Australië Deel IV - 11 mei t/m 2 juni 2016

Australië – Melbourne – 11 mei t/m 18 mei 2016

We brachten een weekje door bij Mark en Marinke in Melbourne. We zochten alle fotootjes uit, werkten ons blog bij, probeerden de komende weken van onze trip een beetje te plannen en boekten o.a. tickets naar Nieuw-Zeeland en Nicaragua (via Houston). Het aanvragen van ons Amerikaanse visum leverde een hoop ellende. Omdat wij vorig jaar in Iran zijn geweest werd onze ESTA aanvraag geweigerd en moesten we dus een volwaardig non-immigrant visum aanvragen (voor onze overstap op Houston!). Dit hield o.a. in dat we op interview moesten bij een Amerikaanse ambassade en dit ging ging in Australie niet meer lukken. Uiteindelijk kregen we het voor elkaar om in Auckland een afspraak te maken, fingers crossed dat alles goed zou komen!

Op zaterdagavond gingen we een footy wedstrijd kijken bij vrienden van Mark en Marinke. Footy is super populair in Australië (vooral in Victoria) en echt een coole sport om naar te kijken. Het was een gezellig (Nederlands) avondje!

Tussen het computerwerk door doken we sinds lange tijd weer eens de sportschool in en verkenden we de wijk South Yarra. Op de hoofdstraat (Chapel St) vind je veel leuke winkeltjes, restaurants en barretjes en om de hoek de chille Prahran Market.

Op woensdag zouden we een weekje met Mel op pad gaan langs de zuidkust. Op ons laatste avondje voor de roadtrip kookten we een lekker happie voor onze hosts. Super fijn dat we hier terecht konden!

Australië – Roadtrip – Great Ocean Road & Warrnambool – 18 mei t/m 20 mei 2016

We gingen een weekje met Mel op pad en deze keer doken wij bij haar in de auto! Mel haalde ons op en nadat we de nodige inkopen hadden gedaan verlieten we Melbourne. We zaten al snel op de Great Ocean Road en reden door kleine schattige dorpjes zoals Torquay en Anglesea, helaas in de stromende regen.

We maakten een stop bij het bekende surfstrand Bells Beach. Het weer klaarde even op en we aten onze lunch op het strand met uitzicht op de waanzinnige golven.

In het plaatsje Aireys Inlet stopten we bij een mooie vuurtoren en vanaf daar zagen we een kustlijn met spectaculaire hoge kliffen en een ruige zee.

We vonden een mooie kampeerplek aan een rivier aan de voet van gigantische rotsen. In het donker zetten we ons tentje op (gelukkig was het even 10 minuten droog) en we doken daarna snel een oud stenen huisje in waar de open haard al brandde. We gooiden onze vleesjes en groente op de BBQ en kletsten tot diep in de nacht.

We werden weer in de stromende regen wakker, het weer zat tot nu toe niet echt mee. We pakten alles weer in en reden langs de kust richting Princetown; het begin van het mooiste en meest bekende stukje van de Great Ocean Road. Onze eerste stop was bij de “Gibson Steps”. Deze 86 treden brengen je naar een mooi strandje dat alleen tijdens laagtij te bereiken is. We zagen hier al de eerste grote rotsen die los van de kliffen in de zee staan.

De volgende stop was bij de befaamde “Twelve Apostles”. Het weer was heftig. Grijze lucht, regen en zon wisselden elkaar af en er stond een continue keiharde wind waar je bijna tegenin kon leunen. Het wemelde er trouwens van de Chinezen en Indiërs.

De volgende stop maakten we bij Loch Arch Gorge waar we een fantastisch uitzicht hadden op de kliffen en hoge golven.

Onderweg kwamen we nog langs het mooie uitzichtpunt op de “The Arch”, maar vooral de stop erna bij “London Bridge” was heel erg cool. Het zonnetje brak weer even door, er verscheen een hele mooie felle regenboog en we zagen de driehoekvormige vette London Bridge. Deze losse rots was tot 1990 verbonden met het vasteland, maar deze verbinding is toen ingestort. De wind was echt extreem en we werden bijna het platform afgeblazen.

We maakten nog een snelle stop bij het uitkijkpunt “The Death Martyrs” en sjeesden daarna snel door naar Warrnambool. We zetten onze tentjes op en kookten een lekker happie.

Warrnambool is een van de beste plekken ter wereld om (humpback) walvissen te zien vanaf de kust en we hadden gelezen dat het seizoen al was aangebroken. Helaas bleken we te vroeg te zijn en zouden de walvissen pas in juni aankomen, jammer! We sprongen snel de auto in, want we hadden weer een lange tocht voor de boeg vandaag.

