.

En ja hoor, we zagen eindelijk luiaards (de three toed sloth)! Luiaards hebben een maximale snelheid van 2 meter per minuut, maken geen geluid, slapen meestal en zijn dus heel moeilijk om te spotten. We zagen er twee die hoog in de boom hingen; cool, maar wel ver weg!

We verlieten het park en pakten een busje terug naar ons hostel en regelden alles voor de komende dagen. Onze trekking in Corcovado National Park was geregeld (dankzij de super behulpzame Costa Ricaan Nito), dus we konden morgen naar Puerto Jimenez vertrekken!

Costa Rica – Puerto Jimenez & Corcovado National Park – 29 juni t/m 3 juli 2016

Vandaag vertrokken we naar Puerto Jimenez, het grootste 'stadje' op de Osa Peninsula in het zuiden van Costa Rica. Dit schiereiland bestaat bijna volledig uit het Corcovado National Park, een heel bijzonder park waar 2,5% van de wereldwijde biodiversiteit te vinden is. We pakten de bus naar Golfito en stapten hier op een klein bootje (met de dorpsgek als bootman) dat ons naar Puerto Jimenez bracht. We waren nog niet aan wal of we zagen de eerste rode ara's al voorbij vliegen! Arno was door het dolle heen en hier zouden we er nog heel veel meer van gaan zien. We checkten in in ons leuke guesthouse, ontmoetten Nito en onze gids Kevin (superaardige gasten) en deden inkopen voor onze 3-daagse trekking die we morgen zouden starten.

De volgende ochtend was het dan zover en stapten we om 05:30 uur in onze taxi collectivo naar Carate, het startpunt van onze trekking. Deze 2 uur durende rit beloofde veel goeds voor de komende dagen! We zagen al meteen zo veel wildlife: heel veel bijzondere vogels, zoals de super mooie roseate spoonbill, verschillende soorten roofvogels en uilen, heel veel apen en prachtige vlinders.

In Carate startten we onze trekking. Overal om ons heen vlogen krijsende rode ara's, zo gaaf. We liepen afwisselend door het regenwoud en over het strand naar het ranger station La Leona, waar officieel het Corcovado National Park begint.

Het was hier zo ook vochtig en warm, we zweetten ons binnen een uur al helemaal kapot en dit zou niet meer ophouden! Onze gids Kevin liet ons onderweg allerlei planten, vruchten en dieren zien. We spotten al snel de green and black dart frog, een kleine giftige zwarte kikker met knalgroene vlekken.
Het was echt een hele mooie afwisselende wandeling door het regenwoud; we liepen tussen bananenbomen, daarna langs prachtige enorme vijgenbomen en vervolgens weer tussen enorme bamboebossen.

En ineens zagen we een hele groep staarten verschijnen... Het waren coati's, en veel! Deze leuke wasbeerachtige beesten waren druk op zoek naar eten en leken zich niet al te veel aan ons te storen.

We liepen verder en zagen af en toe apen die bovenin de bomen de boel afbraken en heel veel verschillende soorten vogels en vlinders. Bij een mooi plekje aan een rivier stopten we voor een snelle lunch.

We pakten de tassen weer, staken de rivier over en liepen langs een scheepswrak en een walvisskelet.

Onderweg zagen we vooral heel veel verschillende vogels, duizenden heremietkrabben en af en toe schoot er een agouti voorbij. We kwamen aan bij Long Beach en streken neer op de rotsen met uitzicht op het mooie strand en zagen grote groepen pelikanen met de golven meevliegen.

We doken weer het regenwoud in en spotten een groot wild zwijn en de great curasaw (het mannetje), een enorme zwarte vogel met een grote kuif en een knalgele snavel. Dit beest was zo groot dat het amper kon vliegen, best wel een grappig gezicht. We zagen ook nog meer coati's op het strand.

De schoenen gingen weer uit, want we moesten de (diepe) rivier Rio Claro oversteken. Best wel een beetje listig, aangezien hier soms krokodillen en bull sharks rondzwemmen. Nu gelukkig niet... Er vlogen wel tientallen enorme gieren boven ons rond. We liepen nog een stuk over het strand en kwamen uiteindelijk aan bij het ranger station La Sirena, onze slaapplek voor de komende 2 nachten.