We maakten een detour door het “Tower Hill Reserve”; een grote vulkaankrater waar je doorheen en omheen kunt rijden en we kwamen hier nog wat wilde emoes tegen!

Onderweg naar Adelaide stopten voor een kop koffie in het leuke kleine dorpje Port Fairy.

We verlieten Victoria en reden onze vijfde Australische staat binnen: South Australia. We aten in Mt Gambier een Australische meat pie en boekten ook (na lang wikken en wegen...) de shark cage dive die we maandag zouden gaan doen in Port Lincoln, vet!

Australië – Roadtrip – Adelaide & Adelaide Hills – 20 mei t/m 22 mei 2016

Na een paar uur rijden kwamen we aan in Hahndorf. Dit dorpje is de oudste Duitse nederzetting in Australië en ligt middenin het mooie wijngebied Adelaide Hills. Het zag er super leuk uit; overal zag je leuke kleine stenen huisjes, cafeetjes en winkeltjes en alles was verlicht. We vonden een hele chille camping, waar we ‘s avonds lekker kookten en wijntjes dronken.

De volgende ochtend pakten we de auto naar Adelaide. We reden via het centrum van de stad door naar Glenelg Beach. We liepen een stukje over de boulevard en aten in het zonnetje fish and chips op het strand. Lekker!

We reden terug naar Hahndorf en nu was het tijd voor een wijnproeverij! We reden naar de eerste winery: “The Lane”. Dit wijnhuis lag op een heuvel middenin de uitgestrekte wijnvelden. Een aardige Hongaarse gozer liet ons allerlei witte, rode en zelfs bubbelwijntjes proberen en voor AUD 5,- voelde we de wijntjes al goed hangen!

Op naar de volgende winery: “Nepenthe”. Alweer troffen we een leuke jonge gozer die ons zo’n 15 wijnen liet proeven. We dronken zoveel verschillende druiven; van gruner veltlinger en Riesling tot cabernet, viognier, shiraz en pinot noir. We kochten wat wijn en besloten maar niet naar nog een wijnhuis te gaan...

We liepen nog een rondje door het leuke dorpje en BBQ’den ‘s avonds op de camping.

Australië – Roadtrip – Port Lincoln – 22 mei t/m 24 mei 2016

Vandaag stond er weer een lange rijdag op de planning. De wegen werden al snel leger en het landschap werd veel weidser en droger; toch nog een beetje de outback in! Af en toe denderde er een ‘RV’ of een road train langs, maar verder was er heel weinig te zien.

We maakten korte stops in Snowtown (bekend van een Australische seriemoordenaar, gezellig!), Port Augusta en Whyalla.

En toen belandden we in: Arno Bay! Daar moesten we natuurlijk wel even doorheen rijden.

Begin van de avond kwamen we gelukkig nog binnen op een camping (alles sluit hier om 17:00 uur) waar we onze tentjes opzetten tussen de rondrennende konijnen. Na het eten doken we ons tentje in, want we moesten morgen vroeg op voor ons haaienavontuur!

Early rise, maar vandaag zouden we dan eindelijk echt (hopelijk) oog in oog komen met de killers van de oceaan! We vertrokken om 06:30 uur met de boot. We zagen een hele mooie zonsopgang en na best wel een heftig bootritje (de halve boot was ziek) van 3 uur kwamen we aan bij Neptune Islands.

We lagen daar tussen twee kleine rotsachtige eilanden waar hele groepen zeeleeuwen op lagen en waar de golven hoog opsloegen tegen de rotsen.

We kregen een briefing en daarna werden de kooi en duikapparatuur in orde gemaakt en de kooi werd het water in gehesen.

Het eerste stuk aas werd in het water gegooid en binnen 2 minuten was het raak. Holy shit wat zijn deze beesten groot! Er verschenen steeds meer witte haaien (van wel 5 meter lang!) en ze bleven rond de boot cirkelen. De mannen van de crew gooiden stukken tonijn en kommen bloed in het water om ze te lokken en af en toe kwamen de haaien boven water om het aas te grijpen. Die bekken zijn echt enorm!

Eindelijk was het zo ver en mochten wij ons in een wetsuit hijsen en 45 minuten de kooi in. Op ooghoogte is er een heel stuk van de kooi open, zodat je alles goed kunt zien. We ademden via een regulator en waren blij dat we in dit koude water een 7mm wetsuit aan hadden. Binnen no time was het raak en kwam de eerste great white langs zwemmen! We zagen er wel 5 en ze kwamen zo dichtbij! Die zwarte ogen, die enorme bek en dat gigantische lijf vol littekens. Er kwamen steeds meer witte haaien tevoorschijn en ze cirkelden om onze kooi heen. Ze bleven op het aas afkomen en kwamen super dichtbij onze kooi.

De organisatie Calypso Star is zeer professioneel en we hebben de hele dag volle bak genoten van deze brute beesten!

We zagen vandaag uiteindelijk 8 verschillende witte haaien en met een big smile keerden we einde dag terug in Port Lincoln.

Terug op de camping genoten we van de schitterende heldere volle maan. Wat een briljante dag!

Australië – Roadtrip – Terug naar Melbourne – 24 mei t/m 25 mei 2016

In twee dagen zouden we vanuit Port Lincoln terugrijden naar Melbourne, dus we moesten vandaag in ieder geval een stuk voorbij Adelaide zien te komen. We stopten ergens langs de weg voor lunch en reden verder in een stuk door dwars door het uitgestorven landschap. Onderweg kwamen we nog een groep kamelen tegen!

Om 17:30 uur was het alweer pikkedonker en we vonden een beetje een weirde camping in het plaatsje Tailem Bend. We zetten onze tentjes voor de laatste keer op en brachten onze laatste avond door in de camping kitchen (oude wagon...).

De volgende dag regende het non-stop. Na een lange rit kwamen we 's avonds aan bij Mel haar appartementje in Melbourne, waar we de komende week mochten bivakkeren. Onderweg hadden we Mel haar vogel Alfie nog even opgepikt; onze kamergenoot voor de komende week!

Australië – Melbourne – 25 mei t/m 2 juni 2016

De dagen erna brachten we veel tijd door in de mooie State Library of Victoria in het CBD van Melbourne. We zochten allerlei dingetjes uit voor de komende weken, boekten tickets en zochten onze fotootjes en video's uit. Deze bibliotheek heeft een hele mooie grote dome en verschillende galerijen. 's Avonds kookten we lekker thuis en schoof Mel na haar werk gezellig aan voor een glas rood.

Op zaterdagavond gingen we met Mark en zijn maatje Pascal naar de footy game Richmond Tigers tegen Essendon Bombers. Levi en Mourad haakten ook aan en met z'n zessen vonden we een plekkie boven voor het gigantische MCG stadion waar 100.000 man in past. Na een korte aboriginal performance kon de wedstrijd beginnen. Het was een spannende wedstrijd en uiteindelijk trok Richmond aan het langste eind. We dronken nog gezellig een biertje in het leuke Bridge Hotel, gezellig avondje!

Op zondagmiddag kletsten we via de skype gezellig bij met familie en vrienden. We belden ook met onze Amerikaanse vrienden Jes & Syd, zo leuk om ze weer te spreken!

We trapten de nieuwe week af met een bezoek aan een arts, aangezien Arno al weken keelellende had. Hopelijk zou de medicatie snel aanslaan. We doken weer de bieb in en kookten 's avonds lekker thuis. De volgende dag versierden we het huis voor de jarige Mel, 34! We brachten wat spulletjes naar Mark en bleven daar even plakken, zodat de mannen de NBA halve finale konden kijken. We pakten weer trammetje 72 naar het CBD en liepen door het zonnetje over Swanston Street.

's Avonds vierden we thuis Mel haar verjaardag met de wijn die we hadden gekocht in Adelaide Hills en een kaasplank.

Arno had z'n enorme baard eraf gehaald, want zo'n baard leek niet zo'n goed idee voor ons bezoekje aan de US ambassade (idioot eigenlijk). Maar de snor bleef nog wel even staan!

De volgende dag was alweer onze laatste dag in Melbourne en onze laatste dag in Australië! We spraken af met Mark in het CBD en doken 's middags even de vette mall Melbourne Central in.

Arno dronk een pilsie (3 jugs...) met Mark en Lot dook met Mel, die inmiddels was aangehaakt, een wijnbarretje in. We pakten  daarna de tram naar de basketbalwedstrijd van Levi. Dit bleek helemaal aan de andere kant van de stad te zijn en toen we er eindelijk waren konden we nog 5 minuten van de wedstrijd zien, oeps.

Met de supportgroep aten we dumplings in het CBD en we sloten de avond af met een biertje in het super leuke tentje Section 8. We namen afscheid van iedereen en namen voor de laatste keer het bijna vertrouwde trammetje naar huis. Thuis namen we afscheid van onze host Mel, super fijn dat we bij haar mochten bivakkeren!

Om 03:00 uur ging de wekker en niet veel later vertrokken we naar de airport. Het verliep allemaal niet echt soepel; we mochten niet inchecken voor onze vlucht naar Auckland, omdat we ons Amerikaanse visum nog niet hadden. We hadden hier immers in Auckland een afspraak voor staan... Uiteindelijk hadden we alles voor elkaar en stapten we nog net op tijd de Airbus 380 in. Bye bye Australië!