Niet veel later begon het keihard te regenen en onweren en dit zou de hele nacht door blijven gaan. Na een diner met cup noodles ging om 20:00 uur het licht uit en gingen we onze tent in; bedtijd! 

De volgende ochtend gingen we om 04:00 uur met headlights op pad, op zoek naar tapirs! Na de storm van de afgelopen nacht was alles een grote modderboel en de paden stonden volledig onder water! We kwamen bij het strand en Kevin kwam ineens naar ons toe gerend; een Tapir! Het was een bijna volwassen mannetje; wat een bijzonder beest!

De tapir banjerde 20 minuten lang een beetje rond en stak de rivier over. Wat een mazzel en wat een cool beest! Op deze plek zagen we ook overal mooie vogels, zoals kolibries en kingfishers.

Het begon weer keihard te regenen en wij liepen weer het regenwoud in. Het was hier echt heel mooi en we zagen vooral hele mooie enorme bomen, maar door de regen was er behalve veel apen en great curasaws (mannetje en vrouwtje) weinig wildlife te zien. Terug in La Sirena aten we een ontbijtje en na een uurtje chillen gingen we weer op pad voor de tweede loop. Binnen 10 minuten regende het zo ongelofelijk hard! We liepen dwars door rivieren en plassen en keerden na anderhalf uur terug naar La Sirena.

's Middags klaarde het gelukkig iets op en vanaf de veranda zagen we ineens allemaal toekans verschijnen, vet!

We hesen onszelf weer in ons natte pak en doken het regenwoud weer in. Het was een mooie wandeling, overal stonden gigantische eeuwenoude bomen waarvan de lianen aan de grond waren vastgegroeid.

De volgende 'ochtend' raapten we om 03:30 uur onze spulletjes bij elkaar. Een enorme sprinkhaan sprong op Lot in de tent, dus zij was meteen klaarwakker! Zeiknatte sokken en schoenen aan, tasje om, hoofdlampen op en gaan! In het pikkedonker staken we hand in hand de diepe Rio Claro over, best wel een beetje freaky maar gelukkig was er geen krokodil of haai te zien! Langzaam aan werd het licht en de hike terug verliep een stuk sneller dan de heenweg op de eerste dag. We liepen Long Beach weer af, zagen allemaal mooie vogels en aten ons ontbijtje bij het gekke 3 palmbomen eilandje.

We liepen het mooie pad weer verder door het  regenwoud, kwamen weer een groep coati's tegen, een groep white faced capuchin monkeys en ook nog drie boa constrictors op het strand. En we bleven maar nieuwe (roof)vogelsoorten spotten. Het is echt bizar wat hier allemaal leeft!

We verlieten het Corcovado National Park en liepen nog een paar kilometer terug naar Carate. Hier wemelde het weer van de rode ara's! We werden opgewacht door onze chauffeur Alex en reden terug naar Puerto Jimenez.

Voor onze laatste avond in Puerto Jimenez (en in Costa Rica) had Kevin ons bij hem thuis uitgenodigd. Kevin liet ons de rest van Puerto Jimenez zien. We liepen naar het strand, waar veel locals aan het zwemmen waren. Kevin nam ons daarna mee naar een poel waar we veel krokodillen en schildpadden zagen, midden in het stadje! Onderweg terug zagen we honderden witte ibissen en ook weer overal rode ara's. Het is hier gewoon een grote dierentuin! We liepen terug naar het appartement en genoten van het uitzicht op de zee met de bergen van het Costa Ricaanse vasteland op de achtergrond. De Osa Peninsula is echt een bijzonder plekje in Costa Rica! We kookten 's avonds een happie voor onze host en dronken nog een glas wijn met Nito die even langs kwam.

's Ochtends namen we afscheid van Kevin en pakten we de bus naar Palmar Norte. We waren allebei ziek geworden de afgelopen nacht, dus dit zou een lange tocht worden. Na 4 uur bussen kwamen we aan in Palmar Norte en hier stapten we 5 uur later eindelijk de Ticabus in die ons naar het volgende land zou brengen: Panama! Na een beetje een chaotische grensovergang en een busrit van 10 uur kwamen we om 03:00 uur aan in Panama City. We haastten ons snel naar ons hostel en doken ons bed in.